ตามหาความเหงา
 
สายลมโชยเอื่อยๆลัดเลาะมาตามช่องว่างของใบไม้เขียวชอุ่ม ฟ้าครึ้มอ่อนๆไม่หนามากนัก อากาศจัดว่าเย็นสบาย ผมสูดลมหายใจลึกๆเข้าไปในปอด ไม่ใช่ทุกวันที่บรรยากาศรอบตัวสดชื่นเย็นสบายเหมือนวันนี้ เหมือนตอนนี้ วันไหนที่ลุกขึ้นมาได้ ไม่เจ็บไม่ไข้หายใจได้สะดวก ผมถือว่ามันเป็นวันดีๆ

มันมีคำตอบหรือคำถามลอยมากับสายลม มีบางสิ่งบางอย่างปะปนหรือขาดหายไปจากลมหายใจ ลมหายใจเข้าออกส่อแสดงถึงความมีชีวิตเมื่อมันยังสอดประสานทำงานเข้ากันดีชีวิตก็ไปข้างหน้าต่อได้ แต่บางทีสายลมเย็นไม่อาจบรรเทาความเร่าร้อนที่สุมอยู่ในใจ และแสงแดดอบอุ่นก็ไม่อาจขับไล่ความหนาวจากใจออกไปได้เช่นกัน กระบวนการทั้งหมดมิอาจดำเนินไปได้อย่างราบรื่น มันติดขัดตรงไหน ตรงที่หัวใจถูกเกาะเกี่ยวเอาไว้ด้วยความเหงา
นี่ผมกำลังเหงา

เหงานิดหน่อย เหงาเล็กน้อย ความเหงาเล็กน้อยดึงดูดความเหงาเล็กน้อยมารวมกัน ความเหงาเล็กน้อยมารวมกันย่อมเพิ่มจำนวนเป็นความเหงาที่ขนาดใหญ่ขึ้น และใหญ่ขึ้น ความจำได้หมายรู้สัมผัสได้ถึงความเหงาในอดีต พิจารณาได้ถึงความเหงาในปัจจุบัน และคิดปรุงไปถึงความเหงาในอนาคต มันเหงา ทุกครั้งที่เหงามันมากกว่านี้ ตอนนี้ยังเหงาไม่พอ ต้องไปตามหามา ตามล่าความเหงามาจากความทรงจำ

มีดพรานหรือมีดล่าเล่มเล็กๆ ดัดแปลงมาจากมีดในแบบ Dall Deweese ดอล ดิวอี้ หรือดอล เดววี ไม่แน่ใจว่าออกเสียงยังไงนะครับ มันเป็นมีดที่มีอยู่จริงในประวัติศาสตร์ แต่ทุกวันนี้มีคนรู้จักมันน้อยมาก ถ้าฟังตามสารคดีของมาร์เบิ้ล เค้าเรียกว่ามีดเดววี่ หรือเดววี่ส

มีดเดววี่ ก็เป็นชื่อมีดที่ตั้งตามชื่อคนผู้เป็นเจ้าของมีด อย่างที่เราเรียกมีดแบบอื่นๆเช่นมีดบูอี้ , มีดเนสมัก , มีดเลิฟเลสส์ เดววี่เป็นนายพราน ก็จัดว่าเป็นพรานใหญ่ เราอาจจะเคยเห็นรูปถ่ายของเดววี่กับหัวกวางขนาดใหญ่ นั่นแหละเขาล่ะ

จริงๆแล้วมีดต้นแบบหรือมีดของเดววี่จริงๆสัดส่วนจะต่างไปจากนี้นิดหน่อย คือด้ามจะสั้นมากๆ มีดแบบนี้เป็นที่รู้จักขึ้นมาก็เพราะมาร์เบิ้ล เอามาผลิตในแบบอุตสาหกรรม ทุกวันนี้กลายเป็นมีดสะสมหายากไปแล้ว ถ้าตามแบบเดิมผมว่าด้ามมันจะสั้นไปหน่อย คือด้ามยาวไม่ถึง 4 นิ้ว ก็ไม่แน่ใจว่าหลักการในการออกแบบของเดววี่เป็นยังไง ผมเองไม่ใช่นักล่ากวางจะไปวิจารณ์มีดของนักล่ากวางก็คงจะไม่เหมาะนัก คือคาถาไม่เพียงพอ

เลยปรับเปลี่ยนนิดหน่อยให้สัดส่วนระหว่างด้ามกับใบพอๆกันคือสี่นิ้วเศษๆ และให้ลูกชายของผมเป็นคนทำ คือหัดทำใบมีดแบบขัดขาวหรือปาดใบแบบแฟลต และหัดทำด้ามที่มากกว่ารูปทรงเรียบๆแท่งๆ ลองหาแบบอยู่หลายชนิด ในที่สุดก็เลือกแบบเดววี่คือมันพอดีๆระหว่างทำไม่ยากนักแต่ก็มีรายละเอียดมากกว่าแบบง่ายๆ ได้มีดขนาดพอเหมาะ มีเรื่องราว และสวยงาม

มันอาจจะไม่ใช่มีดที่สวยสะดุดตาน่าหลงไหลหรือยังห่างไกลจากความสมบูรณ์แบบ แต่มันก็เป็นจุดเล็กๆที่เห็นชัดเจนท่ามกลางความเลือนลาง เป็นรูปธรรมที่ผมไขว่คว้ามาได้จากความว่างเปล่า และที่สำคัญเป็นของเล่นของเด็กผู้ชายซนๆเถื่อนๆจากวันวานที่ยังคงหลับไหลอยู่ร่างกายของชายชรา เป็นความอบอุ่นในคืนเหน็บหนาว เป็นความละมุนละไมในความเหงา

ถึงจะดูเหงาๆ แต่อย่างน้อยผมก็หาหัวใจของตัวเองเจอ คือถ้าอยากเจอต้องไปตามท่ามกลางความเหงา ล่องลอยไปให้สุดก้นบึ้งของหัวใจ ใช้เวลากับมันแล้วนำพาสิ่งดีๆกลับมา

โรเบิร์ต รูอาร์ค บอกว่าไม่มีใครหนาวเท่ากับนักล่านกเป็ดน้ำที่หิวและกำลังหนาว ถ้ามองตามหลักของการใช้ชีวิตกลางแจ้งแล้วก็คงใช่ นักล่านกเป็ดอาจจะไปแอบอยู่ตามริมไร่ชายหนองเพื่อคอยยิงเป็ด ผมเองไม่เคยล่าตัวอะไร แต่ก็เคยไปแอบดูเป็ดป่าหรือนกเป็ดน้ำที่แวะมาพักแถวบ่อน้ำหลังบ้านเหมือนกัน ก็คงจะจริงตามเงื่อนไขอย่างที่ว่า คือตัวเปียกๆชื้นๆ สายลมเย็นเฉียบพัดกรีดไปตามหน้าตาเนื้อตัวที่เริ่มสั่นระริกเพิ่มขึ้นเรื่อยๆเมื่อเวลาผ่านไป

จริงๆแล้วคนที่ไม่ใช่นักล่านกเป็ดถ้าอยู่ในสภาพแบบเดียวกันก็คงหนาวพอๆกัน แต่ไม่ค่อยมีใครพูดถึงเพราะอาจจะไม่มีใครเล่าให้ฟัง ผมเองก็หนาว หนาวโดยไม่ต้องออกไปล่าเป็ด แม้แต่อยู่หน้าเตาไฟก็ยังหนาว ไม่มีใครหนาวเท่ากับคนที่เหงาแล้วกำลังหนาว การมีชีวิตอยู่โดยไม่ได้รับความอบอุ่นจากผู้ใด เป็นความหนาวที่แท้จริง

บนโลกใบนี้มีผู้คนมากมายที่เป็นคนเหงา ขาดความรัก หิวหรือกระหายอยากได้ความใส่ใจจากใครซักคน หรือแมวซักตัว หมาก็ได้ กระรอกกระแตก็ได้ อะไรซักอย่างที่มีหัวใจและหยิบยื่นความจริงใจให้กันอย่างแผ่วเบา ถ้าคุณไม่เคยเหงา ไม่เคยรับรู้ความรู้สึกอ้างว้างของการอยู่เพียงลำพัง คุณจะไม่เข้าใจหรือรับรู้รสชาตของความเหงา ว่ามันเป็นยังไง

ชีวิตและงานเป็นเรื่องที่แยกออกจากกัน ถ้ามองให้ละเอียดลึกซึ้งไปกว่านั้นยังแยกหัวใจออกมาจากชีวิตได้อีก หรือแยกจิตวิญญาณออกมาจากหัวใจ หรือแยกจิตแท้จิตดั้งเดิมออกมาจากจิตวิญญาณอีกที หรือแยกวิมุตติจิตออกมาจากจิตดวงเดิมดวงนั้น มันซับซ้อนเกินกว่าจิตขุ่นมัวของปุถุชนคนหนาจะหยั่งคำนวณได้

หัวใจคนมีชีวิต ชีวิตคนมีหัวใจ ในหัวใจเต็มไปด้วยความรู้สึกหลายอย่าง รวมทั้งความเหงา หรือความหนาว หนาวในหัวใจ ที่ร่ำร้องหาบางสิ่งบางอย่างหรือใครซักคน

ไม่มีใครหนาวเท่ากับคนเหงาที่กำลังหนาว ลองมองไปรอบๆชีวิตของคุณก็ได้ครับ เต็มไปด้วยผู้คนคิดว่าคนเหล่านั้นได้รับความรักเพียงพอรึเปล่า คนที่อยู่ข้างๆเราได้รับการดูแลเอาใจใส่เพียงพอไหม ไม่แน่ว่าภายใต้รอยยิ้มหรือเสียงหัวเราะ มันอาจจะมีความเหงาคละเคล้าแฝงอยู่ในนั้นก็ได้ แบ่งปันความรักให้ใครซักคน หรือซักตัว ซักสิ่งซักอย่าง บางทีเราอาจจะไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้มานาน หรือเคยคิดแล้วแต่ก็น้อยกว่าที่ควรจะเป็น

ถ้าฟ้าที่เห็นสูงแล้วก็ยิ่งสูงขึ้นไป แสงแดดแจ่มใสจนมองเห็นทุกสิ่งทุกอย่าง ดาวดวงน้อยในฟากฟ้าเก่าเพิ่มจำนวนขึ้นอย่างไม่เคยเห็นมาก่อน สายลมแรงที่ดูเหมือนพัดเอื่อยๆ สิ่งมีชีวิตรอบๆตัวปรากฏต่อสายตาเพิ่มมากขึ้น หรือมองเห็นรายละเอียดในข้าวของเครื่องใช้หรือหนังสือรอบๆตัว เวลาที่เหมือนกับว่าจะเดินช้าลง หรือรู้สึกว่ากำลังเฝ้ารอ ไม่แน่ว่าอาจจะเป็นตัวเราเองก็ได้ที่เหงาแล้วกำลังหนาว

ก็ได้แต่หวังว่ามันจะไม่ใช่ความหนาวที่แท้จริง

ชีวิตผมล้มลุกคลุกคลานมาหลายรอบ แต่ก็ยินดีทุกครั้งที่มันเริ่มขึ้นมาใหม่ ด้วยแรงบันดาลใจที่เต็มเปี่ยม มันอาจจะเป็นอีกครั้งที่ต้องล้มลงอีก หรือเป็นครั้งที่ไปได้ดีกว่าครั้งไหนๆ คราวนี้เป็นช่วงชีวิตที่ลำบากมากๆและห่างไกลเหลือเกินกับความสำเร็จ แต่ผมก็พยายามเริ่มมันขึ้นมาอีกครั้ง ด้วยใจที่ผ่องใส ด้วยพลังสร้างสรรและกำลังใจที่จะให้มันไปได้ไกลกว่าเดิม ถึงความพร้อมจะยังไม่เต็มที่ แต่ด้วยสิ่งที่มี ชีวิตผมก็เริ่มขึ้นมาอีกครั้ง

อีกครั้งนึง