วีรพงษ์ รามางกูร : รัฐธรรมนูญฉบับฝันเฟื่อง
เมื่อมีการประกาศใช้รัฐธรรมนูญฉบับปี 2515 สมัยจอมพลถนอม กิตติขจร
เป็นนายกรัฐมนตรี ม.ร.ว.เสนีย์ ปราโมช หัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์ในสมัยนั้น
บอกว่าเป็นรัฐธรรมนูญฉบับ "ฟันปลอม" ท่านคงจะหมายความว่ารัฐธรรมนูญ
ฉบับดังกล่าวเป็นของปลอม ไม่ใช่ฉบับ "ฟันจริง" หรือไม่ใช่ฉบับประชาธิปไตย
ที่แท้จริง หลังจากนั้นก็เกิดเหตุการณ์ 14 ตุลาคม 2516 อย่างที่ทราบกันทั่วไป
เมื่อคณะกรรมาธิการร่างรัฐธรรมนูญเสนอร่างรัฐธรรมนูญฉบับปี 2558 ซึ่งจะ
เป็นรัฐธรรมนูญฉบับถาวรให้กับสภาปฏิรูปแห่งชาติ หรือ สปช. ผู้คนจึงได้รู้ว่า
ร่างรัฐธรรมนูญฉบับดังกล่าวมีเนื้อหาสาระอย่างไร ร่างรัฐธรรมนูญฉบับ
ดังกล่าวคณะกรรมาธิการไม่ค่อยได้เผยแพร่ หรือให้คำอธิบายมากนัก ผิดกับ
ร่างรัฐธรรมนูญถาวรฉบับก่อนๆ ที่มีการเผยแพร่ให้ประชาชนวิพากษ์วิจารณ์
ก่อนจะเข้าสู่การพิจารณาในสภาเป็นเวลานาน
เมื่อร่างรัฐธรรมนูญนี้ได้ออกเผยแพร่ เมื่อคนส่วนใหญ่ได้ทราบเนื้อหาสาระ
ก็ปรากฏว่ามีปฏิกิริยาไปในทางปฏิเสธกันอย่างกว้างขวาง สภาปฏิรูปแห่งชาติ
ซึ่งใครๆ ก็นึกว่าเป็น "พวกเดียวกัน" กับคณะรัฐประหาร กลับมีผู้ลุกขึ้นอภิปราย
คัดค้านตั้งแต่หมวดแรกๆ ว่าด้วยเรื่อง "หน้าที่และสิทธิของพลเมือง" กันเลย
ทีเดียว
ความเข้าใจของประชาชนส่วนใหญ่ที่ไม่ได้อยู่ "วงใน" ของ "อำนาจรัฐ" แม้จะ
มิได้มีการเขียนหรือพูดออกมาดังๆ แต่เท่าที่ได้สดับตรับฟังมาในสภากาแฟ
ในหลายสถาน ต่างก็มีความเห็นกันว่า ที่กรรมาธิการร่างรัฐธรรมนูญเสนอร่าง
รัฐธรรมนูญ "ฉบับฝันเฟื่อง" ฉบับนี้ให้สภาปฏิรูปแห่งชาติพิจารณา มิใช่ว่า
คณะกรรมาธิการจะไม่มีความรู้ ไม่มีสติปัญญาเพียงพอในเรื่องนิติรัฐ ในเรื่อง
ระบอบการปกครองแบบประชาธิปไตยในระบอบรัฐสภา ในเรื่องโครงสร้างอำนาจ
รวมทั้งความรู้สึกนึกคิดของประชาชน ประวัติศาสตร์ความเป็นมาของการเมืองไทย
เพราะคณะกรรมาธิการประกอบด้วยผู้รู้ ผู้ทรงคุณวุฒิ ทั้งทางรัฐศาสตร์ นิติศาสตร์
ประวัติศาสตร์ แต่ที่ร่างออกมาในลักษณะนี้ อาจจะเป็นเพราะเหตุผลอย่างใด
อย่างหนึ่ง เช่น
มีเจตนาหรือมีมูลเหตุในใจที่จะไม่ให้ร่างรัฐธรรมนูญนี้ผ่านร่างมาเพื่อให้ประชาชน
รับไม่ได้เมื่อประชาชนรับไม่ได้สภาปฏิรูปก็ไม่อาจจะฝืนความรู้สึกของประชาชน
และสื่อมวลชนได้ สภาปฏิรูปก็จำเป็นต้องคว่ำร่างรัฐธรรมนูญฉบับนี้ เมื่อร่าง
รัฐธรรมนูญถูกคว่ำ ก็ต้องเริ่มต้นขบวนการร่างรัฐธรรมนูญใหม่ รัฐบาลรัฐประหาร
ชุดนี้หรือชุดใหม่ ถ้ามีการปรับคณะรัฐมนตรีก็จะอยู่ต่อไปได้อีก 2-3 ปี ตามที่พระฤๅษี
เกวาลันแห่งเทือกเขาหิมาลัยว่ามา แต่หัวหน้า คสช.ซึ่งขณะเดียวกันก็เป็นหัวหน้า
รัฐบาลก็ได้ออกมาปฏิเสธ บอกว่าไม่ได้มีความปรารถนาจะยืดอายุของรัฐบาลตาม
รัฐธรรมนูญชั่วคราว ยืดให้ยาวออกไปกว่าแผนที่ได้กำหนดไว้
สภาปฏิรูปแห่งชาติจึงชอบที่จะแก้ร่างรัฐธรรมนูญให้กลับมาอยู่ในร่องในรอยให้มีความเป็น
สากลและให้สอดคล้องกับความเป็นไปได้ที่สังคมจะพอยอมรับได้ โดยไม่ต้องตั้งต้นใหม่
อาจจะเป็นไปได้ว่า ร่างรัฐธรรมนูญที่กำลังพิจารณากันอยู่ในสภาปฏิรูปนั้น เป็นความเห็น
อย่างบริสุทธิ์ของคณะกรรมาธิการร่างรัฐธรรมนูญ เพราะถ้าดูรายชื่อของคณะกรรมาธิการ
ก็จะเห็นว่า คณะกรรมาธิการประกอบด้วยผู้ที่ไม่มีจิตวิญญาณเป็นนักประชาธิปไตย ส่วนมากเป็นบุคคลที่ต่อต้านระบอบรัฐสภาด้วยวาทกรรมที่เคยแสดงในที่ต่างๆ ด้วยคำว่า
เผด็จการโดยรัฐสภาบ้าง ทรราชโดยฝ่ายข้างมากบ้าง ไม่ได้เอ่ยถึงการตรวจสอบโดยประชาชน
ระบบการถ่วงดุล ระบบกฎหมาย ระบอบรัฐสภาโดยรัฐธรรมนูญ หรือเรื่องอื่นๆ ที่เป็นที่ยอมรับ
กันในนานาอารยประเทศที่ปกครองในระบอบประชาธิปไตย ความที่คณะกรรมาธิการประกอบ
ด้วยบุคคลที่ไม่เคยเชื่อมั่นในระบอบประชาธิปไตย แต่เชื่อมั่นว่าประชาชนยังโง่ ประชาชนยัง
ปกครองตนเองไม่ได้ ถ้าปล่อยให้ปกครองเองก็จะทำลายทุกสิ่งทุกอย่าง สร้างความเสียหาย
ให้กับชาติบ้านเมือง ประเทศไทยควรปกครองโดย "ฝ่ายข้างน้อย" ที่เป็นคนดี มีการศึกษา
มีชาติตระกูล ร่างรัฐธรรมนูญจึงออกมาในรูปแบบดังกล่าว
นอกจากนี้ อาจจะเป็นไปได้ว่าคณะผู้ร่างรัฐธรรมนูญอาจจะมีข้อจำกัดในหลายๆ เรื่อง
ทำให้ไม่อาจยอมรับระบอบประชาธิปไตยหรือระบอบรัฐสภาได้ หรือไม่ต้องการให้มีรัฐบาล
ที่เข้มแข็ง ที่ทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ ไม่ต้องการให้ระบอบรัฐสภามีการพัฒนาให้
เป็นแบบสากล ต้องการให้ล้มลุกคลุกคลานอย่างที่เป็นอยู่ เพราะไม่ต้องการรัฐบาลที่มา
จากเสียงส่วนใหญ่ กลัวจะเป็นเผด็จการโดยเสียงส่วนใหญ่ กลัวเผด็จการโดยรัฐสภา
กลัวการปกครองโดยเสียงข้างมาก
ในสังคมที่ไม่โปร่งใส ในระบบการเมืองที่ไม่เปิดเผย จึงเป็นของธรรมดาที่ประชาชนหรือ
ปัจเจกชนมีสิทธิที่จะระแวง สงสัยและนำเอาข้อระแวงสงสัยของตนไปซุบซิบในวงสนทนา
กันอยู่เสมอ โดยที่กรรมาธิการผู้ร่างรัฐธรรมนูญอาจจะไม่ทราบ
ที่แปลกประหลาดและไม่เคยปรากฏมาก่อนก็คือเมื่อมีการพบปะกันระหว่างคณะรัฐประหาร
กับพรรคการเมืองทุกพรรค ไม่ว่าจะเป็นพรรคเพื่อไทย พรรคประชาธิปัตย์ พรรคชาติไทยพัฒนา
พรรคภูมิใจไทย และพรรคอื่นๆ แทนที่ผู้แทนพรรคการเมืองจะพยายามเร่งรัดให้คลอดรัฐธรรมนูญ
เพื่อคืนประชาธิปไตยให้ประชาชนโดยเร็ว แต่ปรากฏว่าทุกพรรคต่างเห็นพ้องต้องกันหมดว่า หากจะมีการเลือกตั้งโดยเร็วตามแผนการที่คณะรัฐประหารวางไว้ โดยมีรัฐธรรมนูญฉบับฝันเฟื่อง
อย่างที่เห็นกันโดยทั่วไป ก็ยินดีจะรอให้มีการแก้ไขให้เป็นรัฐธรรมนูญที่จะใช้ได้จริงในอนาคต
ดีกว่ารีบมีการเลือกตั้งโดยรัฐธรรมนูญฝันเฟื่องนี้
เนื่องจากความไม่เคยโปร่งใสของระบบการเมืองของเราสิ่งที่สื่อมวลชนเสนอข่าวสิ่งที่ประชาชน
รับรู้ มักจะเป็นคนละเรื่องกับความเป็นจริงเสมอ ดังนั้น จึงไม่มีใครเชื่อว่าสิ่งที่เป็นข่าวและสิ่งที่
รับรู้จะเป็นความจริง ความจริงจะเป็นอย่างไรไม่มีใครทราบ เพราะความจริงมักจะไม่เป็นข่าว
ถ้าหากไม่ใช้การตกลงกันเพื่อยืดเวลาของการร่างรัฐธรรมนูญ เพื่อยืดอายุของรัฐบาลทหาร เพราะ
มีความจำเป็นบางประการ เพราะว่าแม้จะยึดถือตามแผนเดิมหรือโรดแมป (road map) เดิม การ
เลือกตั้งก็ไม่ใช่ว่าจะเร็วไปกว่ากลางปี 2559 หรือปลายปี 2559 กว่าจะทำประชามติ กว่าจะจัดตั้ง
รัฐบาลและพิธีการอื่นๆ จึงเป็นเรื่องแปลกที่ทุกฝ่ายต่างเห็นพ้องต้องกันว่า ถ้าจะยืดเวลาออกไปบ้าง
เพื่อแลกกับรัฐธรรมนูญที่มีความเป็นปกติก็ยอม
ทำไปทำมาก็จะคล้ายๆ กับที่พระฤๅษีเกวาลันแห่งเทือกเขาหิมาลัยบอก
เพื่อนฝูงบางคนให้เหตุผลว่า พรรคการเมืองใหญ่ 2 พรรคคือพรรคเพื่อไทยและพรรคประชาธิปัตย์
อาจจะยังไม่พร้อมที่จะลงเลือกตั้ง เรื่องดังกล่าวก็ไม่น่าจะเป็นเหตุผล พรรคประชาธิปัตย์มีหัวหน้า
มีกรรมการบริหารพรรคอยู่แล้ว พรรคเพื่อไทยก็คุยอยู่เสมอว่าเลือกตั้งเมื่อใดก็ชนะอยู่แล้ว ส่วนพรรค
อื่นๆ ไม่มีความหมาย เลือกตั้งเมื่อใดก็ได้ ดังนั้น การที่พรรคการเมืองใหญ่ทั้ง 2 พรรค กลุ่มการเมือง
ทั้งหลาย รวมทั้งนักวิชาการสายที่ให้รัฐบาลนี้ยืดเวลาอยู่ต่อไปได้ จึงเป็นเรื่องที่ไม่มีใครเชื่อ
ถ้าเรื่องต่างๆ ที่กล่าวมาไม่น่าจะเป็นความจริง
แล้วทำไมร่างรัฐธรรมนูญจึงออกมาในรูปแบบแปลกประหลาดพิสดารถึงขนาดไม่มีทางนำเอา
ไปใช้ได้เลยในทางปฏิบัติ เพราะถ้าผ่านสภาปฏิรูปแห่งชาติแล้วนำไปใช้ ก็คงจะเกิดการลุกขึ้น
ประท้วงคัดค้าน ไม่เฉพาะแต่นักการเมืองแต่กับประชาชนทั่วไปด้วย จะเกิดการลุกฮือเดินขบวน
คัดค้านกันอีก ความจำเป็นที่จะต้องทำการรัฐประหารอีกก็เป็นไปได้ ถกกันไปถกกันมาก็ยังไม่มี
ใครสรุปได้ว่ากรรมาธิการยกร่างรัฐธรรมนูญในลักษณะ "ฝันเฟื่อง" อย่างนี้ทำไม ทำเพื่อให้มี
การคัดค้าน ทำเพื่อไม่ให้ผ่านสภาปฏิรูป ทำเพื่อต้องการยกร่างใหม่ ทำไมจึงเป็นรัฐธรรมนูญ
ฝันเฟื่อง
ไม่แน่ใจเหมือนกันว่า คณะรัฐประหารจะเอาอย่างไรกับอนาคตของประเทศ
ซึ่งขณะนี้อยู่ในภาวะหัวเลี้ยวหัวต่อ
(ที่มา:มติชนรายวัน 30 เมษายน 2558)
http://www.matichon.co.th/news_detail.php?newsid=1430393277
ชอบอ.จ.ดร.โกร่ง อยู่แล้ว เมื่อเชียร์ ...ชอบ ก็ต้องเอามาให้เพื่อนๆอ่าน
อยากเห็นคน ค้านดร.โกร่ง มากกว่า บอกว่า "มติชิน" อีกแล้ว ไม่อ่าน
ไม่น่าเชื่อถือ ต้อง comment ที่ดร.โกร่งเขียน ค่ะ
บอกกันหน่อย ว่า รธน.ฉบับนี้ ดีแล้ว ดีที่สุด .....
หลากหลายมุมมอง ..... รัฐธรรมนูญ 58 .... มติชนออนไลน์ (อีกแล้ว) .../sao..เหลือ..noi
เมื่อมีการประกาศใช้รัฐธรรมนูญฉบับปี 2515 สมัยจอมพลถนอม กิตติขจร
เป็นนายกรัฐมนตรี ม.ร.ว.เสนีย์ ปราโมช หัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์ในสมัยนั้น
บอกว่าเป็นรัฐธรรมนูญฉบับ "ฟันปลอม" ท่านคงจะหมายความว่ารัฐธรรมนูญ
ฉบับดังกล่าวเป็นของปลอม ไม่ใช่ฉบับ "ฟันจริง" หรือไม่ใช่ฉบับประชาธิปไตย
ที่แท้จริง หลังจากนั้นก็เกิดเหตุการณ์ 14 ตุลาคม 2516 อย่างที่ทราบกันทั่วไป
เมื่อคณะกรรมาธิการร่างรัฐธรรมนูญเสนอร่างรัฐธรรมนูญฉบับปี 2558 ซึ่งจะ
เป็นรัฐธรรมนูญฉบับถาวรให้กับสภาปฏิรูปแห่งชาติ หรือ สปช. ผู้คนจึงได้รู้ว่า
ร่างรัฐธรรมนูญฉบับดังกล่าวมีเนื้อหาสาระอย่างไร ร่างรัฐธรรมนูญฉบับ
ดังกล่าวคณะกรรมาธิการไม่ค่อยได้เผยแพร่ หรือให้คำอธิบายมากนัก ผิดกับ
ร่างรัฐธรรมนูญถาวรฉบับก่อนๆ ที่มีการเผยแพร่ให้ประชาชนวิพากษ์วิจารณ์
ก่อนจะเข้าสู่การพิจารณาในสภาเป็นเวลานาน
เมื่อร่างรัฐธรรมนูญนี้ได้ออกเผยแพร่ เมื่อคนส่วนใหญ่ได้ทราบเนื้อหาสาระ
ก็ปรากฏว่ามีปฏิกิริยาไปในทางปฏิเสธกันอย่างกว้างขวาง สภาปฏิรูปแห่งชาติ
ซึ่งใครๆ ก็นึกว่าเป็น "พวกเดียวกัน" กับคณะรัฐประหาร กลับมีผู้ลุกขึ้นอภิปราย
คัดค้านตั้งแต่หมวดแรกๆ ว่าด้วยเรื่อง "หน้าที่และสิทธิของพลเมือง" กันเลย
ทีเดียว
ความเข้าใจของประชาชนส่วนใหญ่ที่ไม่ได้อยู่ "วงใน" ของ "อำนาจรัฐ" แม้จะ
มิได้มีการเขียนหรือพูดออกมาดังๆ แต่เท่าที่ได้สดับตรับฟังมาในสภากาแฟ
ในหลายสถาน ต่างก็มีความเห็นกันว่า ที่กรรมาธิการร่างรัฐธรรมนูญเสนอร่าง
รัฐธรรมนูญ "ฉบับฝันเฟื่อง" ฉบับนี้ให้สภาปฏิรูปแห่งชาติพิจารณา มิใช่ว่า
คณะกรรมาธิการจะไม่มีความรู้ ไม่มีสติปัญญาเพียงพอในเรื่องนิติรัฐ ในเรื่อง
ระบอบการปกครองแบบประชาธิปไตยในระบอบรัฐสภา ในเรื่องโครงสร้างอำนาจ
รวมทั้งความรู้สึกนึกคิดของประชาชน ประวัติศาสตร์ความเป็นมาของการเมืองไทย
เพราะคณะกรรมาธิการประกอบด้วยผู้รู้ ผู้ทรงคุณวุฒิ ทั้งทางรัฐศาสตร์ นิติศาสตร์
ประวัติศาสตร์ แต่ที่ร่างออกมาในลักษณะนี้ อาจจะเป็นเพราะเหตุผลอย่างใด
อย่างหนึ่ง เช่น
มีเจตนาหรือมีมูลเหตุในใจที่จะไม่ให้ร่างรัฐธรรมนูญนี้ผ่านร่างมาเพื่อให้ประชาชน
รับไม่ได้เมื่อประชาชนรับไม่ได้สภาปฏิรูปก็ไม่อาจจะฝืนความรู้สึกของประชาชน
และสื่อมวลชนได้ สภาปฏิรูปก็จำเป็นต้องคว่ำร่างรัฐธรรมนูญฉบับนี้ เมื่อร่าง
รัฐธรรมนูญถูกคว่ำ ก็ต้องเริ่มต้นขบวนการร่างรัฐธรรมนูญใหม่ รัฐบาลรัฐประหาร
ชุดนี้หรือชุดใหม่ ถ้ามีการปรับคณะรัฐมนตรีก็จะอยู่ต่อไปได้อีก 2-3 ปี ตามที่พระฤๅษี
เกวาลันแห่งเทือกเขาหิมาลัยว่ามา แต่หัวหน้า คสช.ซึ่งขณะเดียวกันก็เป็นหัวหน้า
รัฐบาลก็ได้ออกมาปฏิเสธ บอกว่าไม่ได้มีความปรารถนาจะยืดอายุของรัฐบาลตาม
รัฐธรรมนูญชั่วคราว ยืดให้ยาวออกไปกว่าแผนที่ได้กำหนดไว้
สภาปฏิรูปแห่งชาติจึงชอบที่จะแก้ร่างรัฐธรรมนูญให้กลับมาอยู่ในร่องในรอยให้มีความเป็น
สากลและให้สอดคล้องกับความเป็นไปได้ที่สังคมจะพอยอมรับได้ โดยไม่ต้องตั้งต้นใหม่
อาจจะเป็นไปได้ว่า ร่างรัฐธรรมนูญที่กำลังพิจารณากันอยู่ในสภาปฏิรูปนั้น เป็นความเห็น
อย่างบริสุทธิ์ของคณะกรรมาธิการร่างรัฐธรรมนูญ เพราะถ้าดูรายชื่อของคณะกรรมาธิการ
ก็จะเห็นว่า คณะกรรมาธิการประกอบด้วยผู้ที่ไม่มีจิตวิญญาณเป็นนักประชาธิปไตย ส่วนมากเป็นบุคคลที่ต่อต้านระบอบรัฐสภาด้วยวาทกรรมที่เคยแสดงในที่ต่างๆ ด้วยคำว่า
เผด็จการโดยรัฐสภาบ้าง ทรราชโดยฝ่ายข้างมากบ้าง ไม่ได้เอ่ยถึงการตรวจสอบโดยประชาชน
ระบบการถ่วงดุล ระบบกฎหมาย ระบอบรัฐสภาโดยรัฐธรรมนูญ หรือเรื่องอื่นๆ ที่เป็นที่ยอมรับ
กันในนานาอารยประเทศที่ปกครองในระบอบประชาธิปไตย ความที่คณะกรรมาธิการประกอบ
ด้วยบุคคลที่ไม่เคยเชื่อมั่นในระบอบประชาธิปไตย แต่เชื่อมั่นว่าประชาชนยังโง่ ประชาชนยัง
ปกครองตนเองไม่ได้ ถ้าปล่อยให้ปกครองเองก็จะทำลายทุกสิ่งทุกอย่าง สร้างความเสียหาย
ให้กับชาติบ้านเมือง ประเทศไทยควรปกครองโดย "ฝ่ายข้างน้อย" ที่เป็นคนดี มีการศึกษา
มีชาติตระกูล ร่างรัฐธรรมนูญจึงออกมาในรูปแบบดังกล่าว
นอกจากนี้ อาจจะเป็นไปได้ว่าคณะผู้ร่างรัฐธรรมนูญอาจจะมีข้อจำกัดในหลายๆ เรื่อง
ทำให้ไม่อาจยอมรับระบอบประชาธิปไตยหรือระบอบรัฐสภาได้ หรือไม่ต้องการให้มีรัฐบาล
ที่เข้มแข็ง ที่ทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ ไม่ต้องการให้ระบอบรัฐสภามีการพัฒนาให้
เป็นแบบสากล ต้องการให้ล้มลุกคลุกคลานอย่างที่เป็นอยู่ เพราะไม่ต้องการรัฐบาลที่มา
จากเสียงส่วนใหญ่ กลัวจะเป็นเผด็จการโดยเสียงส่วนใหญ่ กลัวเผด็จการโดยรัฐสภา
กลัวการปกครองโดยเสียงข้างมาก
ในสังคมที่ไม่โปร่งใส ในระบบการเมืองที่ไม่เปิดเผย จึงเป็นของธรรมดาที่ประชาชนหรือ
ปัจเจกชนมีสิทธิที่จะระแวง สงสัยและนำเอาข้อระแวงสงสัยของตนไปซุบซิบในวงสนทนา
กันอยู่เสมอ โดยที่กรรมาธิการผู้ร่างรัฐธรรมนูญอาจจะไม่ทราบ
ที่แปลกประหลาดและไม่เคยปรากฏมาก่อนก็คือเมื่อมีการพบปะกันระหว่างคณะรัฐประหาร
กับพรรคการเมืองทุกพรรค ไม่ว่าจะเป็นพรรคเพื่อไทย พรรคประชาธิปัตย์ พรรคชาติไทยพัฒนา
พรรคภูมิใจไทย และพรรคอื่นๆ แทนที่ผู้แทนพรรคการเมืองจะพยายามเร่งรัดให้คลอดรัฐธรรมนูญ
เพื่อคืนประชาธิปไตยให้ประชาชนโดยเร็ว แต่ปรากฏว่าทุกพรรคต่างเห็นพ้องต้องกันหมดว่า หากจะมีการเลือกตั้งโดยเร็วตามแผนการที่คณะรัฐประหารวางไว้ โดยมีรัฐธรรมนูญฉบับฝันเฟื่อง
อย่างที่เห็นกันโดยทั่วไป ก็ยินดีจะรอให้มีการแก้ไขให้เป็นรัฐธรรมนูญที่จะใช้ได้จริงในอนาคต
ดีกว่ารีบมีการเลือกตั้งโดยรัฐธรรมนูญฝันเฟื่องนี้
เนื่องจากความไม่เคยโปร่งใสของระบบการเมืองของเราสิ่งที่สื่อมวลชนเสนอข่าวสิ่งที่ประชาชน
รับรู้ มักจะเป็นคนละเรื่องกับความเป็นจริงเสมอ ดังนั้น จึงไม่มีใครเชื่อว่าสิ่งที่เป็นข่าวและสิ่งที่
รับรู้จะเป็นความจริง ความจริงจะเป็นอย่างไรไม่มีใครทราบ เพราะความจริงมักจะไม่เป็นข่าว
ถ้าหากไม่ใช้การตกลงกันเพื่อยืดเวลาของการร่างรัฐธรรมนูญ เพื่อยืดอายุของรัฐบาลทหาร เพราะ
มีความจำเป็นบางประการ เพราะว่าแม้จะยึดถือตามแผนเดิมหรือโรดแมป (road map) เดิม การ
เลือกตั้งก็ไม่ใช่ว่าจะเร็วไปกว่ากลางปี 2559 หรือปลายปี 2559 กว่าจะทำประชามติ กว่าจะจัดตั้ง
รัฐบาลและพิธีการอื่นๆ จึงเป็นเรื่องแปลกที่ทุกฝ่ายต่างเห็นพ้องต้องกันว่า ถ้าจะยืดเวลาออกไปบ้าง
เพื่อแลกกับรัฐธรรมนูญที่มีความเป็นปกติก็ยอม
ทำไปทำมาก็จะคล้ายๆ กับที่พระฤๅษีเกวาลันแห่งเทือกเขาหิมาลัยบอก
เพื่อนฝูงบางคนให้เหตุผลว่า พรรคการเมืองใหญ่ 2 พรรคคือพรรคเพื่อไทยและพรรคประชาธิปัตย์
อาจจะยังไม่พร้อมที่จะลงเลือกตั้ง เรื่องดังกล่าวก็ไม่น่าจะเป็นเหตุผล พรรคประชาธิปัตย์มีหัวหน้า
มีกรรมการบริหารพรรคอยู่แล้ว พรรคเพื่อไทยก็คุยอยู่เสมอว่าเลือกตั้งเมื่อใดก็ชนะอยู่แล้ว ส่วนพรรค
อื่นๆ ไม่มีความหมาย เลือกตั้งเมื่อใดก็ได้ ดังนั้น การที่พรรคการเมืองใหญ่ทั้ง 2 พรรค กลุ่มการเมือง
ทั้งหลาย รวมทั้งนักวิชาการสายที่ให้รัฐบาลนี้ยืดเวลาอยู่ต่อไปได้ จึงเป็นเรื่องที่ไม่มีใครเชื่อ
ถ้าเรื่องต่างๆ ที่กล่าวมาไม่น่าจะเป็นความจริง
แล้วทำไมร่างรัฐธรรมนูญจึงออกมาในรูปแบบแปลกประหลาดพิสดารถึงขนาดไม่มีทางนำเอา
ไปใช้ได้เลยในทางปฏิบัติ เพราะถ้าผ่านสภาปฏิรูปแห่งชาติแล้วนำไปใช้ ก็คงจะเกิดการลุกขึ้น
ประท้วงคัดค้าน ไม่เฉพาะแต่นักการเมืองแต่กับประชาชนทั่วไปด้วย จะเกิดการลุกฮือเดินขบวน
คัดค้านกันอีก ความจำเป็นที่จะต้องทำการรัฐประหารอีกก็เป็นไปได้ ถกกันไปถกกันมาก็ยังไม่มี
ใครสรุปได้ว่ากรรมาธิการยกร่างรัฐธรรมนูญในลักษณะ "ฝันเฟื่อง" อย่างนี้ทำไม ทำเพื่อให้มี
การคัดค้าน ทำเพื่อไม่ให้ผ่านสภาปฏิรูป ทำเพื่อต้องการยกร่างใหม่ ทำไมจึงเป็นรัฐธรรมนูญ
ฝันเฟื่อง
ไม่แน่ใจเหมือนกันว่า คณะรัฐประหารจะเอาอย่างไรกับอนาคตของประเทศ
ซึ่งขณะนี้อยู่ในภาวะหัวเลี้ยวหัวต่อ
(ที่มา:มติชนรายวัน 30 เมษายน 2558)
http://www.matichon.co.th/news_detail.php?newsid=1430393277
ชอบอ.จ.ดร.โกร่ง อยู่แล้ว เมื่อเชียร์ ...ชอบ ก็ต้องเอามาให้เพื่อนๆอ่าน
อยากเห็นคน ค้านดร.โกร่ง มากกว่า บอกว่า "มติชิน" อีกแล้ว ไม่อ่าน
ไม่น่าเชื่อถือ ต้อง comment ที่ดร.โกร่งเขียน ค่ะ
บอกกันหน่อย ว่า รธน.ฉบับนี้ ดีแล้ว ดีที่สุด .....