Day 7 https://ppantip.com/topic/36744595


Day 8 Bye
เราออกจากโรงแรมประมาณ 8 โมงเช้า และมุ่งหน้าไปสนามบิน ตอนที่เราจะจ่ายเงินค่าแท็กซี่ ก็มีเรื่องให้ต้องอารมณ์เสีย เมื่อพี่แท็กซี่แกขอทิป จิวัดเลยให้ไป 30 รูปี (ให้เพราะแบงค์เล็กๆ แลกเป็นเงินบาทที่ไทยไม่ได้อยู่แล้ว) แต่พี่แกบอกจะเอา 50 รูปีจร้า เราเลยบอกไปว่าถ้าคุณไม่เอาก็ไม่ต้องเอาละกัน พี่แท็กซี่ถึงขั้นต้องกลับมาง้อ รู้งี้ไม่ให้เลยดีกว่า คนอย่างนี้ต้องสั่งสอนให้เข็ดหลาบจะได้ไม่ไปทำกับคนอื่นอีก

เราเข้าไปเช็คอินพร้อมกับผ่านด่านตรวจคนเข้าเมือง แล้วสิ่งที่เราแอบคิดในใจลึกๆ ก็เกิดขึ้น(อีกแล้ว) เมื่อมีกลุ่มป้าๆมาจากไหนไม่รู้มาแซงคิวเฉย ป้ามีอุ้มพร้อมกับจูงเด็กมาด้วย แต่นั่นก็ไม่น่าจะเป็นข้ออ้างสำหรับให้ป้าแซงคิวเรานะ ผ่านไปซักพัก อยู่ดีๆก็มีคนอินเดียมาสะกิดเราพร้อมกับถามว่า เครื่องเราออกกี่โมง อยากจะขอให้เค้าเข้าไปก่อนได้มั้ย พูดตรงๆเลยว่าจะขอแซง แกอ้างว่าเครื่องใกล้จะออกแล้ว คับ....เรามองบนหนึ่งทีพร้อมยิ้มอ่อนให้ ก่อนจะบอกว่าให้ลองถามคนข้างหลังเราดู ผมละเพลียย

เข้าด้านในสนามบิน เราแยกย้ายกันไปซื้อของก่อนจะขึ้นเครื่อง และเราก็ล้มละลายกันเป็นครั้งที่สองของทริป (ไอ้พวกเจ็บแล้วไม่จำ)
เครื่องขากลับของเรายังคงเป็นการบินไทย รักคุณเท่าฟ้า เท่าเดิมเพิ่มเติมคือดีเลย์ ตอนนี้ก็ราวๆ 30 นาทีผ่านไปเครื่องยังคงจอดสนิท พร้อมคำอธิบายของพนักงานต่อผู้โดยสารบนเครื่องว่า Technical problem, sir รู้สึกจะเกี่ยวกับระบบน้ำมันตรงฝั่งขวาของเครื่อง น่าจะตรงแถวๆที่ผมนั่งอยู่พอดี ดีนะที่ทำประกันการเดินทางไว้แล้วเป็นอะไรขึ้นมาที่บ้านคงสบาย ซักพักพนักงานเดินมาบอกว่ากำลังเปลี่ยนอะไหล่ ไม่รู้เมื่อไหร่ เธอถึงจะยอมใจอ่อน เดี๋ยว ไม่ใช่แระ ไม่รู้เมื่อไหร่จะเสร็จ

1 ทุ่มกว่าเครื่องเราลงจอดสุวรรณภูมิอย่างปลอดภัย ช้ากว่าที่กำหนดไว้น่าจะราวๆ 2 ชม.    

ส่งท้ายแล้ว เราจะมามอบตำแหน่งให้แก่สมาชิกทริปกัน ดังนี้

พี่เอ้ - ตำแหน่งแพทย์สนาม เพราะนางจะเป็นคนที่เตรียมยาทุกอย่างพร้อม ไม่ว่าจะเป็นยาแก้ไข้ แก้ปวดหัว ท้องอืด ท้องเฟ้อ ยาดม ยาอม ยาหม่อง กันแดด โลชั่น(ยังสงสัยว่าแบกมายังไง) นั่นหมายความว่า โอกาสในการรอดตายของชาวทริปจะเพิ่มขึ้นอีกราวๆ 30% พ่วงด้วยตำแหน่งซุปตาร์เดลี การันตีด้วยจำนวนชาวอินเดียที่มาขอถ่ายรูปตอนไปเที่ยว Red Fort.

ตำแหน่งต่อมาคือ คนป่วยภาคสนาม ได้แก่ พี่กวาง นางจะมีอาการไม่สบายอย่างต่อเนื่อง ไม่ว่าจะเป็น ไมเกรน ปวดหัว ประจำเดือนและเป็นไข้ จึงต้องอาศัยพี่เอ้คอยดูแลอย่างใกล้ชิดตลอดทริป และเรายังมีตำแหน่งกิตติมศักดิ์ให้นาง ได้แก่ ผู้พิชิตภูกระดึง 8 วัน 7 คืน ก่อนจะมาทริปนี้นางบอกที่บ้านว่าจะลางานไปเที่ยวภูกระดึง เพราะกลัวที่บ้านจะบ่นหากบอกว่าเที่ยวต่างประเทศ(อีกแล้ว) ที่บ้านพี่กวางคงคิดว่านางเที่ยวต่างประเทศบ่อยกว่ากลับบ้านที่ต่างจังหวัดอีก ฮ่า (อันนี้ล้อเล่น)

ส่วนคนสุดท้าย ไฮไลท์ของทริป จิวัด – โอปป้าขาไฝว้ ความจิงจิวัดไม่ได้รู้จักพี่เอ้ พี่กวางมาก่อนและนี่เป็นทริปแรกของเราทั้ง 4 คน แต่จิวัดเองก็มีความเป็นโอปป้าในตัว เพราะไม่ว่าผมจะถ่ายรูปมันทีเผลอเมื่อไหร่ ผลกลับออกมาดูดี เหมือนไม่เผลอ จนหลายๆคนขอร้องให้จิวัดเปิดคอร์สสอนการแอคติ้งและโพสท่าถ่ายรูปให้ดูเผลอๆแบบธรรมชาติไม่ลงโทษ ส่วนที่ได้ขาไฝว้ต่อท้ายเพราะมันมีความหนักหน่วงในคำพูดคำจาถึงแม้จะไม่ได้ตั้งใจ(เหรอ) เปรียบกับนักมวยเรียกได้ว่าฮุกขวาสลบจบยกสอง

ทริปนี้สนุกที่สุดรึเปล่าเราตอบไม่ได้จิงๆ แต่รู้แค่ว่า ทริปหน้าเรามีแผนจะไปแคชเมียร์ด้วยกันอีก

สุดท้ายนี้ขอขอบคุณเพื่อนร่วมการเดินทางทุกคน และพี่เอ้ผู้ที่ทำหน้าที่ตรวจพิสูจน์อักษรบทความที่เขียนมาทั้งหมด
หมายเหตุ ชื่อที่กล่าวอ้างทั้งหมดเป็นเพียงนามสมมติ หากไปพ้องรูปพ้องเสียงกับบุคคลใด ทางเราขอไม่รับผิด(แต่รับชอบ)ใดๆด้วยประการทั้งปวง

จบ.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Day 1 https://ppantip.com/topic/36712342

Day 2 https://ppantip.com/topic/36712364

Day 3 https://ppantip.com/topic/36713598

Day 4 https://ppantip.com/topic/36715920

Day 5 https://ppantip.com/topic/36718244

Day 6 https://ppantip.com/topic/36724691

Day 7 https://ppantip.com/topic/36744595]