เมื่ออ้่าง หลักฐาน ปฐมภูมิ (เพื่อ รองรับ ทิฏฐิ จิตดวงแรก ฯ)

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๔  พระวินัยปิฎก เล่มที่ ๔
             มหาวรรค ภาค ๑
             พระกุมารกัสสปเป็นตัวอย่าง
             [๑๔๑] ก็โดยสมัยนั้นแล ท่านพระกุมารกัสสปมีอายุครบ ๒๐ ปีทั้งอยู่ในครรภ์
จึงได้อุปสมบท. ต่อมาท่านได้มีความดำริว่า พระผู้มีพระภาคทรงบัญญัติไว้ว่า บุคคลมีอายุหย่อน
๒๐ ปี ภิกษุไม่พึงอุปสมบทให้ ก็เรามีอายุครบ ๒๐ ทั้งอยู่ในครรภ์ จึงได้อุปสมบท จะเป็นอัน
อุปสมบทหรือไม่หนอ. ภิกษุทั้งหลายจึงกราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาค. พระผู้มีพระภาค
ตรัสอนุญาตแก่ภิกษุทั้งหลายว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย จิตดวงแรกใดเกิดแล้วในอุทรมารดา วิญญาณ
ดวงแรกปรากฏแล้ว อาศัยจิตดวงแรก วิญญาณดวงแรกนั้นนั่นแหละเป็นความเกิดของสัตว์นั้น
             ดูกรภิกษุทั้งหลาย เราอนุญาตให้อุปสมบทกุลบุตรมีอายุครบ ๒๐ ปี ทั้งอยู่ในครรภ์.


^^^^
งานนี้ว่ากันที่พระสูตรกับพระวินัยเป็นหลักผมจะพยายามลงพระอภิธรรมให้น้อยที่สุด
***********************************************

ประเด็น
... จิตดวงแรกของพระกุมารกัสสป คือ กุมาร  สมัย ในท้องมาดา (ก่อน ๑๙ปี ๙เดือนในท้อง = ๒๐ ปี) -- ตามมหาตัณหาสังขยสูตร ---

(๑) " จิตดวงแรกของพระกุมารกัสสป" ได้แก่ คำไหน?  ที่ตรัส --ตามมหาตัณหาสังขยสูตร--

(๒) " จิตดวงแรกของพระกุมารกัสสป" ขณะที่ (พระกุมารกัสสป คือ) กุมารก็ยังไม่ปรากฎ ----  จิตดวงแรก  กำหนด ที่ ????

(๓) " จิตดวงแรกของพระกุมารกัสสป" เมื่อ ครบเหตุปัจจัย (พระกุมารกัสสป คือ) กุมารปรากฎ คือเกิด จิตดวงแรก ใช่มั๊ย

(๔) ถ้า (๓) ใช่ -- จิตดวงแรก คือ วิญญาณที่ก้าวลงสู่ครรภ์ ใช่หรือไม่? -- ตาม ตัณหาสังขยสูตร-- หรือ ---ไม่ใช่ วิญญาณที่ก้าวลงสู่ครรภ์มารดา ?