ทำไมพ่อแมถึงรักลูกไม่เท่ากันคะ

มันเกิดขึ้นเพราะอะไรคะ เพราะลูก หรือเพราะพ่อแม่ แล้วจะมีหลายคนทำไม ในเมื่อรักไม่เท่ากัน
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 11
ขอเถียงคุณลุง ความเห็นที่ 9   ได้มั้ยค่ะ    "  ตรงลูกแต่ละคนอาจนำความภาคภูมิใจมาให้แตกต่างกัน  "   พี่ชายปัจจุบันอายุ 37 ปี      ตั้งแต่ดิฉันจำความได้สร้างเรื่องให้พ่อให้แม่มาตลอด ตั้งแต่ติดยาบ้า ไม่สนใจเรียน     เรียนจบ  ปวส. มาได้พ่อเสียพระเครื่องให้อาจารย์ที่โรงเรียนไม่รู้จักเท่าไหร่      เรียน ปวช. ยังไม่ทันจบดี ไปสร้างเรื่องน่าละอาย ( ดิฉันไม่ขอกล่าวอ้าง ) หมดเงินค่าเสียหายไปเป็นแสน เพื่อให้จบเรื่องอัปปรีย์       พอเรียนจบไม่หางานทำเตร็ดเตร่ออกเที่ยว ทำแฟนท้อง ต้องแต่งงาน งานการไม่ช่วยทำ        ให้เมียนั่งท้องแก่ทำงานคนเดียว พี่สะใภ้ต้องตื่นแต่ ตี 2 กว่า ทำน้ำเต้าหู้ไปขาย  ในเมื่อมันไม่ทำใครค่ะต้องไปช่วย  พ่อกับแม่ดิฉันค่ะ พ่อต้องตื่นขับรถไปช่วยขาย             ตอนนี้พี่สะใภ้หนีกลับไปอยู่บ้านพ่อแม่เขา  4 ปี  แล้วค่ะ   ปัจจุบัน นอกจากไม่ทำงานยังกินเหล้าสร้างเรื่องให้พ่อกับแม่ทุกวัน          ล่าสุดเมาขี่รถมอเตอร์ไซด์ชนคน หมดไปอีกเป็นแสน พ่อแม่ดิฉันยอมจ่าย เพื่อไม่ให้ลูกสารเลวติดคุก      ชีวิตประจำวันคือ เอาโทรศัพท์  กับ  มอเตอร์ไซด์  ไปจำนำ เอาเงินมากินเหล้า แล้วพ่อกับแม่ก็ต้องเอาเงินไปไถ่ให้เกือบทุกวัน  หนักๆ เอาโทรศัพท์ไปขายกินเลย  แล้วก็มาขอเอาเครื่องใหม่ แล้วก็ได้อีกตามเคย    หลังๆหนักข้อระรานข่มขู่ ขอเงินญาติพี่น้องใกล้เคียง ไม่ให้จะอาระวาด ต้องตามใจให้กัน          แล้วดิฉันหล่ะค่ะ  ตั้งแต่เล็กเห็นพ่อกับแม่ทุกข์ใจ   ก็พยายามตั้งใจเรียน  ไม่ทำตัวให้เป็นภาระกับใคร เพราะพ่อกับแม่หนักใจมามากพอแล้ว  ตามใจทุกอย่าง อยากให้เรียนอะไร เอาเกรดแค่ไหนจัดไป     เรียนจบทำงาน ก็ไม่เคยขอเงิน  นอกเสียจากบางครั้งมันฉุกเฉินจริงๆ  หมุนเงินไม่ทัน  ขอเงินทีไร          คำตอบที่ได้จากแม่มันปวดใจทุกที   แม่ก็ไม่ค่อยมี  คำนี้  หลุดออกมาจากปากแม่ทุกครั้ง  (  จริงๆมีอีกหลายเรื่อง แต่ไม่ขอยกมากล่าว )   ทีพี่มันก่อเรื่องต้องเสียเงินไปกับเรื่องที่ไม่ควรจะเสีย ดิฉันไม่เคยเห็นเขาจะปริปากบอกเลยสักครั้ง ว่าแม่ก็ไม่ค่อยมี  เห็นพร้อมจะเสียให้อยู่ตลอด  อย่างนี้หน่ะหรือค่ะ   ที่บอกว่า   "  มันอยู่ที่ความภูมิใจ ที่แต่ละคนทำให้มันแตกต่างกัน  "
ความคิดเห็นที่ 22
เราพูดประจำ

ถามว่าร้านนี้ทำอาหารอร่อยไหม อย่าถามคนทำ ให้ถามลูกค้า เพราะเขาคือคนกิน
คนขายที่ไหนจะบอกทำไม่อร่อย จริงไหม

พ่อแม่ก็เช่นกัน อย่าถามว่ารักลูกเท่ากันไหม พ่อแม่ที่ไหนจะบอกว่าลำเอียง
ถามลูกสิคะ นั่นแหละคือคำตอบที่ดีที่สุดแล้ว
ความคิดเห็นที่ 3
สำหรับเรา เราไม่รู้ว่าเพราะพ่อแม่ หรือเพราะลูก ตั้งแต่โตมาเราก็รู้สึกว่าพ่อแม่รักแต่พี่สาว อะไรก็ให้พี่สาวหมด

แม้กระทั่งตอนเราแต่งงานแม่ห้ามจัดงานเท่าพี่สาว(พี่สาวจัดงานที่โรงแรมแต่แม่จะให้เราจัดงานหอประชุมอำเภอทั้งที่เงินจัดงานสามีเราจ่ายค่าใช้จ่ายเองทุกอย่าง) สรุปง่ายๆห้ามดีกว่า ห้ามเด่นกว่าพี่สาวทุกอย่าง

จนตอนนี้พี่อายุจะ 40 แล้ว พ่อแม่ยังจะประเคนทุกอย่างให้พี่ แต่พี่สาวเราไม่เคยซื้อของกินดีๆเสื้อผ้าดีๆให้พ่อแม่ใส่เลย  มีแต่เรากับสามีซื้อให้เป็นประจำ พูดไปมันน่าน้อยใจนะคะ

แต่เราก็จะทำหน้าที่ลูกให้ดีที่สุดเท่าที่เราจะทำได้ ถึงแม้พ่อแม่จะรักเราน้อยกว่าพี่สาวก็ตาม
ความคิดเห็นที่ 34
เห้อ  ความยุติธรรมบนโลกไม่มีอยู่จริงครับ

อย่าโลกสวยไปเลย

ไปหาอ่านจากความคิดของคนที่ประสบความสำเร็จสูงๆ ก็ได้

เขาถึงให้พึ่งพาตนเองไงครับ อย่ามามัวน้อยใจเลย
ความคิดเห็นที่ 42
การกระทำ ของพ่อ แม่ บอกได้ ว่า รักลูกไม่เท่ากันจิงๆ คนเป็นลูกมันสัมพัสได้ค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่