ปลายฟ้ากับปริศนาฆาตกรรม [Case 1 : ฆาตกรรมที่พิพิธภัณฑ์] - ตอนที่ 19 ฆาตกรคือ...

กระทู้สนทนา

สวัสดีครับ มาถึงช่วงสรุปคดีอีกตอนแล้วนะครับ เรื่องราวทั้งหมดจะเป็นอย่างไร ใครจะคือฆาตกรของคดีนี้

ลิ้งตอนที่ผ่านมาครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ตอนที่ 19 : ฆาตกรคือ...

    ดิเรกพยักหน้ารับกับสิ่งที่ปลายฟ้าพูด

    นักวิชาการหนุ่มได้เฉลยวิธีการสร้างห้องปิดตายที่เกิดขึ้นในคดีฆาตกรรมที่พิพิธภัณฑ์ให้ทุกคนทราบ พร้อมทั้งบอกด้วยว่าดิเรกเป็นคนทำห้องปิดตายนั้น

    ดิเรกจะเป็นผู้สร้างห้องนิทรรศการปิดตายจริง ๆ หรือ?

    “ผมเป็นคนทำจริง ๆ ครับ” ดิเรกพูดต่อ เขาคงยอมรับแล้ว

    “ฉันก็ว่าแล้วต้องเป็นนาย เพราะเวลาตอนนั้นปกตินายไม่น่าลงมาที่ชั้น 1 หรอก” ปลายฟ้าบอก

    ในตอนนั้นปลายฟ้ากำลังหาคนถ่ายรูปเขากับสิรินทร์อยู่ที่ชั้น 1 แต่กลับพบดิเรกที่ปกติประจำอยู่ที่ชั้น 2 ที่ชั้นที่ 1 นี้ได้ ซึ่งถ้าดิเรกเป็นคนทำเรื่องทั้งหมดจริง ถือว่าทางตำรวจจับกุมได้ถูกต้องแล้ว

    แต่ทว่าดิเรกยังปฏิเสธขึ้นว่า

    “แต่ผมไม่ได้ฆ่าเด็กนั่นนะครับ ผมไม่รู้เรื่อง ไม่รู้จักเด็กที่ตายนั่นเลย”

    ปลายฟ้ามองเขา “ฉันก็ไม่ได้บอกว่านายเป็นคนฆ่าเด็กนั่น ฉันแค่บอกว่านายเป็นคนสร้างห้องปิดตายนี้ขึ้นมา ซึ่งการสร้างห้องปิดตายของนายนี่แหละถูกนำไปใช้เป็นส่วนหนึ่งในแผนของฆาตกร”

    พอปลายฟ้าพูดแบบนี้ก็แสดงว่าฆาตกรไม่ใช่ดิเรก

    แล้วฆาตกรเป็นผู้ใด?

    “ดิเรก... นายคงเพียงต้องการเงินสินะ” ปลายฟ้าหันไปบอกกับดิเรกผู้สร้างห้องปิดตาย “จึงวางแผนขโมยกล้องอินฟราเรดและโปรเจคเตอร์ในนิทรรศการเปิดโลกเทคโนโลยีไป เพราะของสองอย่างนั่นมีราคาและน่าจะขายได้อยู่ นายเลยสร้างห้องปิดตายนี้ขึ้น เพื่อเข้าไปขโมยของทั้งสองอย่างนั้นในเวลาที่พี่ปรีชาปิดห้องแล้ว แล้วหลังจากที่นายขโมยของเสร็จไปแล้วนี่แหละ ฆาตกรได้แอบใช้ห้องปิดตายของนายในการเอาศพไปซ่อนไว้…”

    ที่แท้แล้ว ดิเรกเป็นคนขโมยโปรเจคเตอร์กับกล้องอินฟราเรดนี่เอง มิน่าละ ตำรวจถึงได้ข้อมูลมา เพื่อเข้าควบคุมตัวเขาไว้

    “…ผมคาดว่าฆาตกรได้บังเอิญมาเห็นตอนที่ดิเรกกำลังขโมยของพอดี จึงซ้อนแผนใส่ร้ายดิเรกเพิ่มเติม เอาศพของเด็กสาวเข้าไปทางประตูข้างที่ไม่ได้ล็อค นำไปไว้ที่โซนแสงที่เดียวกับของที่ถูกขโมยไป แล้วค่อยเดินออกมาทางเดิม”

    “แล้วจริง ๆ ฆาตกรคือใครครับอาจารย์ปลายฟ้า?” คราวนี้ดิเรกถามกลับบ้าง

    “สำหรับเรื่องนี้คงต้องอธิบายเพิ่มเติม” ปลายฟ้าว่า “อย่างที่รู้ยังมีคดีการตายของปิยะพรและคดีการตายของสาธิตอีก ทั้งสองคดีนี้เกี่ยวข้องกับคดีแรกแน่นอน และฆาตกรเป็นคนเดียวกัน ซึ่งในคดีของปิยะพร ก่อนตายเธอได้บอกว่าฆาตกรคือใครไว้แล้ว”

    “หมายถึง เธอได้ทิ้งไดอิ้งเม็สเซ็จไว้ใช่ไหมปลายฟ้า?” สารวัตรวิทยาถาม

    “ใช่ครับ” หนุ่มผมตั้งพยักหน้ารับ  “ปิยะพรได้ทิ้งไดอิ้งเม็สเซ็จไว้โดยไม่ให้ฆาตกรรู้”

    “มันคืออะไร ดูไม่ออกเลย”

    ไม่ใช่แค่สารวัตรวิทยาที่ดูไม่ออก คนส่วนใหญ่ที่นี่ไม่มีใครดูออก รู้เต็มที่เพียงว่า ปิยะพรทำอะไรแปลก ๆ ก่อนที่จะตายเท่านั้น

    “มันคือแบบนี้นะครับ” ปลายฟ้าว่าแล้วก็ขอภาพถ่ายสภาพศพของปิยะพรในที่เกิดเหตุมาจากตำรวจ เอาให้ทุกคนดู “อย่างที่รู้ ปิยะพยายามทำอะไรบางอย่างก่อนตาย แน่นอนว่าเธอรู้ว่าฆาตกรเป็นใคร แถมเวลาเกิดเหตุก็อยู่ในช่วงเวลางานด้วย ฆาตกรก็ไม่น่าจะปกปิดใบหน้า ดังนั้น เมื่อเธอรู้ว่าตัวเองไม่รอดแล้ว จึงตัดสินใจทิ้งข้อความบอกว่าฆาตกรคือใคร คราวนี้เราลองมาดูลักษณะของศพเธอดี ๆ นะครับ”

    ทุกคนจ้องมองรูปของปิยะพรอย่างตั้งใจ คล้ายไม่คิดว่านี่คือ รูปคนตาย