ปลายฟ้ากับปริศนาฆาตกรรม [Case 1 : ฆาตกรรมที่พิพิธภัณฑ์] - ตอนที่ 7 ห้องทดลองที่เกิดเหตุ

กระทู้สนทนา

สวัสดีครับทุกท่าน นำตอนใหม่มาให้อ่านกันอีกแล้ว ตอนนี้เรามาดูรายละเอียดอีกคดีที่ซ้อนมาดีกว่าเป็นอย่างไร

โปรดทราบก่อนอ่าน

******สำหรับคนที่ติดตามอ่านการสืบคดีของปลายฟ้าในระบบเรื่องสั้น [ปลายฟ้ากับคดีปริศนา] ที่ผมลงให้อ่านกันในถนนนักเขียนอยู่ตอนนี้  ต้องแจ้งก่อนว่าตัวเรื่องนี้เป็นเรื่องราวก่อนคดีที่ 1 ฆาตกรรมกลางทะเล ของชุดนั้นเลยแหละครับ  (และต่อจากชุด "ปลาย นักสืบจำเป็น" ที่เคยตีพิมพ์เมื่อนานมาแล้ว) โดยตัวเรื่องนี้มีลักษณะเป็นแบบนิยายเรื่องยาวหลายตอนจบอีกด้วย ซึ่งส่วนใหญ่ผมไม่ค่อยเขียนเรื่องยาวๆเท่าไร ลองอ่านกันดูครับ ส่วนใครที่เคยอ่านแล้วก็ลองอ่านอีกรอบก็ได้นะครับ*******

ลิ้งตอนที่ผ่านมาครับ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ตอนที่ 7 : ห้องทดลองที่เกิดเหตุ

    ไม่นานตำรวจในพื้นที่ได้รุดมายังห้องทดลองนี้เข้าควบคุมพื้นที่เกิดเหตุอย่างรวดเร็ว ตอนนี้รอบ ๆ ห้องทดลองของคณะวิทยาศาสตร์จึงถูกปิดล้อมด้วยแถบกั้น มีเพียงเจ้าหน้าที่และผู้เกี่ยวข้องอยู่ภายใน

    ตำรวจนายหนึ่งเดินตรวจพื้นที่เกิดเหตุอย่างมุ่งมั่น สังเกตสิ่งต่าง ๆ ในห้องทดลองอย่างละเอียด ซึ่งทันทีที่มีนและแอล สองคนในกลุ่มผู้พบเจอศพเห็นหน้าตำรวจนายนี้ ต่างก็ยกมือไหว้และพูดขึ้นว่า

    “สวัสดีค่ะ(ครับ) สารวัตรสรวุทธ”

    ผู้เป็นตำรวจรับไหว้ มองหน้าทั้งสอง “อืม... พวกเธอเองเหรอ ไม่ได้เจอกันตั้งนาน”

    “ค่ะ แต่หนูไม่อยากเจอสารวัตรเท่าไหร่หรอกค่ะ เจอทีไรมีแต่เรื่องพวกนี้ทุกที” มีนพูดต่อ

    ผู้โดนเรียกว่าสารวัตรยิ้มบาง ๆ “เอาน่าน้องมีน มันเป็นหน้าที่ แต่ฉันไม่ใช่สารวัตรแล้วนะ ดูที่บ่าดี ๆ สิ”

    สาวห้าวจ้องสัญลักษณ์บอกยศที่บ่าของนายตำรวจ “อ้อ..ค่ะ เป็นรองผู้กำกับฯแล้วใช่ไหมคะ?”

    รองผู้กำกับการสรวุทธพยักหน้ารับ “ก็ทำคดีที่มหา’ลัยนี้จนเลื่อนยศ คงต้องขอบคุณทางมหา’ลัยที่มีงานให้ทำอยู่เสมอ”

    “อ่ะ..ค่ะ” มีนยิ้มแหย ๆ ไม่คิดว่ารองผู้กำกับฯสรวุทธจะเล่นมุขนี้

    “เอ่อ.. แล้วปลายไม่อยู่ด้วยหรือ จะได้ให้ช่วยสืบ”

    “ไม่อยู่แล้วค่ะ” มีนตอบ “ปลายทำงานอยู่ที่พิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์แห่งชาติแล้ว”

    “เออ นั่นสิ ลืมไป แต่พอมีคดีเกิดขึ้นที่มหา’ลัยทีไร นึกถึงปลายทุกที”

    นายตำรวจผู้นี้คือ พ.ต.ท. สรวุทธ เรืองอำนาจ อดีตสารวัตรผู้เลื่อนขั้นเป็นรองผู้กำกับการในปัจจุบัน เขาเคยมาสืบคดีที่มหาวิทยาลัยอยู่หลายครั้ง รู้จักกับปลายฟ้า มีนและพรรคพวกคนอื่นเป็นอย่างดี

    พวกเขาพูดคุยกันอีกเล็กน้อย รองผู้กำกับฯสรวุทธก็ตรวจดูที่เกิดเหตุต่อ ส่วนมีนและกลุ่มผู้พบศพก็ไปให้ปากคำกับเจ้าหน้าที่นายอื่น

    ตอนนี้ศพของพิสิทธิ์ถูกเคลื่อนย้ายไปตรวจสอบแล้ว เหลือเพียงแต่ชอล์กขีดแทนร่าง จากการตรวจสอบพบว่า พิสิทธิ์เสียชีวิตด้วยการถูกแทงด้วยมีดปลายแหลม โดยมีดนี้ถูกปักคาอกของเขา ไม่พบรอยนิ้วมือผู้ใดที่มีดเลย

    หากเป็นเช่นนี้ย่อมคือ การฆาตกรรมอย่างแน่นอน แต่ทว่ามันมีจุดหนึ่งที่ยังเป็นปัญหาอยู่

    เนื่องจากศพถูกพบตอนกำลังเปิดห้องทดลอง ประตูและหน้าต่างถูกปิดล็อคไว้หมด จึงไม่น่าจะมีใครเข้าไปฆ่าเขาแล้วออกมาได้ทั้งที่ประตูและหน้าต่างถูกปิดไว้อย่างนี้

    มันกลายเป็นฆาตกรรมในห้องปิดตายไปเสียแล้ว

    โดยรายละเอียดต่าง ๆ ของห้องทดลองที่เกิดเหตุมีดังนี้

    ห้องทดลองตั้งอยู่ที่ชั้นหนึ่งของอาคารคณะวิทยาศาสตร์ สำหรับห้องนี้จะมีกุญแจเพียงดอกเดียวในการล็อคหรือเปิดห้อง ซึ่งทางเข้าหรือการล็อคห้องนั้นใช้ประตูห้องเครื่องมือที่อยู่ติดกับทางเดินเป็นหลัก โดยประตูนี้เป็นแบบหมุนล็อค บิดล็อคจากภายในได้ แต่หากจะล็อคภายนอกต้องใช้กุญแจในการล็อคเท่านั้น

    เมื่อเปิดประตูเข้าไปในห้องเครื่องมือจะพบกับชั้นวางของและตู้โต๊ะเครื่องมือต่าง ๆ ทางวิทยาศาสตร์ที่ตั้งอยู่สองข้างทางซ้ายและขวา โดยสุดไปทางด้านซ้ายจะเป็นประตูเชื่อมกับห้องทดลองหลัก ประตูนี้จะเป็นแบบลูกบิดที่กดล็อคทางห้องเครื่องมือ ต้องผ่านประตูนี้ก่อนถึงจะสามารถเข้าห้องทดลองหลักได้

    ในส่วนของห้องทดลองหลักเป็นห้องกว้าง มีโต๊ะทดลองและเก้าอี้วางยาวเป็นสองแถว ประตูด้านหน้าจะเป็นแบบหมุนล็อคที่ต้องบิดล็อคจากข้างใน หากจะล็อคจากข้างนอกต้องใช้กุญแจ แต่ทว่าประตูนี้ไม่มีกุญแจ ต้องเข้ามาเปิดจากภายในห้องทดลองหลักเท่านั้น

    ภายในห้องทดลองหลักมีหน้าต่างสองบานเป็นแบบบานเลื่อน มีอ่างล้างอุปกรณ์อยู่ใกล้ ๆ โดยปกติแล้วหน้าต่างของห้องทดลองนี้จะถูกปิดไว้เกือบตลอด เพราะต้องการควบคุมอุณหภูมิในห้องทดลองหลักให้เหมาะสมอยู่เสมอ

    ศพของพิสิทธิ์พบอยู่ตรงกลางห้องระหว่างโต๊ะทดลองทั้งสอง ทำให้ถ้าไม่เดินมาตรงกลางระหว่างโต๊ะทั้งสองนั้นก็จะไม่สังเกตเห็น