คือจขกทเคยลองติดตามนักปรัชญาทางจิตวิญญาณ​ชาวอินเดียท่านหนึ่งที่ชื่อoshoหรือโอโช่อ่ะครับ​ พอดีคุ้นๆว่าเป้าหมายของนักปราชญ์หรือนักบวชท่านนี้คือสุญญตาหรือสภาวะจิตว่างหรือปล่อยวางจากกิเลสความคิดไม่ดีต่างๆเพื่อถึงจุดที่คล้ายกับนิพพานแบบเดียวกับพระธรรมคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธ​เจ้า​ แต่จขกทเคยอ่านนานแล้วจำได้คร่าวๆว่าท่านสอนให้เสพกามเสพโลกจนเบื่อแล้วจะปล่อยวางได้เอง​ ตามที่ทุกท่านเข้าใจอยากถามว่าตามความคิดท่านมันมีความหมายแฝงอะไรหรือเปล่า​ หรือว่าท่านตั้งใจจะสื่อว่าให้รู้จักมันก่อนแล้วเราค่อยใช้วิธีแบบพระพระพุทธ​องค์​ในการปล่อยวางคือตามแนวมรรค8หรือศีล​ สมาธิ​ ปัญญา​ ตกลงท่านสื่อว่าอย่างไรกันแน่​ ตามคิดทุกท่านคิดว่าอย่างไรกันครับ