1. บริหารงานอย่างซื่อสัตย์สุจริต โดยการออกกฎหมาย หากพบการทุจริต และศาลตัดสินว่าผิดจริง ให้ทำการยึดทรัพย์ทั้งหมดของ ผู้ที่ทุจริต ไม่ว่าผู้นั้นจะดำรงตำแหน่งอะไร ไม่ว่าจะเป็น นายก, ส.ส., ส.ว., ผบ.เหล่าทัพ ปลัด และข้าราชการระดับล่าง และไม่ให้คนเหล่านั้นกลับมาเล่นการเมือง
ประเด็นอยู่ที่ จะมีใครกล้าออกกฎหมายเอาผิดตัวเองกันหรือเปล่า เพียงเท่านี้เราจะได้คนที่จริงใจจะมาทำงานเพื่อประเทศอย่างแท้จริง ไม่ได้เข้ามาหวังผลประโยชน์
2. ห้ามนำนโยบายประชานิยม ที่ช่วยเหลือทางด้านการเงินโดยตรง เช่น นโยบายรับจำนำข้าว อุดหนุนยางพารา นโยบายพวกนี้ใช้เงินช่วยเหลือโดยตรง ถ้าจะช่วยทางด้านการเกษตร เปลี่ยนเป็นให้ความรู้การผลิต และความรู้ในด้านการลดต้นทุน ค่าปุ๋ย ค่าสารเคมี แทนจะดีกว่า ส่วนนโยบายอื่น
3. นโยบายดีๆ ให้คงไว้ หรือพัฒนาให้ดีขึ้น ใครจะก็อปใครผมไม่สน เช่น นโยบาย 30 บาทรักษาทุกโรค (เปลี่ยนเป็นรักษาฟรี), OTOP, กองทุนหมู่บ้าน ฯลฯ
4. นโยบายปราบ ผู้มีอิทธิพล ผู้มีอาวุธสงคราม ค้ายาเสพติด โดยการเปลี่ยนแปลงกฎหมายเพิ่มโทษ เช่น หากกระทำความผิดครั้งแรก ให้ต้องโทษจำคุก แต่หากกระทำความผิดซ้ำ ให้ประหารชีวิต ประเทศเราจะได้มีแต่คนเกรงกลัวกฎหมาย ไม่กล้าทำผิดร้ายแรง สังคมไทยจะได้ดีขึ้น
5. กฎหมายรัฐธรรมนูญ จะแก้ไขควรได้รับการทำประชามติ และต้องให้ฝ่ายนิติบัญญัติ เป็นคนแก้ ไม่ใช่รัฐบาลเป็นคนแก้
ส่วนตัวผมสนับสนุนให้มีการเลือกตั้ง และตั้งองค์กรเพื่อการปฏิรูป หลังจากนั้นก็ให้ยุบสภา แล้วเลือกตั้งใหม่ ผมไม่สนับสนุนให้ตั้งสภาประชาชน เพราะมันไม่ถูกต้องตามรัฐธรรมนูญ หากต้องการฉีกกฎหมายรัฐธรรมนูญ ไม่เคารพกติกา แล้วอีกหน่อยก็ไม่มีคนเคารพกฎกติกา ทุกวันนี้เราได้เห็นคนไม่พอใจอะไร ก็ออกมาประท้ิวง ปิดถนน ไม่ว่าจะเป็น ม็อบเหลือง ม็อบแดง ม็อบเกษตรกร ฯลฯ สารพัดม็อบ คนพวกนี้มีสิทธิก็จริง แต่ก็ไม่ควรใช้วิธีเหล่านี้แก้ปัญหา
เรื่องสภาประชาชน จริงๆ ผมก็มองว่าถ้าไม่ผิดกฎหมายรัฐธรรมนูญ จะเอามาใช้ก็ได้ แต่ผมก็มองว่า กปปส. มีอำนาจอะไรในการคัดเลือกบุคคลด้วยตัวเอง 100 คน ถ้ามาจากการเลือกตั้งทั้งหมด ก็พอยอมรับได้
เรื่องมวลมหาประชาชนเหมือนกัน ถ้ามองว่าคนเยอะ การเลือกตั้งก็ไม่น่าจะเป็นปัญหา เพราะคนไม่พอใจรัฐบาลเรื่องกฎหมายนิรโทษกรรมก็เยอะ (ส่วนตัวก็ไม่พอใจกฎหมายฉบับนี้) ถ้าคิดว่าประชาชนส่วนใหญ่สนับสนุน ผมเชื่อว่า ปชป. น่าจะได้เป็นรัฐบาลได้ไม่ยาก แล้วค่อยมาปฏิรูปก็ไม่เสียหาย
อย่าบอกว่า ซื้อสิทธิ์ขายเสียง เลยทำให้แพ้ ผมว่าประชาชนทุกวันนี้ตื่นตัวเรื่องการเมืองมาก คงจะมีน้อยมากที่จะยอมขายสิทธิ์ขายเสียงของตัวเองเพื่อไปเลือกพรรคที่เขาไม่ได้ชอบ ยกตัวอย่างง่ายๆ ถ้าผมเป็น ส.ส. ผมเอาเงินไปให้คนที่เขาไม่ได้สนับสนุนผม เป็นฝ่ายตรงข้าม เขาจะรับหรือเปล่า ผมว่าเขาไม่รับหรอก ก็คนมันเกลียด ใจมันไม่รัก คงยากที่จะทำใจได้
ผมสนับสนุนรัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้ง ไม่ว่าพรรคไหนจะได้เป็นรัฐบาล ผมถือว่านั่นคือเสียงส่วนใหญ่ของประชาชน ถึงแม้คนๆ นั้นจะไม่ใช่คนที่เราเลือก ไม่ใช่คนที่เราชอบ แต่รัฐบาลก็ดำรงตำแหน่งได้แค่ 4 ปีเท่านั้น ไม่ใช่ว่าเลือกไปแล้วจะได้เป็นรัฐบาลกันตลอดชาติ อยากให้พรรคการเมืองทุกพรรค เลิกปั่นหัวประชาชน ทำให้คนไทยแตกแยก (ทั้ง 2 พรรคใหญ่เป็นเหมือนกันหมด)
อยากให้พรรคการเมือง แข่งขันกันอย่างสุจริต ยุติธรรม แข่งขันกันที่นโยบายดีๆ ผมอยากเห็นนโยบายดีๆ ถ้ามีจริง ผมเชื่อว่าคนที่อยู่ฝ่ายตรงข้าม พร้อมที่จะปรับเปลี่ยนทัศนคติได้เสมอ
อยากให้คนไทยคุยการเมืองกันได้อย่างเสรี และปรองดองกันเหมือนสมัยก่อน เห็นต่าง แต่ไม่แตกแยก
ถ้าออกนโยบายเหล่านี้ รับรองได้เป็นรัฐบาล
ประเด็นอยู่ที่ จะมีใครกล้าออกกฎหมายเอาผิดตัวเองกันหรือเปล่า เพียงเท่านี้เราจะได้คนที่จริงใจจะมาทำงานเพื่อประเทศอย่างแท้จริง ไม่ได้เข้ามาหวังผลประโยชน์
2. ห้ามนำนโยบายประชานิยม ที่ช่วยเหลือทางด้านการเงินโดยตรง เช่น นโยบายรับจำนำข้าว อุดหนุนยางพารา นโยบายพวกนี้ใช้เงินช่วยเหลือโดยตรง ถ้าจะช่วยทางด้านการเกษตร เปลี่ยนเป็นให้ความรู้การผลิต และความรู้ในด้านการลดต้นทุน ค่าปุ๋ย ค่าสารเคมี แทนจะดีกว่า ส่วนนโยบายอื่น
3. นโยบายดีๆ ให้คงไว้ หรือพัฒนาให้ดีขึ้น ใครจะก็อปใครผมไม่สน เช่น นโยบาย 30 บาทรักษาทุกโรค (เปลี่ยนเป็นรักษาฟรี), OTOP, กองทุนหมู่บ้าน ฯลฯ
4. นโยบายปราบ ผู้มีอิทธิพล ผู้มีอาวุธสงคราม ค้ายาเสพติด โดยการเปลี่ยนแปลงกฎหมายเพิ่มโทษ เช่น หากกระทำความผิดครั้งแรก ให้ต้องโทษจำคุก แต่หากกระทำความผิดซ้ำ ให้ประหารชีวิต ประเทศเราจะได้มีแต่คนเกรงกลัวกฎหมาย ไม่กล้าทำผิดร้ายแรง สังคมไทยจะได้ดีขึ้น
5. กฎหมายรัฐธรรมนูญ จะแก้ไขควรได้รับการทำประชามติ และต้องให้ฝ่ายนิติบัญญัติ เป็นคนแก้ ไม่ใช่รัฐบาลเป็นคนแก้
ส่วนตัวผมสนับสนุนให้มีการเลือกตั้ง และตั้งองค์กรเพื่อการปฏิรูป หลังจากนั้นก็ให้ยุบสภา แล้วเลือกตั้งใหม่ ผมไม่สนับสนุนให้ตั้งสภาประชาชน เพราะมันไม่ถูกต้องตามรัฐธรรมนูญ หากต้องการฉีกกฎหมายรัฐธรรมนูญ ไม่เคารพกติกา แล้วอีกหน่อยก็ไม่มีคนเคารพกฎกติกา ทุกวันนี้เราได้เห็นคนไม่พอใจอะไร ก็ออกมาประท้ิวง ปิดถนน ไม่ว่าจะเป็น ม็อบเหลือง ม็อบแดง ม็อบเกษตรกร ฯลฯ สารพัดม็อบ คนพวกนี้มีสิทธิก็จริง แต่ก็ไม่ควรใช้วิธีเหล่านี้แก้ปัญหา
เรื่องสภาประชาชน จริงๆ ผมก็มองว่าถ้าไม่ผิดกฎหมายรัฐธรรมนูญ จะเอามาใช้ก็ได้ แต่ผมก็มองว่า กปปส. มีอำนาจอะไรในการคัดเลือกบุคคลด้วยตัวเอง 100 คน ถ้ามาจากการเลือกตั้งทั้งหมด ก็พอยอมรับได้
เรื่องมวลมหาประชาชนเหมือนกัน ถ้ามองว่าคนเยอะ การเลือกตั้งก็ไม่น่าจะเป็นปัญหา เพราะคนไม่พอใจรัฐบาลเรื่องกฎหมายนิรโทษกรรมก็เยอะ (ส่วนตัวก็ไม่พอใจกฎหมายฉบับนี้) ถ้าคิดว่าประชาชนส่วนใหญ่สนับสนุน ผมเชื่อว่า ปชป. น่าจะได้เป็นรัฐบาลได้ไม่ยาก แล้วค่อยมาปฏิรูปก็ไม่เสียหาย
อย่าบอกว่า ซื้อสิทธิ์ขายเสียง เลยทำให้แพ้ ผมว่าประชาชนทุกวันนี้ตื่นตัวเรื่องการเมืองมาก คงจะมีน้อยมากที่จะยอมขายสิทธิ์ขายเสียงของตัวเองเพื่อไปเลือกพรรคที่เขาไม่ได้ชอบ ยกตัวอย่างง่ายๆ ถ้าผมเป็น ส.ส. ผมเอาเงินไปให้คนที่เขาไม่ได้สนับสนุนผม เป็นฝ่ายตรงข้าม เขาจะรับหรือเปล่า ผมว่าเขาไม่รับหรอก ก็คนมันเกลียด ใจมันไม่รัก คงยากที่จะทำใจได้
ผมสนับสนุนรัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้ง ไม่ว่าพรรคไหนจะได้เป็นรัฐบาล ผมถือว่านั่นคือเสียงส่วนใหญ่ของประชาชน ถึงแม้คนๆ นั้นจะไม่ใช่คนที่เราเลือก ไม่ใช่คนที่เราชอบ แต่รัฐบาลก็ดำรงตำแหน่งได้แค่ 4 ปีเท่านั้น ไม่ใช่ว่าเลือกไปแล้วจะได้เป็นรัฐบาลกันตลอดชาติ อยากให้พรรคการเมืองทุกพรรค เลิกปั่นหัวประชาชน ทำให้คนไทยแตกแยก (ทั้ง 2 พรรคใหญ่เป็นเหมือนกันหมด)
อยากให้พรรคการเมือง แข่งขันกันอย่างสุจริต ยุติธรรม แข่งขันกันที่นโยบายดีๆ ผมอยากเห็นนโยบายดีๆ ถ้ามีจริง ผมเชื่อว่าคนที่อยู่ฝ่ายตรงข้าม พร้อมที่จะปรับเปลี่ยนทัศนคติได้เสมอ
อยากให้คนไทยคุยการเมืองกันได้อย่างเสรี และปรองดองกันเหมือนสมัยก่อน เห็นต่าง แต่ไม่แตกแยก