ในห้องพักผู้ป่วยที่รพ.รามคำแหง...
ฝหลวงพ่อเยื้อนท่านได้หลับตาพักอยู่เป็นเวลานานแล้ว...

ตอนแรกก็เข้าใจว่าท่านจำวัดแต่พอดูๆไปเอ๊ะท่านไม่ได้จำวัดนี่นาท่านหลับตาทำสมาธิอยู่ก็เลยนั่งเงียบๆข้างเตียงท่านมีคณะโยมเข้ามากราบท่านแบบเงียบๆเพราะเห็นท่านหลับตาอยู่จึงไม่กล้ารบกวนท่านท่านก็พยักหน้ารับโดยไม่ลืมตาได้สักชั่วโมง...

ท่านก็ขยับองค์แล้วก็บอกว่า

จิตพระอรหันต์น่ะ.... 

ตายจากโลกไปนานแล้วร่างกายนี้มันเป็นธรรมดาที่ต้องทรุดโทรมขันธ์นี้รอเพียงวันที่จะแยกจากกันไปเมื่อขันธ์ของพระอรหันต์ดับไป

จิตก็เข้าถึงความว่างอันเป็นที่สุด

ไม่เหลือเชื้อแห่งการเกิดขึ้นอีก

เหมือนต้นไม้เมื่อตายต้นไม้มันก็สลายกลายเป็นธาตุทั้ง4 ตามเดิม

ดินก็กลายเป็นดินตามเดิม

น้ำก็กลายเป็นน้ำตามเดิม

ลมก็กลายเป็นลมตามเดิมไฟ

ก็กลายเป็นไฟตามเดิม

แต่จิตจะไม่ตายอีก
เพราะจิตมันตายแล้วตั้งแต่วันที่เข้าถึงสุญญตา" 

แล้วท่านก็นิ่งไปอีกพักหนึ่ง

หลวงพ่อเยื้อนขันติพโลวัดเขาศาลาอตุลฐานะจาโรจ. สุรินทร์

Cr. เขมปัญโญคฤหัสถ์...บันทึก

ที่มา
https://www.facebook.com/songchai.labliam/