สวัสดีดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรา
ตามหัวข้อเลยคะ คือเราแค่อยากระบาย ไม่พอใจอะไรก็ขอโทษด้วยคะ
เริ่มเล่าเลยก็แล้วกัน
ครอบครัวเรามีอยู่4คนคะ เราเป็นลูกคนเล็ก เรามีพี่สาวคะ ในครอบครัวเรารู้สึกเหมือนเป็นคนนอกตลอดเลยเพราะปกติพ่อกับแม่ถ้าไม่ใช่เรื่องเรียนแทบจะไม่คุยกับเราเลย เวลาเราขออะไรพวกท่านก็จะมักบอกว่า เอาไปทำไม? มันได้อะไร? เป็นอย่างนี้ตลอดเลยคะ แต่พอพี่เราขอซึ่งมันเป็นแบบเดียวกันที่เราเคยขอไว้พ่อกับแม่ก็ซื้อให้เลย เราทำอะไรก็เหมือนมันจะผิดไปหมด พ่อแม่เวลาดุพี่ไม่เคยขึ้นกูแต่กับเราขึ้นตลอด เป็นแบบนี้มาตลอดเลยคะ
ล่าสุดเราทนไม่ไหวจริงๆคือเราไปผ่าตัดเล็กมาค่ะแล้วต้องล้างแผลทุกวันพวกท่านก็ไม่ได้สนใจเราเลยขนาดหมอนัดให้ไปตัดไหมพวกท่านยังไม่พาไปแต่พอพี่เรากลับมาบ้านพวกท่านไปรับแล้ววันที่ไปรับมันเป็นอาทิตย์ที่หมอนัด? คือถ้าเราไม่ได้เพื่อนมารับไปเราคงไม่ได้ไปตัดไหมอ่ะ แต่ก่อนเรามีตากับยายปลอบใจเรานะแต่พวกท่านเสียไปแล้ว บางครั้งเราก็อยากถามพวกท่านนะคะว่ายังเห็นเราเป็นลูกอยู่รึเปล่า ?? เราขอจบเรื่องของเราแค่นี้ก็แล้วกัน
คนเรามีสิทธิ์ที่จะน้อยใจเหมือนกัน แต่ที่เราเขียนกระทู้นี้ขึ้นมากเพราะเราทนไม่ไหว มันอัดอั้นมานานค่ะ
ปล. ขอโทษมาที่นี่ด้วยถ้าคำพูดหรือะไรขัดใจคนที่มาอ่าน และขอคุณคนที่เข้ามาอ่านด้วยค่ะ