พ่อบ่นอยากกินเขียวหวานเนื้อมาหลายครั้งแล้ว  ซื้อเค้าก็เหนียว เคี้ยวไม่ออก เนื่ิองจากอายุท่านก็ 77 ปีแล้ว

วันนี้เลยได้ฤกษ์ ทำอาหารและขนมที่พ่อชอบ ไว้ไปกินฉลองด้วยกันที่บ้าน  ในวันพ่อปีนี้

อย่างแรก เขียวหวานเนื้อน่องจุ่ม ซึ่งน่องจุ่มเนี่ยหายากนะคะ ตลาดแถวบ้านไม่มีขาย ต้องตะกายไปตลาดยิ่งเจริญ  ถ้าใครเคยไปจะทราบว่า มีร้านขายเนื้อวัว อยู่เยอะมาก ยี่สิบร้านได้

ถามตามทางไปเรื่ิอย เรือย  มีน่องจุ่มไหมคะ
ผ่านมาห้าหกร้าน บอก ไม่มีค่ะ

จนมาถึงร้านที่เจ็ด บอกมี ถามจะเอาเท่าไหร่ เราบอกเอาหกเส้น หั่นด้วย แม่ค้าหันไปหยิบ เอ๊ะ ที่หยิบให้มันน่องลายนี่นา เลยบอกว่าไม่ใช่ค่ะ จะเอาน่องจุ่ม เจอแม่ค้าเหวี่ยงใส่ บอกเอาหกเส้นเนี่ย ต้งฆ่าวัวหกตัวนะ ไม่มีหรอก

ไอ้เราก็งง จะมาเหวั่ยงทำไมล่ะคะ ไม่มีก็คือไม่มี แหม ถ้าเอาหางวัวหกอัน มันก็ต้องวัวหกตัวเหมือนกันนี่นา

รีบเดินต่อ ถามมาอีกสองสามร้านไม่มี มาเจอร้านสุดท้าย บอกมีค่ะ พี่เอาเท่าไหร่ บอกเอาหกเส้นค่ะ น้องแม่ค้าหันไปหยิบในตู้แช่ มันมีแค่สี่เส้น ราคาโลละ 240 บาท สี่เส้นหนักโลกับหนึ่งขีด น้อยไปแต่ก็เอาเหอะ

มาถึงบ้านก็จับลงหม้อค่ะ ต้มให้เปื่อยพอที่คนแก่จะเคี้ยวได้

ข้อดีของน่องจุ่มคือ เวลาเปื่อยมันจะไม่เปื่อยยุ่ย มันจะมีความกรึบของเอ็นที่แทรกอยู่ด้วย ซึ่งพ่อชอบมากกก วัวตัวนึงตะมีแค่สองเส้นนะคะ

นี่เป็นรูปของเนื้อหลังต้มไปได้สักยี่สิบนาที น่ากินมาก ถ้าคนฟันดีต้มน้อยกว่านี้หรือเท่ารี้ จะอร่อยมากค่ะ เคี้ยวเพลิน