...05.00 น. ...เสียงฝีเท้าตึงตังที่วิ่งลงบันไดบ้านบ่งบอกถึงความรีบร้อนอยู่มิใช่น้อย "วัฒน์" ชายหนุ่มวัย 33 ปี เร่งฝีเท้าพาร่างอันผอมบางเพื่อเดินไปรอรถรับส่งพนักงานของบริษัท ระยะทางที่เดินไปรอรถราว 600 เมตร เดินพอเหงื่อซึมก็ถึง เสียงของ "แม่เล็ก" ดังตะโกนไล่หลังไป "เดินทางปลอดภัยนะลูก..." "จ้า ไปละแม่" วัฒน์ไม่ลืมที่จะหันกลับมาตอบแม่ก่อนรีบสาวเท้าออกประตูรั้วไป
...การเดินทางไปทำงานเวลา 05.00 น. และกลับถึงบ้านราว 22.30 น. ถือเป็นกิจวัตรประจำวันของเขาเลยก็ว่าได้ แม้จะเหนื่อยหน่อย แต่โชคดีที่วัฒน์และเพื่อนร่วมงานส่วนใหญ่ทำงานเข้ากันได้ดี อีกทั้งวัฒน์ยังเป็นที่รักของนายญี่ปุ่นมิใช่น้อย ฝีมือในการทำงานที่โดดเด่นทำให้เขาได้รับโอกาสดีๆในการทำงานอยู่เสมอ ชีวิตในตอนนี้ของวัฒน์จึงดูเหมือนอยู่ในช่วงขาขึ้นสุดๆ แต่คงจะต้องยกเว้นเรื่องหัวใจไว้สักเรื่อง