Chapter 16 : การทดลอง
.
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้อ่านย้อนหลัง Ch 1 ที่นี่ไม่มี - 2 ห้ามให้ใครรู้
https://ppantip.com/topic/43274104
อ่านย้อนหลัง Ch 3 สวยไม่สวย - 4 ชอบดูหนัง
https://ppantip.com/topic/43275062
อ่านย้อนหลัง Ch 5 ติด
https://ppantip.com/topic/43276252
อ่านย้อนหลัง Ch 6 ข้อจำกัด
https://ppantip.com/topic/43277958
อ่านย้อนหลัง Ch 7 turning point
https://ppantip.com/topic/43279100
อ่านย้อนหลัง Ch 8 ไกล
https://ppantip.com/topic/43280746
อ่านย้อนหลัง Ch 9 อีกสักครั้ง
https://ppantip.com/topic/43282675
อ่านย้อนหลัง Ch 10 ธรรมชาติ กาแฟ และแสงดาว
https://ppantip.com/topic/43283324
อ่านย้อนหลัง Ch 11 กำเริบเสิบสาน
https://ppantip.com/topic/43284565
อ่านย้อนหลัง Ch 12 Found then lost
https://ppantip.com/topic/43287549
อ่านย้อนหลัง Ch 13 So be it...
https://m.ppantip.com/topic/43292913
Chapter 14 : อัปปรีย์ชีเอท
https://ppantip.com/topic/43294971
Chapter 15 : This is the end...... ?
https://ppantip.com/topic/43297240
.
Chapter 16 : การทดลอง
“ขอบคุณพวกนะ ที่เป็นพื้นที่ให้กูได้เป็นตัวเอง” ผมพูดตอนยืนรอลิฟท์ก่อนจะแยกย้ายกันกลับกับเพื่อนๆ จากคอนโดของเอ ความที่ผมไม่ได้เล่ารายละเอียดอะไรออกไป พวกมันก็คงเกินวิสัยจะรู้
“ไม่เป็นไร ยังไงก็ยังมีพวกกู” ชายเข้ามาตบไหล่บอกผม
ผมรู้สึกว่าผมยังโชคดี ที่มีเพื่อนกลุ่มนี้ แม้เราจะไม่ได้สนิทกันขนาดนั้น แต่ผมก็ยังพอมีที่ให้สามารถเป็นตัวเองได้ โดยเฉพาะเรื่องที่เล่าให้ใครฟังไม่ได้
.
สัปดาห์นี้เป็นสัปดาห์ที่ผมรู้สึกว่าเวลามันผ่านไปอย่างยากลำบาก ตลอดเวลาที่ผ่านมาตั้งแต่มีน้องพีชเข้ามา ไม่มีสักวันที่ผมจะไม่ได้ยินเสียงหรือได้รับข้อความจากพีช ตั้งแต่เธอได้หยุดพักรักษาตัว ผมได้แต่นึกเป็นห่วงเธอว่าเธอจะเป็นอย่างไรบ้าง ผมพยายามอดทนไม่กดโทรศัพท์หาเธอตามที่เธอร้องขอ
.
แต่ละวันที่ผ่านไป ใจผมก็ค่อยๆ ฟื้นตัวขึ้นมาเองทีละน้อยๆ จากวันที่ 1-2-3-4 ผมค่อยๆ ชัดเจนในใจมากขึ้นว่าเราจะผ่านไปได้ไม่ยากเย็นเกินไป ผมนึกทบทวนถึงคำที่เธอบอกผมว่าให้ผมไปหาเด็กคนอื่นๆ ในร้านได้ สิ่งหนึ่งวิ่งเข้ามาในความคิดผม คือผมสงสัยว่าถ้าผมไปตามที่เธอว่าจริง ผมจะรู้สึกยังไง
.
ผมขับรถมาจอดอยู่หน้าร้านที่เธอทำงานก็ค่ำมากแล้ว นั่งคิดอยู่บนรถนานว่าจะเข้าไปดีมั้ย ใจนึงก็เหมือนจะรู้อยู่แล้วว่าเราจะรู้สึกยังไง แต่ก็มีความอยากรู้ว่าเมื่อถึงเวลาจริงจะเป็นยังไง ผมลองกดโทรศํพท์โทรไปที่เบอร์น้องพีช แต่เธอปิดมือถือ หรือเธอเปลี่ยนไปใช้เบอร์ใหม่แล้วผมก็ไม่อาจรู้ได้ ผมไม่รู้แม้แต่ว่าตอนนี้เธออยู่ไหน ผมตัดสินใจเดินลงจากรถ แล้วเดินเข้าไปในร้านตอนราวๆ สามทุ่ม
.
“สวัสดีครับ ได้จองน้องไว้มั้ยครับ” แอดมินหน้าร้านทักทายผม
“ไม่ได้จองครับ”
“วันนี้น้องที่ว่างเหลือไม่กี่คนนะครับ ลองเลือกดูก่อน” แอดมินให้ผมดูน้องจากแทบเบล็ต ผมปัดผ่านทุกคนที่มีลักษณะใกล้เคียงน้องพีช ไม่ว่าอายุ หรือส่วนสูง และลงเอยที่น้อง ‘สกาย’ ในรูปเห็นได้ชัดว่าน้องเป็นคนผอมมาก และตัวสูง สไตล์บางกรอบ พอตกลงเสร็จเรียบร้อย ไม่นานน้องก็ออกมาต้อนรับ
“สวัสดีค่ะ”
สกายไม่ได้อายุน้อยแบบพีช ในโปรไฟล์เขียนว่าอายุ 26 สูง 165 ถือว่าไม่ใช่คนตัวเล็ก แค่ผอม
“พี่มาดึกเหมือนกันนะคะ เพิ่งเลิกงานเหรอคะ” เธอทักทายเมื่อเข้ามาในห้องและปิดประตูลง น่าตลกที่ดันได้ห้องเดียวกับที่ผมเจอน้องพีชเป็นครั้งแรก
ผมยิ้มให้โดยไม่ได้ตอบอะไรมากมาย แต่เลือกที่จะถามเธอกลับ “ค่ะ วันนี้งานเยอะมั้ย เหนื่อยรึเปล่า”
“ไม่เหนื่อยค่ะ วันนี้หนูงานไม่เยอะ พี่อยากให้หนูทำให้กี่รอบคะ” สกายถามผมต่อ
“ก็…… ไม่รู้สิ” ปกติคนมาใช้บริการนกป แบบนี้ มักจะสามารถปล่อยพลังกันได้สองรอบ แต่ผมไม่แน่ใจว่าสภาพจิตใจผมจะเป็นใจให้ทำได้แค่ไหนเหมือนกัน “ลองดูละกันครับ” ผมตอบแบบกึ่งรับกึ่งสู้
สักพักน้องก็ขอตัวออกไปเตรียมของที่ต้องเอาเข้ามาใช้
.
เราเปลือยเปล่าอยู่ด้วยกันในโซนห้องอาบน้ำ สกายเป็นเด็กสาวที่ตัวขาวมาก และมีรอยสักเยอะพอสมควร ปกติผมจะไม่ชอบคนสัก เพราะส่วนใหญ่ผมจะเจอคนสักที่มีอารมณ์รุนแรง แต่สกายเป็นเด็กที่บุคลิกนุ่มนวลและอ่อนหวานมาก ออกจะอ่อนหวานกว่าพีชเสียอีก สกายจะมีความนิ่งกว่า ดูมีวุฒิภาวะ ทำอะไรช้ากว่าและนิ่มนวล สกายเป็นคนที่มีรอยสักคนแรกที่ผมไม่รู้สึกต่อต้าน
.
หลังจากที่น้องล้างตัวให้ผมเสร็จน้องก็เริ่มเข้ามานัวเนีย และปลุกอารมณ์ผมโดยใช้ลิ้นเลียคอ หน้าอก และใช้มือขัดท่อผมไปด้วย ตลอดเวลาสิบกว่านาทีที่น้องทำกิจให้ผม ผมไม่มีอารมณ์ร่วมเลย มีจังหวะที่รู้สึกขึ้นมาบ้าง แต่ไม่นานมันก็เหือดหายไปเหมือนน้ำที่เปิดนองที่พื้นได้ไม่นานก็ไหลหายไปในท่อ
“พี่ไม่มีอารมณ์เหรอคะ” สกายถามผมเมื่อเห็นว่าร่างกายผมไม่ตอบสนองเธอเท่าไหร่ ทั้งที่ผมไม่เคยเจอเธอ ส่วนมากคนเจอกันครั้งแรกๆ จะตื่นเต้น และสู้สุดฤทธิ์ แต่ไม่ใช่ผมในวันนี้ “มันแข็งได้หน่อยนึง ก็หด”
“อืม พี่มีเรื่องเครียดนิดหน่อยน่ะ หนาวมั้ย”
“นิดหน่อยค่ะ เราไปต่อกันที่เตียงมั้ย” สกายเสนอ ผมเอื้อมมือไปหยิบฝักบัวมาเปิดน้ำแล้วล้างตัวเอาเจลหล่อลื่นที่เลอะตามตัวออก ก่อนจะเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวให้ตัวเอง และส่งอีกผืนให้สกาย
“พี่ว่า….. พี่ไม่อยากทำละอะ” ผมบอกเธอเมื่อเดินมาที่เตียงหลังเช็ดตัวเสร็จ นุ่งผ้าเช็ดตัวแล้วมานั่งพิงหัวเตียง
“แล้วพี่อยากทำอะไรคะ…. ให้หนูนวดให้มั้ย” สกายถาม เธอคงคิดว่าผมนี่แปลก
“พี่เฉยๆนะ พี่ไม่เมื่อย” ผมตอบ “จริงๆ พี่ไม่ซีเรียสนะ เอาจริงๆ พี่คิดว่าพี่ไม่เหมือนคนส่วนใหญ่นะ” ผมบอก
“ยังไงคะ ?” สกายถาม
“คือพี่ ไม่ได้ชอบเท่าไหร่หรอก ที่มาให้เราปั่นๆๆ ปล่อยน้ำเสร็จละแยกย้าย พี่ไม่ได้ชอบแบบนั้น” ผมอธิบาย “พี่ไม่ได้คาดหวังว่าเราจะต้องมาทำให้พี่มีความสุขอยู่ฝ่ายเดียว”
“หนูเห็นก็คาดหวังทุกคนนะ” สกายพูดลอยๆ เบาๆ คล้ายๆ จะเถียงผม แต่นั่นคือประสบการณ์ของเธอที่น่าจะเจอลูกค้ามาด้วยความคาดหวังจะได้ความสุขกลับไปเป็นส่วนใหญ่
“พี่อะ ไม่ได้ต้องการแบบนั้น พี่ไม่ชอบความรู้สึกว่า เราทำอะไรให้พี่แค่ตามหน้าที่ แล้วพี่กลับออกไปด้วยความรู้สึกว่างเปล่า มันเป็นความสัมพันธ์ที่พี่รู้สึกว่า มันไม่มีค่า พี่รู้สึกเสียเวลา”
สกายนิ่งฟังผมและคิดตาม
“แทนที่จะแบบนั้น พี่จะชอบได้พูดคุย ในขณะที่เราไม่รู้จักกัน ให้เวลานี้มันเป้นเวลาที่เราได้เป็นตัวเองที่เราอาจจะบอกเล่าให้คนอื่นฟังไม่ได้ แลกเปลี่ยนกัน ใช้เวลาด้วยกัน พี่ชอบแบบนั้นมากกว่า”
สกายยังคงนิ่งเงียบ เธออาจจะไม่ค่อยได้เจอลูกค้ามาแบบนี้ ผมเลยเริ่มก่อน
“พี่มีปัญหาความสัมพันธ์นิดหน่อย มีน้องคนนึงที่พี่คบอยู่ แล้วตอนนี้มันอยู่บนปากเหวว่ามันจะจบแบบไหน” ผมอธิบาย “ตอนนี้เธอเงียบหายไปหลายวันแล้วพี่ติดต่อเธอไม่ได้ และไม่รู้อนาคตว่ามันจะเป็นยังไงต่อไป พี่เลยอยู่ระหว่างทำใจ”
สกายมองและฟังผมอย่างสนใจ ท่าทีของเธอต่างจากพีชที่มักแสดงท่าทีไม่ใยดีคู่สนทนาเท่าไหร่โดยใช้ความเป็นเด็กเป็นเกราะป้องกันตัว “ขณะที่พี่มีแฟนอยู่แล้ว” ผมเก็บไคลแมกซ์ไว้ท้ายที่สุด
สกายยิ้มหัวเราะกับผมเบาๆ “คือพี่มีแฟนแล้ว แล้วคบกับน้องคนนี้” สกายสรุปจากหลังมาหน้า ผมยิ้มให้เธอ
“พี่คล้ายๆหนูเลย” สกายเริ่มพูดเรื่องตัวเองบ้าง จู่ๆ โทรศัพท์ผมก็สั่น มีหมายเลขที่ไม่รู้จักโทรเข้ามา ผมคิดอยู่อึดใจหนึ่งว่าจะรับสายดีมั้ย เพราะกำลังใช้เวลากับสกาย แต่ดึกขนาดนี้คิดว่าคงไม่ใช่มิจฉาชีพ แต่ก็คงไม่ใช่คนส่งของอีกเหมือนกัน
.
“สวัสดีครับ” ผมรับสาย
“พี่คะ…..”
ประสบการณ์ตรงคบกับเด็กร้านนวดปู๋ Chapter 16 : การทดลอง
.
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
.
Chapter 16 : การทดลอง
“ขอบคุณพวกนะ ที่เป็นพื้นที่ให้กูได้เป็นตัวเอง” ผมพูดตอนยืนรอลิฟท์ก่อนจะแยกย้ายกันกลับกับเพื่อนๆ จากคอนโดของเอ ความที่ผมไม่ได้เล่ารายละเอียดอะไรออกไป พวกมันก็คงเกินวิสัยจะรู้
“ไม่เป็นไร ยังไงก็ยังมีพวกกู” ชายเข้ามาตบไหล่บอกผม
ผมรู้สึกว่าผมยังโชคดี ที่มีเพื่อนกลุ่มนี้ แม้เราจะไม่ได้สนิทกันขนาดนั้น แต่ผมก็ยังพอมีที่ให้สามารถเป็นตัวเองได้ โดยเฉพาะเรื่องที่เล่าให้ใครฟังไม่ได้
.
สัปดาห์นี้เป็นสัปดาห์ที่ผมรู้สึกว่าเวลามันผ่านไปอย่างยากลำบาก ตลอดเวลาที่ผ่านมาตั้งแต่มีน้องพีชเข้ามา ไม่มีสักวันที่ผมจะไม่ได้ยินเสียงหรือได้รับข้อความจากพีช ตั้งแต่เธอได้หยุดพักรักษาตัว ผมได้แต่นึกเป็นห่วงเธอว่าเธอจะเป็นอย่างไรบ้าง ผมพยายามอดทนไม่กดโทรศัพท์หาเธอตามที่เธอร้องขอ
.
แต่ละวันที่ผ่านไป ใจผมก็ค่อยๆ ฟื้นตัวขึ้นมาเองทีละน้อยๆ จากวันที่ 1-2-3-4 ผมค่อยๆ ชัดเจนในใจมากขึ้นว่าเราจะผ่านไปได้ไม่ยากเย็นเกินไป ผมนึกทบทวนถึงคำที่เธอบอกผมว่าให้ผมไปหาเด็กคนอื่นๆ ในร้านได้ สิ่งหนึ่งวิ่งเข้ามาในความคิดผม คือผมสงสัยว่าถ้าผมไปตามที่เธอว่าจริง ผมจะรู้สึกยังไง
.
ผมขับรถมาจอดอยู่หน้าร้านที่เธอทำงานก็ค่ำมากแล้ว นั่งคิดอยู่บนรถนานว่าจะเข้าไปดีมั้ย ใจนึงก็เหมือนจะรู้อยู่แล้วว่าเราจะรู้สึกยังไง แต่ก็มีความอยากรู้ว่าเมื่อถึงเวลาจริงจะเป็นยังไง ผมลองกดโทรศํพท์โทรไปที่เบอร์น้องพีช แต่เธอปิดมือถือ หรือเธอเปลี่ยนไปใช้เบอร์ใหม่แล้วผมก็ไม่อาจรู้ได้ ผมไม่รู้แม้แต่ว่าตอนนี้เธออยู่ไหน ผมตัดสินใจเดินลงจากรถ แล้วเดินเข้าไปในร้านตอนราวๆ สามทุ่ม
.
“สวัสดีครับ ได้จองน้องไว้มั้ยครับ” แอดมินหน้าร้านทักทายผม
“ไม่ได้จองครับ”
“วันนี้น้องที่ว่างเหลือไม่กี่คนนะครับ ลองเลือกดูก่อน” แอดมินให้ผมดูน้องจากแทบเบล็ต ผมปัดผ่านทุกคนที่มีลักษณะใกล้เคียงน้องพีช ไม่ว่าอายุ หรือส่วนสูง และลงเอยที่น้อง ‘สกาย’ ในรูปเห็นได้ชัดว่าน้องเป็นคนผอมมาก และตัวสูง สไตล์บางกรอบ พอตกลงเสร็จเรียบร้อย ไม่นานน้องก็ออกมาต้อนรับ
“สวัสดีค่ะ”
สกายไม่ได้อายุน้อยแบบพีช ในโปรไฟล์เขียนว่าอายุ 26 สูง 165 ถือว่าไม่ใช่คนตัวเล็ก แค่ผอม
“พี่มาดึกเหมือนกันนะคะ เพิ่งเลิกงานเหรอคะ” เธอทักทายเมื่อเข้ามาในห้องและปิดประตูลง น่าตลกที่ดันได้ห้องเดียวกับที่ผมเจอน้องพีชเป็นครั้งแรก
ผมยิ้มให้โดยไม่ได้ตอบอะไรมากมาย แต่เลือกที่จะถามเธอกลับ “ค่ะ วันนี้งานเยอะมั้ย เหนื่อยรึเปล่า”
“ไม่เหนื่อยค่ะ วันนี้หนูงานไม่เยอะ พี่อยากให้หนูทำให้กี่รอบคะ” สกายถามผมต่อ
“ก็…… ไม่รู้สิ” ปกติคนมาใช้บริการนกป แบบนี้ มักจะสามารถปล่อยพลังกันได้สองรอบ แต่ผมไม่แน่ใจว่าสภาพจิตใจผมจะเป็นใจให้ทำได้แค่ไหนเหมือนกัน “ลองดูละกันครับ” ผมตอบแบบกึ่งรับกึ่งสู้
สักพักน้องก็ขอตัวออกไปเตรียมของที่ต้องเอาเข้ามาใช้
.
เราเปลือยเปล่าอยู่ด้วยกันในโซนห้องอาบน้ำ สกายเป็นเด็กสาวที่ตัวขาวมาก และมีรอยสักเยอะพอสมควร ปกติผมจะไม่ชอบคนสัก เพราะส่วนใหญ่ผมจะเจอคนสักที่มีอารมณ์รุนแรง แต่สกายเป็นเด็กที่บุคลิกนุ่มนวลและอ่อนหวานมาก ออกจะอ่อนหวานกว่าพีชเสียอีก สกายจะมีความนิ่งกว่า ดูมีวุฒิภาวะ ทำอะไรช้ากว่าและนิ่มนวล สกายเป็นคนที่มีรอยสักคนแรกที่ผมไม่รู้สึกต่อต้าน
.
หลังจากที่น้องล้างตัวให้ผมเสร็จน้องก็เริ่มเข้ามานัวเนีย และปลุกอารมณ์ผมโดยใช้ลิ้นเลียคอ หน้าอก และใช้มือขัดท่อผมไปด้วย ตลอดเวลาสิบกว่านาทีที่น้องทำกิจให้ผม ผมไม่มีอารมณ์ร่วมเลย มีจังหวะที่รู้สึกขึ้นมาบ้าง แต่ไม่นานมันก็เหือดหายไปเหมือนน้ำที่เปิดนองที่พื้นได้ไม่นานก็ไหลหายไปในท่อ
“พี่ไม่มีอารมณ์เหรอคะ” สกายถามผมเมื่อเห็นว่าร่างกายผมไม่ตอบสนองเธอเท่าไหร่ ทั้งที่ผมไม่เคยเจอเธอ ส่วนมากคนเจอกันครั้งแรกๆ จะตื่นเต้น และสู้สุดฤทธิ์ แต่ไม่ใช่ผมในวันนี้ “มันแข็งได้หน่อยนึง ก็หด”
“อืม พี่มีเรื่องเครียดนิดหน่อยน่ะ หนาวมั้ย”
“นิดหน่อยค่ะ เราไปต่อกันที่เตียงมั้ย” สกายเสนอ ผมเอื้อมมือไปหยิบฝักบัวมาเปิดน้ำแล้วล้างตัวเอาเจลหล่อลื่นที่เลอะตามตัวออก ก่อนจะเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวให้ตัวเอง และส่งอีกผืนให้สกาย
“พี่ว่า….. พี่ไม่อยากทำละอะ” ผมบอกเธอเมื่อเดินมาที่เตียงหลังเช็ดตัวเสร็จ นุ่งผ้าเช็ดตัวแล้วมานั่งพิงหัวเตียง
“แล้วพี่อยากทำอะไรคะ…. ให้หนูนวดให้มั้ย” สกายถาม เธอคงคิดว่าผมนี่แปลก
“พี่เฉยๆนะ พี่ไม่เมื่อย” ผมตอบ “จริงๆ พี่ไม่ซีเรียสนะ เอาจริงๆ พี่คิดว่าพี่ไม่เหมือนคนส่วนใหญ่นะ” ผมบอก
“ยังไงคะ ?” สกายถาม
“คือพี่ ไม่ได้ชอบเท่าไหร่หรอก ที่มาให้เราปั่นๆๆ ปล่อยน้ำเสร็จละแยกย้าย พี่ไม่ได้ชอบแบบนั้น” ผมอธิบาย “พี่ไม่ได้คาดหวังว่าเราจะต้องมาทำให้พี่มีความสุขอยู่ฝ่ายเดียว”
“หนูเห็นก็คาดหวังทุกคนนะ” สกายพูดลอยๆ เบาๆ คล้ายๆ จะเถียงผม แต่นั่นคือประสบการณ์ของเธอที่น่าจะเจอลูกค้ามาด้วยความคาดหวังจะได้ความสุขกลับไปเป็นส่วนใหญ่
“พี่อะ ไม่ได้ต้องการแบบนั้น พี่ไม่ชอบความรู้สึกว่า เราทำอะไรให้พี่แค่ตามหน้าที่ แล้วพี่กลับออกไปด้วยความรู้สึกว่างเปล่า มันเป็นความสัมพันธ์ที่พี่รู้สึกว่า มันไม่มีค่า พี่รู้สึกเสียเวลา”
สกายนิ่งฟังผมและคิดตาม
“แทนที่จะแบบนั้น พี่จะชอบได้พูดคุย ในขณะที่เราไม่รู้จักกัน ให้เวลานี้มันเป้นเวลาที่เราได้เป็นตัวเองที่เราอาจจะบอกเล่าให้คนอื่นฟังไม่ได้ แลกเปลี่ยนกัน ใช้เวลาด้วยกัน พี่ชอบแบบนั้นมากกว่า”
สกายยังคงนิ่งเงียบ เธออาจจะไม่ค่อยได้เจอลูกค้ามาแบบนี้ ผมเลยเริ่มก่อน
“พี่มีปัญหาความสัมพันธ์นิดหน่อย มีน้องคนนึงที่พี่คบอยู่ แล้วตอนนี้มันอยู่บนปากเหวว่ามันจะจบแบบไหน” ผมอธิบาย “ตอนนี้เธอเงียบหายไปหลายวันแล้วพี่ติดต่อเธอไม่ได้ และไม่รู้อนาคตว่ามันจะเป็นยังไงต่อไป พี่เลยอยู่ระหว่างทำใจ”
สกายมองและฟังผมอย่างสนใจ ท่าทีของเธอต่างจากพีชที่มักแสดงท่าทีไม่ใยดีคู่สนทนาเท่าไหร่โดยใช้ความเป็นเด็กเป็นเกราะป้องกันตัว “ขณะที่พี่มีแฟนอยู่แล้ว” ผมเก็บไคลแมกซ์ไว้ท้ายที่สุด
สกายยิ้มหัวเราะกับผมเบาๆ “คือพี่มีแฟนแล้ว แล้วคบกับน้องคนนี้” สกายสรุปจากหลังมาหน้า ผมยิ้มให้เธอ
“พี่คล้ายๆหนูเลย” สกายเริ่มพูดเรื่องตัวเองบ้าง จู่ๆ โทรศัพท์ผมก็สั่น มีหมายเลขที่ไม่รู้จักโทรเข้ามา ผมคิดอยู่อึดใจหนึ่งว่าจะรับสายดีมั้ย เพราะกำลังใช้เวลากับสกาย แต่ดึกขนาดนี้คิดว่าคงไม่ใช่มิจฉาชีพ แต่ก็คงไม่ใช่คนส่งของอีกเหมือนกัน
.
“สวัสดีครับ” ผมรับสาย
“พี่คะ…..”