วันนี้จะมากล่าวถึงหนึ่งในอาหารที่มีชื่อเสียงของไต้หวัน "ซานเปยจี" หรือที่คนไทยมักเรียกกันติดปากว่า "ไก่สามถ้วย" แต่อย่าพึ่งไปจำสลับกับ "ไก่สามอย่าง" เมนูยอดฮิตของเหล่าคอสุรา เพราะมันเป็นคนละเมนูกันและทำมาจากไก่จริงๆ 55555
ประวัติศาสตร์ของเมนู ซานเปยจี มีตำนานจีนเล่าว่า แม่ทัพเหวินเทียนเสียงแห่งราชวงศ์ซ่ง ถูกกองทัพชาวมองโกลจับตัวไปประหาร มีหญิงแก่ผู้หนึ่งรู้สึกสงสารจึงได้นำเนื้อไก่ไปผัดกับซีอิ๊วมาให้ท่านแม่ทัพกินเพื่อเป็นอาหารมื้อสุดท้าย จากนั้นมาเมื่อถึงวันรำลึกถึงแม่ทัพเหวินเทียนเสียง ชาวจีนจึงกินไก่ผัดซีอิ๊ว หรือ ซานเปยจีเพื่อเป็นการระลึกถึงคุณงามความดีของท่านแม่ทัพนั่นเอง
เมนูซานเปยจีถือเป็นเมนูที่มีชื่อเสียงของแถบมณฑลเจียงซี ทางตอนใต้ของแม่น้ำแยงซีเกียง แต่โด่งดังข้ามประเทศไปถึงไต้หวัน โดยสูตรของทางไต้หวันจะมีการใส่ส่วนผสมอย่างหนึ่งเพิ่มขึ้นไปคือ "จินปู๋ห้วน" หรือที่คนไทยเรียกกันอย่างคุ้นหูว่า "ใบโหระพา" ทำให้มีกลิ่นและรสชาติที่โดดเด่นขึ้น ดังนั้นถ้าใครมีโอกาสไปไต้หวันก็อย่าลืมหาลิ้มลอง
แล้วคำถามอีกคำถามหนึ่งคือ ทำไมต้อง "สามถ้วย" โดยคำว่าสามถ้วยจะหมายถึง เหล้าหนึ่ง ซีอิ๊วดำหนึ่ง และซีอิ๊วขาวหนึ่ง รวมกันเป็นสามพอดี หรือสามารถหมายถึงเครื่องสมุนไพรหลักๆที่จะต้องใส่ลงไปคือ กระเทียมหนึ่ง ขิงหนึ่ง พริกไทยหนึ่ง ก็ได้เช่นกัน เพราะสูตรของจีนจะไม่ใส่ใบโหระพาลงไป
หั่นไก่ส่วนสะโพกประมาณ 3 ขีดเป็นชิ้นเล็กๆพอดีคำ เลาะกระดูก หมักง่ายๆด้วย ไข่ขาว น้ำละลายแป้งมัน น้ำมันพืช อย่างละหนึ่งช้อนโต๊ะ หมักทิ้งไว้ที่อุณหภูมิห้องอย่างน้อยหนึ่งชั่วโมง แล้วค่อยเอามาคลุกกับแป้งมันแล้วเอาลงทอดจนเหลืองกรอบ
ตั้งกระทะไฟกลาง ผัดพริกไทยเม็ด ขิงสับ และกระเทียมสับจนส่งกลิ่นหอม
เติมน้ำเปล่าแค่พอขลุกขลิก ปรุงรสด้วยซีอิ๊วขาว ซีอิ๊วดำ เหล้าจีน อย่างละประมาณ 2 ช้อนโต๊ะ ถ้าชอบหวานก็เดาะน้ำตาลเพิ่มลงไปอีกสักนิด เติมน้ำละลายแป้งมันลงไปเคี่ยวให้พอข้นนิดๆ
ใส่ไก่ที่เตรียมไว้ลงไปผัดพร้อมกับพริกชี้ฟ้าหั่นตามชอบ ผัดเร็วๆให้เข้ากันสักนาทีสองนาที
โรยใบโหระพาตบท้าย แล้วปิดไฟคลุกเคล้าให้เข้ากัน นับเป็นอันเสร็จพิธี
เนื้อสะโพกไก่ที่ถูกหมักจนนุ่มแล้วนำไปทอดจนผิวกรอบ ผัดคลุกเคล้ากับซอสซีอิ๊วหอมๆมันๆเค็มๆกลมกล่อม ตบท้ายด้วยใบโหระพาหอมๆ
หนึ่งในเมนูในตำนานของประเทศจีนและไต้หวัน หวนรำลึกถึงแม่ทัพผู้มีบุญคุณกับแผ่นดิน สืบทอดความอร่อยมาสู่ชนรุ่นหลัง อาหารอร่อยย่อมไม่มีวันตายไปจากแผ่นดิน
facebook page : เสือตะหลิว " อาหาร กับ ชายชาตรี "
ก็บอกมาเลยว่าจะเอากี่ถ้วย "ไก่สามถ้วย (ซานเปยจี)"
ประวัติศาสตร์ของเมนู ซานเปยจี มีตำนานจีนเล่าว่า แม่ทัพเหวินเทียนเสียงแห่งราชวงศ์ซ่ง ถูกกองทัพชาวมองโกลจับตัวไปประหาร มีหญิงแก่ผู้หนึ่งรู้สึกสงสารจึงได้นำเนื้อไก่ไปผัดกับซีอิ๊วมาให้ท่านแม่ทัพกินเพื่อเป็นอาหารมื้อสุดท้าย จากนั้นมาเมื่อถึงวันรำลึกถึงแม่ทัพเหวินเทียนเสียง ชาวจีนจึงกินไก่ผัดซีอิ๊ว หรือ ซานเปยจีเพื่อเป็นการระลึกถึงคุณงามความดีของท่านแม่ทัพนั่นเอง
เมนูซานเปยจีถือเป็นเมนูที่มีชื่อเสียงของแถบมณฑลเจียงซี ทางตอนใต้ของแม่น้ำแยงซีเกียง แต่โด่งดังข้ามประเทศไปถึงไต้หวัน โดยสูตรของทางไต้หวันจะมีการใส่ส่วนผสมอย่างหนึ่งเพิ่มขึ้นไปคือ "จินปู๋ห้วน" หรือที่คนไทยเรียกกันอย่างคุ้นหูว่า "ใบโหระพา" ทำให้มีกลิ่นและรสชาติที่โดดเด่นขึ้น ดังนั้นถ้าใครมีโอกาสไปไต้หวันก็อย่าลืมหาลิ้มลอง
แล้วคำถามอีกคำถามหนึ่งคือ ทำไมต้อง "สามถ้วย" โดยคำว่าสามถ้วยจะหมายถึง เหล้าหนึ่ง ซีอิ๊วดำหนึ่ง และซีอิ๊วขาวหนึ่ง รวมกันเป็นสามพอดี หรือสามารถหมายถึงเครื่องสมุนไพรหลักๆที่จะต้องใส่ลงไปคือ กระเทียมหนึ่ง ขิงหนึ่ง พริกไทยหนึ่ง ก็ได้เช่นกัน เพราะสูตรของจีนจะไม่ใส่ใบโหระพาลงไป
หั่นไก่ส่วนสะโพกประมาณ 3 ขีดเป็นชิ้นเล็กๆพอดีคำ เลาะกระดูก หมักง่ายๆด้วย ไข่ขาว น้ำละลายแป้งมัน น้ำมันพืช อย่างละหนึ่งช้อนโต๊ะ หมักทิ้งไว้ที่อุณหภูมิห้องอย่างน้อยหนึ่งชั่วโมง แล้วค่อยเอามาคลุกกับแป้งมันแล้วเอาลงทอดจนเหลืองกรอบ
ตั้งกระทะไฟกลาง ผัดพริกไทยเม็ด ขิงสับ และกระเทียมสับจนส่งกลิ่นหอม
เติมน้ำเปล่าแค่พอขลุกขลิก ปรุงรสด้วยซีอิ๊วขาว ซีอิ๊วดำ เหล้าจีน อย่างละประมาณ 2 ช้อนโต๊ะ ถ้าชอบหวานก็เดาะน้ำตาลเพิ่มลงไปอีกสักนิด เติมน้ำละลายแป้งมันลงไปเคี่ยวให้พอข้นนิดๆ
ใส่ไก่ที่เตรียมไว้ลงไปผัดพร้อมกับพริกชี้ฟ้าหั่นตามชอบ ผัดเร็วๆให้เข้ากันสักนาทีสองนาที
โรยใบโหระพาตบท้าย แล้วปิดไฟคลุกเคล้าให้เข้ากัน นับเป็นอันเสร็จพิธี
เนื้อสะโพกไก่ที่ถูกหมักจนนุ่มแล้วนำไปทอดจนผิวกรอบ ผัดคลุกเคล้ากับซอสซีอิ๊วหอมๆมันๆเค็มๆกลมกล่อม ตบท้ายด้วยใบโหระพาหอมๆ
หนึ่งในเมนูในตำนานของประเทศจีนและไต้หวัน หวนรำลึกถึงแม่ทัพผู้มีบุญคุณกับแผ่นดิน สืบทอดความอร่อยมาสู่ชนรุ่นหลัง อาหารอร่อยย่อมไม่มีวันตายไปจากแผ่นดิน
facebook page : เสือตะหลิว " อาหาร กับ ชายชาตรี "