วันนี้สล่าปู่นอนหลับกลางวัน ฝันไปว่าได้กินข้าวกั๊นจิ๊น กินอย่างเอร็ดอร่อย ตื่นขึ้นมาก็ยังติดตราตรึงใจอยู่
ไปตลาดหมูยังพอหาได้ถึงแม้ว่าจะเป็นวันพระเป็นหมูเย็น ขอซื้อหมูสะโพกมา 3 ขีดเป็นเงิน 45 บาท ขอ
แบ่งเลือดน้ำมาได้ 1 ถุง
ถึงบ้านจัดการเข้าโถบดสับอย่างเร็ว
เลือด 1 ถุง ข้าวกั๊นจิ้นแบบนึ่งสุกไม่จำเป็นต้องคั้นเลือดดับคาวก็ได้ แต่จะนำไปคั้นกับใบตะไคร้ให้หอมก็ยิ่งดีนะ
ข้าวอยู่ในหม้ออยู่แล้ว ตักมาพอแก่ความต้องการ
ทุกอย่างพร้อม มีแค่นี้แหละครับ เกลือป่น น้ำตาลทราย เลือด ข้าวสวย อาจใส่ผงปรุงรสเล็กน้อย
ส่วนที่ว่าน้ำมันหอย รากผักชี พริกไทย ขอแนะนำว่าอย่าใส่นะครับ มันทำให้กลิ่นและรสเปลี่ยนไป
จากของดั้งเดิม จะออกเป็นแนวข้าวผัดไป เสียของเลยครับ
ส่วนผสมใช้วิธีกะเอาครับ ออกเค็มนิด ๆ หวานหน่อย ๆ เอาทั้งหมดใส่ลงไปในข้าว เทเลือดน้ำเพื่อย้อมสี
ให้ดูน่ากินหลังสุกแล้ว การผสมเลือดลงไปในข้าวต้องระวังเช่นกัน ถ้าใส่เยอะพอสุกแล้วสีจะคล้ำไม่สวย
แถมมีรสฝาด ๆ อีก ความที่นาน ๆ ทำครั้งก็ทำให้กะลำบากเหมือนกัน
สวมถุงมือผสมคลุกเคล้าให้เข้ากัน คำว่า "ข้าวกั๊นจิ๊น" เกิดขึ้นตรงนี้แหละครับ คือเอาข้าวกับเนื้อหมู (จิ๊น)
มาคั้นมาคลุกผสมกัน คั้นภาษาเหนือเรียกกั๊นครับ
แบ่งใส่ถ้วยเล็ก ๆ ใส่เว็บให้สุก ชิมดูแล้วปรุงให้ได้รสถูกใจที่สุด
ข้าวกั๊นจิ๊น ของดั้งเดิมเขาจะห่อด้วยใบตองตึงหรือตองกล้วยน้ำหว้า ซึ่งลักษณะการห่อข้าวกั๊นจิ๊นจะมีแบบของเขา
มองแป๊บเดียวก็รู้
เนื่องด้วยมีข้อจำกัดเรื่องเวลา และสล่าปู่เองทักษะเรื่องการห่อใบตองจัดอยู่ในขั้นแย่เอามาก ๆ จึงขอใช้วิธีลัด
คือเอาไปอัดลงในแบบพิมพ์ วันนี้เล่นอย่างหวานแหววเป็นรูปหัวใจอย่างเท่ไปเลย
โปรดสังเกตว่าที่ก้นซึ้งมีใบตองปูอยู่
ปิดทับข้างหน้าด้วยใบตองอีกชั้น เป็นการห่อหลอก ๆ เพื่อให้ตอนนึ่งยังจะมีกลิ่นหอมอ่อน ๆ ของใบตองถูกความร้อน
เรียกว่าไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็ต้องเอาด้วยกล แต่ว่ามันช่วยได้ในระดับหนึ่งเท่านั้นแหละครับ ไม่เหมือนห่อจริง ๆ หรอก
จัดการนึ่งไฟกลางใช้เวลาประมาณ 25 นาที สุกครับหอมใบตองด้วย สีดูเหมือนซีดจริง ๆ แล้วกำลังดีครับ เป็นเพราะแสงหรือเปล่า
ข้าวกั๊นจิ๊น นิยมโรยหน้าด้วยกระเทียมเจียมผสมน้ำมันจนโชก แนมด้วยพริกขี้หนูแห้งทอด ผักชี หอมหัวใหญ่ เป็นเซ็ทดั้งเดิมเลยครับ
ดู ๆ แล้วก็เหมือนแกะจากห่อเหมือนกันว่าไหม?
เวลากินจริง ๆ เขาจะบึ้ข้าวเพื่อให้น้ำมันกับกระเทียมเจียวคลุกไปในข้าว
สมใจอยากที่ฝันเป็นตุเป็นตะเลยครับ หัวใจ 2 ดวงเอาอยู่สนิทเลย
ขอบคุณที่ติดตามรับชมมาจนถึงบรรทัดนี้ ข้าวกั๊นจิ๊นเป็นของกินเล่นของคนเหนือ บางท้องถิ่นก็เรียก ข้าวเงี้ยว
ข้าวส้มเงี้ยว คือข้าวเดียวกันนั่นแหละครับ
สวัสดีครับ
"ข้าวกั๊นจิ๊น" อย่างไวแต่ยังได้รสชาติเดิม ๆ
ไปตลาดหมูยังพอหาได้ถึงแม้ว่าจะเป็นวันพระเป็นหมูเย็น ขอซื้อหมูสะโพกมา 3 ขีดเป็นเงิน 45 บาท ขอ
แบ่งเลือดน้ำมาได้ 1 ถุง
ถึงบ้านจัดการเข้าโถบดสับอย่างเร็ว
เลือด 1 ถุง ข้าวกั๊นจิ้นแบบนึ่งสุกไม่จำเป็นต้องคั้นเลือดดับคาวก็ได้ แต่จะนำไปคั้นกับใบตะไคร้ให้หอมก็ยิ่งดีนะ
ข้าวอยู่ในหม้ออยู่แล้ว ตักมาพอแก่ความต้องการ
ทุกอย่างพร้อม มีแค่นี้แหละครับ เกลือป่น น้ำตาลทราย เลือด ข้าวสวย อาจใส่ผงปรุงรสเล็กน้อย
ส่วนที่ว่าน้ำมันหอย รากผักชี พริกไทย ขอแนะนำว่าอย่าใส่นะครับ มันทำให้กลิ่นและรสเปลี่ยนไป
จากของดั้งเดิม จะออกเป็นแนวข้าวผัดไป เสียของเลยครับ
ส่วนผสมใช้วิธีกะเอาครับ ออกเค็มนิด ๆ หวานหน่อย ๆ เอาทั้งหมดใส่ลงไปในข้าว เทเลือดน้ำเพื่อย้อมสี
ให้ดูน่ากินหลังสุกแล้ว การผสมเลือดลงไปในข้าวต้องระวังเช่นกัน ถ้าใส่เยอะพอสุกแล้วสีจะคล้ำไม่สวย
แถมมีรสฝาด ๆ อีก ความที่นาน ๆ ทำครั้งก็ทำให้กะลำบากเหมือนกัน
สวมถุงมือผสมคลุกเคล้าให้เข้ากัน คำว่า "ข้าวกั๊นจิ๊น" เกิดขึ้นตรงนี้แหละครับ คือเอาข้าวกับเนื้อหมู (จิ๊น)
มาคั้นมาคลุกผสมกัน คั้นภาษาเหนือเรียกกั๊นครับ
แบ่งใส่ถ้วยเล็ก ๆ ใส่เว็บให้สุก ชิมดูแล้วปรุงให้ได้รสถูกใจที่สุด
ข้าวกั๊นจิ๊น ของดั้งเดิมเขาจะห่อด้วยใบตองตึงหรือตองกล้วยน้ำหว้า ซึ่งลักษณะการห่อข้าวกั๊นจิ๊นจะมีแบบของเขา
มองแป๊บเดียวก็รู้
เนื่องด้วยมีข้อจำกัดเรื่องเวลา และสล่าปู่เองทักษะเรื่องการห่อใบตองจัดอยู่ในขั้นแย่เอามาก ๆ จึงขอใช้วิธีลัด
คือเอาไปอัดลงในแบบพิมพ์ วันนี้เล่นอย่างหวานแหววเป็นรูปหัวใจอย่างเท่ไปเลย
โปรดสังเกตว่าที่ก้นซึ้งมีใบตองปูอยู่
ปิดทับข้างหน้าด้วยใบตองอีกชั้น เป็นการห่อหลอก ๆ เพื่อให้ตอนนึ่งยังจะมีกลิ่นหอมอ่อน ๆ ของใบตองถูกความร้อน
เรียกว่าไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็ต้องเอาด้วยกล แต่ว่ามันช่วยได้ในระดับหนึ่งเท่านั้นแหละครับ ไม่เหมือนห่อจริง ๆ หรอก
จัดการนึ่งไฟกลางใช้เวลาประมาณ 25 นาที สุกครับหอมใบตองด้วย สีดูเหมือนซีดจริง ๆ แล้วกำลังดีครับ เป็นเพราะแสงหรือเปล่า
ข้าวกั๊นจิ๊น นิยมโรยหน้าด้วยกระเทียมเจียมผสมน้ำมันจนโชก แนมด้วยพริกขี้หนูแห้งทอด ผักชี หอมหัวใหญ่ เป็นเซ็ทดั้งเดิมเลยครับ
ดู ๆ แล้วก็เหมือนแกะจากห่อเหมือนกันว่าไหม?
เวลากินจริง ๆ เขาจะบึ้ข้าวเพื่อให้น้ำมันกับกระเทียมเจียวคลุกไปในข้าว
สมใจอยากที่ฝันเป็นตุเป็นตะเลยครับ หัวใจ 2 ดวงเอาอยู่สนิทเลย
ขอบคุณที่ติดตามรับชมมาจนถึงบรรทัดนี้ ข้าวกั๊นจิ๊นเป็นของกินเล่นของคนเหนือ บางท้องถิ่นก็เรียก ข้าวเงี้ยว
ข้าวส้มเงี้ยว คือข้าวเดียวกันนั่นแหละครับ
สวัสดีครับ