ตอนที่ 1 เปิดตัว
แสงแดดเจิดจ้า เเผ่ความร้อนไปทั่วทุกหนแห่ง ในอากาศของฤดูร้อน ขบวนกองทัพทหารกำลังขับเคลื่อนกำลังพลไปตามเส้นทางถนน ของพื้นที่ราบกว้าง ต้นไม้สีเขียว หญ้าเขียวขจี ทุ่งนาเริ่มมีรวงข้าวสีอ่อน มองเห็นขุนเขาอยู่ไกลๆ
ร่างสง่าองอาจของใครผู้หนึ่ง ภายใต้ผ้าคลุมหลังสีแดงเข้ม กำลังนั่งอยู่บนอานม้าที่ก้าวเดินอย่างน่าเกรงขาม มิต่างจากผู้เป็นนาย
เขามีใบหน้าหล่อเหลาคมเข้ม จมูกโด่งเป็นสัน คิ้วเข้มดกดำ ริมฝีปากกระจับดูมีเสน่ห์
ทว่าบุคคลผู้นี้ กลับมีสีหน้าเย็นชา ราวกับไร้ความรู้สึกอย่างไรอย่างนั้น
กลิ่นอายเต็มไปด้วยความอาจหาญดุจขุนเขา ไม่หวั่นเกรงสิ่งใด
" ท่านแม่ทัพ ฮ่องเต้ผู้นี้ ไม่อาจวางใจได้ ท่านจงระวังตัวให้ดี " ชายวัยกลางคนในชุดเกราะทหาร ที่ควบม้าเดินเคียงข้าง เอ่ยขึ้นอย่างห่วงใย
" ไม่เป็นไร อย่าได้กังวลเลย เขายังไม่กล้าทำอะไรข้าตอนนี้หรอก " เสียงทรงพลังดูหนักแน่น เอ่ยพูดโดยไม่ได้หันมามองคู่สนทนา
เขายังคงมองตรงไปข้างหน้า ด้วยสายตานิ่งสงบ ดุจพยัคฆ์อินทรีย์
ขณะที่ขาของม้าอันเเข็งเเรงก้าวย่างเดินไปเรื่อยๆ ภายใต้ขบวนทหารที่นำหน้าและตามหลัง ดูเป็นกองกำลังทหารที่ดูดุดันมาก แต่ละคนดูห้าวหาญ เปี่ยมไปด้วยพละกำลัง
' มาครั้งนี้ เจ้าอาจได้อภิเษกกับองค์หญิง....'
หานเจิ้งที่กำลังทำสีหน้านิ่งขรึม ภายใต้ร่างใหญ่ในชุดเกราะบนหลังม้า ตระหนักถึงข้อความในจดหมาย ที่บิดาเขียนถึงตนก่อนหน้านั้น
' ทั้งยังเป็นองค์หญิง สติไม่สมประกอบด้วย ....'
ร่างกำยำภายใต้ชุดเกาะ หลุดออกจากความคิด ขณะที่แววตาของเขาก็ไหวเล็กน้อยอย่างมีความรู้สึกไม่พอใจอะไรบางอย่าง
แต่กระนั้นสีหน้า ก็กลับมาเป็นปกติในไม่ช้า และยังคงนั่งสงบอยู่บนหลังม้าที่ก้าวเดินไปอย่างสง่าองอาจ เยี่ยงเจ้าของผู้นั่งอยู่บนหลังม้า
ขณะที่ขบวนทหารเคลื่อนกำลังมายังเมืองหลวง สถานที่เต็มไปด้วยความเจริญคึกคัก มีชีวิตชีวา ท่ามกลางแสงแดดจ้า
ภายในวังหลวงอันกว้างใหญ่ ทางทิศเหนือของเมือง
ณสถานที่หนึ่ง ภายในสวนอุทยานอันร่มรื่นและเย็นสบาย นางกำนันหลายคน ต่างแหงนมองร่างสตรีผู้หนึ่ง ที่กำลังปีนอยู่บนต้นไม้ ส่งเสียงหัวเราะคิกคัก
อย่างเป็นห่วงเป็นใย ภายใต้ความกังวลของแต่ละคน กลัวว่าองค์หญิงจะล่วงตกลงมาเอาเสียได้
บ้างก็ร้องกล่าวว่า องค์หญิงลงมาเถอะเพคะ ทว่าร่างงดงามภายใต้ชุดหรูหราอ่อนหวาน กลับยิ่งหัวเราะคิกคัก ดึงผลสาลี่เอามากัดกิน
บ้างก็โยนลงมาใส่เหล่านางกำนัลอย่างสนุกสนาน ใบหน้าที่ยิ้มหัวเราะนั้น ช่างงดงามยิ่ง ทว่าน่าเสียดาย ท่าทางการกระทำช่างไร้เดียงสาราวกับเด็กน้อยวัย 5-6 ขวบ ไม่มีผิด
เหล่านางกำนัลต่างเจ็บตัวไปตามๆกัน บ้างก็พากันหลบหลีกกันวุ่นวาย
ขณะที่องค์หญิงผู้นั้น ก็ไม่แกล้งผู้อื่นต่อแล้ว กลับขยับกาย นั่งห้อยขาเเกว่งกระโปรงพลิ้วไหวไปมาอย่างสบายอารมณ์ ปากนุ่มนวลขยับกินผลสาลี่อย่างมีความสุข
ภายใต้รสชาติอันหวานฉ่ำของสาลี่ในปาก พาให้เเก้มหนึ่งข้างป่องกลมเล็กๆ
ยิ่งกินแววตาของนางก็ยิ่งเปร่งประกาย ราวกับมีดวงดาวระยิบระยับอยู่ในนั้น
ทว่าเมื่อเห็นร่างบุรุษของชายหนุ่มในชุดมังกรสีเหลืองทอง ก้าวเดินมากับเหล่าขันทีนางกำนันที่คอยติดตาม นางก็ชะงักเล็กน้อย ทว่าต่อมานางก็กลับมาไร้เดียงสาตามเดิม
ฮ่องเต้หนุ่มเหลือบตามองนางเล็กน้อย เเละเเย้มพระโอษฐ์ยกยิ้มอย่างมีเสน่ห์
" น้องหญิง ซนอีกเเล้ว....."
<!--/data/user/0/com.samsung.android.app.notes/files/clipdata/clipdata_bodytext_250115_130642_718.sdocx-->
ลองลงนิยายค่ะ เรื่องเบื้องหลังองค์หญิงปัญญาอ่อน
แสงแดดเจิดจ้า เเผ่ความร้อนไปทั่วทุกหนแห่ง ในอากาศของฤดูร้อน ขบวนกองทัพทหารกำลังขับเคลื่อนกำลังพลไปตามเส้นทางถนน ของพื้นที่ราบกว้าง ต้นไม้สีเขียว หญ้าเขียวขจี ทุ่งนาเริ่มมีรวงข้าวสีอ่อน มองเห็นขุนเขาอยู่ไกลๆ
ร่างสง่าองอาจของใครผู้หนึ่ง ภายใต้ผ้าคลุมหลังสีแดงเข้ม กำลังนั่งอยู่บนอานม้าที่ก้าวเดินอย่างน่าเกรงขาม มิต่างจากผู้เป็นนาย
เขามีใบหน้าหล่อเหลาคมเข้ม จมูกโด่งเป็นสัน คิ้วเข้มดกดำ ริมฝีปากกระจับดูมีเสน่ห์
ทว่าบุคคลผู้นี้ กลับมีสีหน้าเย็นชา ราวกับไร้ความรู้สึกอย่างไรอย่างนั้น
กลิ่นอายเต็มไปด้วยความอาจหาญดุจขุนเขา ไม่หวั่นเกรงสิ่งใด
" ท่านแม่ทัพ ฮ่องเต้ผู้นี้ ไม่อาจวางใจได้ ท่านจงระวังตัวให้ดี " ชายวัยกลางคนในชุดเกราะทหาร ที่ควบม้าเดินเคียงข้าง เอ่ยขึ้นอย่างห่วงใย
" ไม่เป็นไร อย่าได้กังวลเลย เขายังไม่กล้าทำอะไรข้าตอนนี้หรอก " เสียงทรงพลังดูหนักแน่น เอ่ยพูดโดยไม่ได้หันมามองคู่สนทนา
เขายังคงมองตรงไปข้างหน้า ด้วยสายตานิ่งสงบ ดุจพยัคฆ์อินทรีย์
ขณะที่ขาของม้าอันเเข็งเเรงก้าวย่างเดินไปเรื่อยๆ ภายใต้ขบวนทหารที่นำหน้าและตามหลัง ดูเป็นกองกำลังทหารที่ดูดุดันมาก แต่ละคนดูห้าวหาญ เปี่ยมไปด้วยพละกำลัง
' มาครั้งนี้ เจ้าอาจได้อภิเษกกับองค์หญิง....'
หานเจิ้งที่กำลังทำสีหน้านิ่งขรึม ภายใต้ร่างใหญ่ในชุดเกราะบนหลังม้า ตระหนักถึงข้อความในจดหมาย ที่บิดาเขียนถึงตนก่อนหน้านั้น
' ทั้งยังเป็นองค์หญิง สติไม่สมประกอบด้วย ....'
ร่างกำยำภายใต้ชุดเกาะ หลุดออกจากความคิด ขณะที่แววตาของเขาก็ไหวเล็กน้อยอย่างมีความรู้สึกไม่พอใจอะไรบางอย่าง
แต่กระนั้นสีหน้า ก็กลับมาเป็นปกติในไม่ช้า และยังคงนั่งสงบอยู่บนหลังม้าที่ก้าวเดินไปอย่างสง่าองอาจ เยี่ยงเจ้าของผู้นั่งอยู่บนหลังม้า
ขณะที่ขบวนทหารเคลื่อนกำลังมายังเมืองหลวง สถานที่เต็มไปด้วยความเจริญคึกคัก มีชีวิตชีวา ท่ามกลางแสงแดดจ้า
ภายในวังหลวงอันกว้างใหญ่ ทางทิศเหนือของเมือง
ณสถานที่หนึ่ง ภายในสวนอุทยานอันร่มรื่นและเย็นสบาย นางกำนันหลายคน ต่างแหงนมองร่างสตรีผู้หนึ่ง ที่กำลังปีนอยู่บนต้นไม้ ส่งเสียงหัวเราะคิกคัก
อย่างเป็นห่วงเป็นใย ภายใต้ความกังวลของแต่ละคน กลัวว่าองค์หญิงจะล่วงตกลงมาเอาเสียได้
บ้างก็ร้องกล่าวว่า องค์หญิงลงมาเถอะเพคะ ทว่าร่างงดงามภายใต้ชุดหรูหราอ่อนหวาน กลับยิ่งหัวเราะคิกคัก ดึงผลสาลี่เอามากัดกิน
บ้างก็โยนลงมาใส่เหล่านางกำนัลอย่างสนุกสนาน ใบหน้าที่ยิ้มหัวเราะนั้น ช่างงดงามยิ่ง ทว่าน่าเสียดาย ท่าทางการกระทำช่างไร้เดียงสาราวกับเด็กน้อยวัย 5-6 ขวบ ไม่มีผิด
เหล่านางกำนัลต่างเจ็บตัวไปตามๆกัน บ้างก็พากันหลบหลีกกันวุ่นวาย
ขณะที่องค์หญิงผู้นั้น ก็ไม่แกล้งผู้อื่นต่อแล้ว กลับขยับกาย นั่งห้อยขาเเกว่งกระโปรงพลิ้วไหวไปมาอย่างสบายอารมณ์ ปากนุ่มนวลขยับกินผลสาลี่อย่างมีความสุข
ภายใต้รสชาติอันหวานฉ่ำของสาลี่ในปาก พาให้เเก้มหนึ่งข้างป่องกลมเล็กๆ
ยิ่งกินแววตาของนางก็ยิ่งเปร่งประกาย ราวกับมีดวงดาวระยิบระยับอยู่ในนั้น
ทว่าเมื่อเห็นร่างบุรุษของชายหนุ่มในชุดมังกรสีเหลืองทอง ก้าวเดินมากับเหล่าขันทีนางกำนันที่คอยติดตาม นางก็ชะงักเล็กน้อย ทว่าต่อมานางก็กลับมาไร้เดียงสาตามเดิม
ฮ่องเต้หนุ่มเหลือบตามองนางเล็กน้อย เเละเเย้มพระโอษฐ์ยกยิ้มอย่างมีเสน่ห์
" น้องหญิง ซนอีกเเล้ว....."
<!--/data/user/0/com.samsung.android.app.notes/files/clipdata/clipdata_bodytext_250115_130642_718.sdocx-->