เอาใจสองทวีป....

สวัสดีค่ะ...ขอประทานโทษทีที่ยุ่งมากในช่วงสองวันที่ผ่านมา เพราะเรื่องเรียนเป็นอันดับแรก...แต่ต้องขอมาเล่าให้ฟังนิดนึงตามประสาครช่างเม้าท์
ดิฉันมักจะทำขนมไปแจกกันทาน...ไม่ใช่ว่าเป็นการหาเสียงหรอกค่ะ แต่เป็นการสร้างบรรยากาศในรื่นรมย์ในการเรียนมากขึ้น เนื่องจากหลายชาติหลายภาษามาอยู่รวมกัน
เสียงส่วนใหญ่คือ กลุ่มยุโรปตะวันออก และ กลุ่มอาหรับ...ส่วนน้อยก็จะเป็นพวกที่มาจากอาฟริกา กลุ่มเกาะในความคุ้มครองของฝรั่งเศส
ดิฉันจึงต้องทำตัวให้เข้าได้กับทุกกลุ่ม...เช่นยกกระจาดขนมมากาฮงฉบับบ้านๆ...ไปตั้งกลางโต๊ะบ้างเป็นครั้งเป็นคราว...และมันก็ได้ผลค่ะ..
มีคนส่งท๊อฟฟี่มาให้บ้าง  มีมาถามว่าจะทานกาแฟไหม จะไปกดจากเครื่องมาให้บ้าง..
การยิ้ม การทักทาย จึงได้กระจายออกไปอย่างทั่วถึง...
มันไม่เสียหายอะไรหรอกค่ะ...สำหรับน้ำใจที่เราควรจะหยิบยื่นออกไป มันก็จะสะท้อนกลับมาเอง...
เรื่องเรียนของดิฉันนั้น...เป็นการเรียนแบบหวังผลให้ประจักษ์จริงๆ เพราะมาดูกันจริงๆแล้ว เขาสอนดิฉันในมาตรการของคนที่ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สอง เพราะเธอใส่ไม่ยั้ง
ในเรื่องการที่จะต้องหาคำศัพท์ที่จะเจอในหน้าหนังสือพิมพ์ของแต่ละวัน เกี่ยวกับองค์กร และ สถานที่ที่เกี่ยวกับสาธารณะต่างๆ...
ไล่หาความหมายกันหน้ามืดเลยค่ะ...




ขนาดวันเสาร์ คือพรุ่งนี้...ยังมีการสอนอีกครึ่งวัน เป็นอีกคลาสหนึ่งสำหรับคนที่จะออกไปทำมาหากิน ที่เขาอยากให้ผู้สนใจเข้าไปนั่งฟัง เผอิญดิฉันได้แสดงความสนใจไปขอไปจอยด้วย
เพราะว่า..อย่างไรเสียก็ต้องไปดูหนังในห้องสมุดตอนบ่ายสามโมงอยู่ดี...

เรื่องของทางเรือที่ผลัดแล้วผลัดอีก...ในที่สุด..ทางบริษัทได้ส่งจดหมายมาแจ้งให้ทราบว่าจะมาถึงในวันที่ 1 มีนานี้ เป็นวันเสาร์ ให้รอรับ...
รถบรรทุกจะไปถึงโดยไม่ทราบเวลาแน่นอน  จะเป็นตั้งแต่เก้าโมงเช้า...จนถึง หกโมงเย็น...ทางคนขับรถจะโทรศัพท์ติดต่อเข้ามาหา
หมายถึงว่า...จะต้องคอยกันทั้งวัน...ก็ไม่เป็นไร เพราะจะได้หมดห่วงกันเสียที...
เชื่อไหมคะ...สมบัติบ้าที่มี...80% คือหนังสือที่เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ยุโรปที่สะสมมานาน..จนมีมากมาย...
ส่วนหนังสือไวน์...ที่จัดว่ามีเกือบครบทุกเล่มในท้องตลาดนั้น...ดิฉันได้ยกให้กับคุณวิสุทธิ์ โลหิตนาวี เจ้าของไร่ไวน์กรานมอนเตแห่งเขาใหญ่ไปแล้ว
ร่วมสามสิบลัง...เพราะหนังสือพวกนี้จะมีประโยชน์ต่อเมื่อมีผู้สนใจที่จะค้นคว้าหาความรู้จากมันจริงๆจังๆ...
คุณวิสุทธิ์เธอน่ารักมาก...จัดทำห้องหนังสือให้โดยเฉพาะ...อย่างงดงาม...เหมาะเจาะ...บนชั้นบนของอาคารใหม่ในไร่ไวน์กรานมอนเต...
ที่เปิดให้แขกเหรื่อและผู้สนใจเข้าไปชมและอ่านได้











หนังสือจำนวนอีกสามสิบกว่าลัง ดิฉันได้มอบให้กับห้องสมุดสาธารณะของเมืองมอนเทอเรย์ ที่จากมา...
อันนั้นส่วนใหญ่เป็นหนังสือของประวัติศาสตร์สงครามโลกทั้งสองครั้ง และประวัติบุคคลที่เกี่ยวข้อง...

นับว่า...ที่เหลืออยู่...ที่กำลังจะมานี้...เป็นหนังสือที่รักและหวงมาก...ตัดใจยกให้ใครไม่ได้เลยจริงๆ...
ก็เลยโดนค่าส่งแทบอ่วม...
และยังไม่รู้เลยว่า...จะหาตู้ที่ไหนมาใส่ (ให้ดูงามอย่างที่กรานมอนเต....)

ในช่วงที่ดิฉันต้องเรียนเยอะแยะติดๆวันสามวันรวมนี้...เรื่องกับข้าวกับปลาจึงต้องลดระดับไปแบบธรรมดาติดดิน...เช่น....
ทำซุปอเนกประสงค์ ไทย-ฝรั่งเศส เข้าหม้อหนึ่ง...
เป็นซุปเนื้อค่ะ....(นานๆจะทานเนื้อเสียที...)

เนื้อ 1 กิโล...หั่นเป็นก้อนเต๋า ประมาณ 1 นิ้ว...
พัวโรซ์หั่นท่อนสั้นๆ 1 หัว
หอมใหญ่ 2 หัวเล็ก
มันฝรั่งหั่น 2 หัว
มะเขือเทศหั่น 3 หัว
แครอทหั่น 3 หัว
เหล้าพอร์ต 1/2 ถ้วย
เกลือ
พริกไทย...
กระเทียมทุบ 2 กลีบ

ต้มเนื้อกับพัวโรซ์....และช้อนฟองออกให้หมด จนน้ำใส....ลดลงเป็นไฟกลาง
ใส่เกลือ...พริกไทย...กระเทียม...ตั้งให้เดือดปุดไปประมาณ 1 ชั่วโมง...หรือ จนเนื้อเริ่มจะเปื่อย...

ใส่มันฝรั่ง กระเทียม...แครอท...ตั้งให้เดือดปุดไปอีก หนึ่งชั่วโมง...
เมื่อเนื้อเปื่อยแล้ว...เติมหัวหอมใหญ่ เหล้าพอร์ต และชิมรสตามความพอใจ...
นั่นคือ...ซุปที่ฝรั่งทานได้ ไทยทานดี...
แต่ดิฉันตั้งเป้าไว้มากกว่านั้น ถึงไม่ได้ใส่เครื่องเทศลงไป เช่นใบกระวาน..เพราะมันจะทำให้ปรับเปลี่ยนได้ลำบากความเป็นไทย...
ของคุณสามี...ดิฉันก็ทำขนมปังกระเทียม อาบชีส ไว้ให้เป็นของแกล้ม...
ซุปอะไรก็ตาม...ที่ทานกับขนมปังกระเทียมแล้ว...อร่อยหมดละค่ะ...(ไม่เชื่อลองดูได้)
วิธีการทำขนมปังกระเทียมนั้นมีมากมายหลายสิบชนิด  แต่ไม่ว่าชนิดไหน คุณก็ควรจะมีเครื่องรอไว้ให้พร้อม นั่นคือ ตำกระเทียมคลุกไว้กับเนยให้พร้อมตลอดเวลา
ดิฉันทำทีใช้เนยทั้งก้อน...กระเทียมสามสี่ช้อน คลุกกันเข้าไว้ และเอาใส่กล่องไปเก็บไว้ในตู้เย็น...
พอจะทำก็เอาออกมาป้าย...จะวางทับด้วยมะเขือเทศสด หรอ ชีส...ก็ดูดี...

ส่วนดิฉัน..ก็ซุปเดียวกันนี่แหละ  แต่ในถ้วยของดิฉัน...มีเครื่องเตรียมรอไว้แล้ว นั่นคือ น้ำปลา มะนาว น้ำพริกเผา..ผักชี....
พอเทซุปใส่ปั๊บ....กลายเป็นต้มยำเนื้อเปื่อยทันที...จานกับข้าวสวยร้อนๆ...แซ่บหลาย....(ถ้าได้ไข่เจียวสักฟองก็จะเริ่ดดดด...)

นี่ละค่ะ...ทำกับข้าวเพื่อเอาใจทั้งตะวันตกและตะวันออก...อย่างไม่เสียเวลา และไม่เสียพลังงานให้เกินกว่าที่จำเป็น...



หมายเหตุ  

ตอนหนึ่ง... http://ppantip.com/topic/31635470

ตอนสอง...  http://ppantip.com/topic/31657424