จริงๆแล้วถึงไม่หนาวก็กินแหละ

ภรรยาแสนรักของผมไปได้หมูป่ามากิโลนึง นับเส้นขนของมันแล้วไม่ครบสามเส้นนะ แต่ก็ดูเหมือนหมูป่าที่เคยกินอยู่เหมือนกัน คงเป็นหมูป่าลูกผสมที่มีเชื้อสายหมูป่าน้อยกว่าหมูบ้านในอัตตราส่วนที่ห่างไกล

แต่ก็ดีแหละ ผมยังมีชีวิตอยู่จะว่าไม่ดีได้ไง หาเครื่องเคราจากหลังบ้านและในครัวได้เกือบครบ พอที่จะทำอาหารเย็นให้ลูกๆได้

ส่วนผสมก็มีหมูป่า ซื้อมากิโลนึงหั่นมากินมื้อนี้ครึ่งนึง ใครหาไม่ได้ก็เอาหมูบ้านหมูฟาร์มนี่แหละอร่อยเหมือนกันแต่หมูป่าได้ยินแล้วมันขลังดี
พริกแกงเผ็ด อันนี้ได้มาจากตลาด
กระเทียมโขลกผสมพริกขี้หนู
มะเขือ
พริกไทยอ่อน
กระชาย
พริกแดง
ใบมะกรูด
โหระพา
น้ำมันหมู ได้มาจากการเจียวกากหมูไว้ใส่ก๋วยเตี๋ยว

เครื่องปรุงก็เหมือนๆเดิมครับ
น้ำปลา
ซอสฝาเขียว
ซอสหอยนางรม
น้ำตาลปี๊บ
นมสดหรือกะทิ วันนี้ไม่มีซักอย่างก็เอานมจืดคาร์เนชั่นหรือนมนกเหยี่ยว

ก่อไฟขึ้นมาเตานึง เอากะทะขึ้นตั้งใส่น้ำมันหมูให้พอร้อน เอากระเทียมโขลกและพริกใส่เข้าไปเจียวให้หอมฟุ้ง ใส่พริกแกงลงผัดให้พอสุก เติมกะปินิดนึง
ใส่หมูในส่วนของมันและหนังลงไปผัดก่อน ผัดจนสุกและน้ำมันหอมๆเริ่มซึมออกมา ใส่เนื้อหมูลงผัด สุกแล้วก็เติมมะเขือ
ปรุงรสให้เรียบร้อย น้ำปลา ซอสปรุง น้ำตาลปี๊บ ซอสหอยนางรม
ใส่พริกและกระชาย พริกไทยอ่อน ผัดต่ออีกนิดหน่อย ใส่นม ใบมะกรูดและโหระพา พลิกไปพลิกมาเขย่าเล็กน้อยก็ยกลง

ตักใส่จานครับ หาข้าวจ้าวมาซักจาน ใครมีเวลาก็ขอไข่ดาวซักใบ

แล้วความหนาวก็คลายไป

หนาวลมให้ห่มผ้า หนาวฟ้าก็ต้องผิงไฟ หนาวข้างในก็กินของอุ่นๆ ถ้าหนาวใจก็แค่หันไปยิ้มให้คนข้างๆ

แล้วความหนาวก็คลายไป

ความหนาวก็คลายไป...