อาการปิติหรือสุขอันเกิดจากสมาธิผมก็พอได้ลิ้มรสอยู่บ้างแต่ก็จำได้ไม่ละเอียด เพราะนานมากแล้วที่ได้สัมผัสแล้วก็แค่แป้ปเดียวพอได้รู้จัก

ปิตินี้เหมือนน้ำเย็นมันมันไหลซึมซ่านไปตามเส้นเลือดก่อนคือเส้นเลือดอยูตรงไหนรู้หมดเลยแล้วเอ่อล้นทั่วร่างกายจนเต็ม

สุขนี้เหมือนจิตมันจมลงไปห้องแห่งความสุข เหมือนหล่นลงไปตรงกลางอก มีน้ำสีน้ำเงินใสๆเย็นๆอธิบายไม่ถูก

ทั้งสองอาการนี้ได้เจอแค่อย่างละครั้ง และได้แค่ประเดี๋ยวประด๋าวแค่นั้นเพราะเรายังมีสติสัมปชัญยะ ทำให้เกิดความคิดความสงสัยก็เลยถอนออก
และก็ไม่ได้เสียดายหรือยินดียินร้ายอะไรด้วย เหมือนเป็นแค่เวทนาอย่างนึง

ไม่ทราบว่าเมีใครเคยพบเจอแบบนี้มั้ยและอันนี้ใช่ปิติและสุขจากสมาธิจริงๆใช่มั้ยครับ