ดับ  แต่ ดับไม่หมด  
ไม่เหมือน เวทนา สัญญา ที่ดับหมด ไม่เหลือ
กายสังขาร วจีสังขาร จิตตสังขาร ดับไป

ทางเดินตาม มรรค 8 อาศัย ส่วน สังขารขันธิ์ เปรียบเหมือนเรือ    จึงไม่ทำลายเรือทิ้งระหว่างข้ามแม่น้ำ  
อุปมา นาม รูป และ วิญญาณ  เหมือนไม้อ้อพิงกัน  อาศัยกันเกิดขึ้น

เพราะอาศัย การเห็น(สังขาร) ส่วนหยาบ คือ เวทนา  สัญญา  ซึ่งเกิด ทีหลัง สังขาร
เพราะอาศัยสังขาร จึงมี วิญญาณ เพราะความดับแห่งตัณหา เวทนา สัญญา จึงดับไป(ในส่วนสมาบัติ)


สัญญาคือความจำได้
สติคือการระลึก
เพราะอาศัย สังขาร  วิญญาณ   ผัสสะ สัญญาจึงเกิด สัญญาเป็นส่วนให้มีคำพูด  คือวจีสังขาร
สติคือการ ระลึกได้
ความต่างกันคือ บางคนจำได้ระลึกได้  บางคนจำได้ แต่ระลึกไม่ได้  บางคนระลึกได้แต่จำไม่ได้(อธิบายไม่ได้  วิตกไม่ได้ วิจารไม่ได้  ได้แค่รู้ เห็น) เกิดสัญญาใหม่ ไม่ใช่สัญญาเก่า  เช่น คนที่เคยมาสถานที่ ที่เคย มา   ระลึกได้ ว่า  เหมือนเคยมา  แต่จำไม่ได้

สมาธิที่ประกอบด้วย สัญญา อย่างเดียวก็มี
สมาธิที่ประกอบด้วย สัญญา วิตกวิจาร ก็มี
สมาธิที่ประกอบด้วยสติ เพียงอย่างเดียวก็มี