ก๋วยเตี๋ยวแบบนี้จะเรียกว่าอะไรดี แต่มีคนบอกว่ามันเป็น "ก๋วยเตี๋ยวหมูโบราณ"

กระทู้สนทนา

อาหาร

เมื่อวานนี้ เริ่มตั้งแต่เช้าแบบว่าไม่รู้จะทำอะไรกินดี  เจ้านายบอกว่าบ้านเราคนเยอะทำก๋วยเตี๋ยวหมูอย่างง่ายสักหม้อ
กินกันทั้งวันไปเลย ไม่ต้องเสียหัว  ทำเป็นก๋วยเตี๋ยวแบบโบราณนั่นแหละ

เราก็นึกภาพไม่ออกว่าโบราณมันเป็นอย่างไร  ใจมันนึกถึงก๋วยเตี๋ยวสมัยเป็นเด็กที่อยู่ชนบท นึกภาพก็ไม่ค่อยออกเท่าไหร่
เพราะใช่ว่าจะได้กินบ่อยๆ สมัยก่อนโน้นถ้าไม่ป่วย ไม่สบาย ไม่เจ็บไม่ไข้ อย่าหวังว่าพ่อแม่จะซื้อก๋วยเตี๋ยวให้กิน

นี่ไงครับโฉมหน้าที่เจ้านายมือ 1 เรียกว่าก๋วยเตี๋ยวโบราณ

ความตั้งใจจะโบราณเริ่มตั้งแต่ต้มน้ำซุป ดู ๆ ก็ชักจะไม่โบราณแล้ว กระดูกสันหลัง พริกไทยเม็ด กระเทียมสด กระเทียมดอง
น้ำตาลกรวด เกลือเม็ด รากผักชี แกนสับปะรด เริ่มต้มตั้งแต่เช้ากะกินเที่ยง (ตอนหลังมีเติม หมึกแห้ง กุ้งแห้ง ลำไยอบแห้ง
ลงไปอีก)

ระหว่างต้มน้ำก็จัดการกับอย่างอื่นไปเรื่อย ๆ

ถั่วคั่วเองอย่างใจเย็น

เจียวกระเทียม กากหมู

ทุกอย่างสล่าปู่มีหน้าที่ทำตามคำบอก อย่างเช่นตรงนี้ หมูบดผสมมันเล็กน้อย คลุกผสมกับ น้ำมันหอย
เกลือป่น ซีอิ้วขาว น้ำตาลทราย สามเกลอ แป้งข้าวโพด แป้งกรอบ

ปั้นเป็นก้อน ๆ แล้วทอดน้ำมันไฟกลางค่อนข้างร้อน

หมูสันคอต้มสุกซอยบาง มีหมูยอในตู้เย็นเอามาซอยต้มปนไปด้วย (จะไม่โบราณก็หมูยอนี่แหละ)

พริกแห้งกะเหรี่ยง คั่วไฟอ่อนจนดำ ปนหยาบ

ผักใช้ถั่วฝักยาวกับคะน้า 2 อย่าง

เกือบพร้อม ขาดพริกดองน้ำส้มกับน้ำตาลทรายที่ไม่ได้นำมาวางถ่ายรูป

ผักโรยหน้ามี 2 อย่างคือต้นหอมผักชี กับผักชีฝรั่งซอยฝอย

อย่างใจเย็นเพราะมีเวลาค่อนข้างเยอะ ในที่สุดก็พร้อมกินได้ จัดให้คนทำประเดิมก่อน พอดีเห็นมีถั่วคั่วอย่างหอม
ก็เลยกะทำเป็นเตี๋ยวต้มยำ

เคยสั่งก๋วยเตี๋ยวต้มยำมากิน ตอนที่เขาเอามาเสริฟกลายเป็นเตี๋ยวธรรมดา เกือบจะโวยแล้วแต่พอเอาช้อนคนดูเขาทำอย่างนี้นี่เอง

เคยพูดหลายครั้งแล้ว ทำเองกินเองไม่ต้องเกรงใจใคร หยิบใส่ ๆ เข้าไปให้ดูดีไว้ก่อน (ถ้าไปซื้อกินไม่ได้นะเนี่ย)
เป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่มักจะทำกินเองที่บ้านตลอด