มีดสนาม

นึกออกไหมครับผม ว่ามันคือมีดอะไร ? บางท่านอาจจะไม่เคยได้ยินคนเรียกมีดชนิดนี้ บางท่านอาจจะรู้จักแบบเลือนๆลางๆ แต่บางท่านก็จะรู้จักเป็นอย่างดี และท่านที่รู้จักเป็นอย่างดีอาจจะแอบๆทบทวนความหลังว่านานแค่ไหนแล้วที่ไม่ได้ยินคนพูดถึงมีดสนาม

จริงๆแล้วถ้าจะอธิบายให้พอเข้าใจง่ายๆมันก็คือมีดเดินป่านั่นแหละครับผม หรือมีดที่เราใช้พกพาในขณะที่ไปพักค้างอ้างแรมในป่า ในไร่ในสวนหรือตามสถานที่ท่องเที่ยวเชิงอนุรักษณ์ตามอุทยานแห่งชาติบางที่

คำว่ามีดสนามหรือมีดเดินป่า ก็น่าจะมีรากศัพท์มาจากคำว่า field knife ในภาษาอังกฤษ

เป็นมีดที่เข้าชุดกับเครื่องสนามแบบอื่นๆ เช่น เป้สนาม กระติกสนาม หม้อข้าวสนาม เข็มขัดสนาม พลั่วสนาม เปลสนาม ในสมัยนี้ก็มักจะเรียกกันว่าอุปกรณ์เดินป่า ไม่ได้เรียกว่าเครื่องสนามอีกแล้ว

เหตุที่เค้าเรียกของพวกนี้ว่าเครื่องสนามผมก็ไม่แน่ใจนัก แต่คิดเอาว่ามันมีรากฐานมาจากวงการทหาร คือเป็นข้าวของที่ทหารเอาติดตัวไปในป่าหรือในสนามรบสนามเพลาะต่างๆ ก็เลยเรียกกันว่าเครื่องสนาม

ของชนิดอื่นอย่างพลั่วสนาม หม้อข้าวสนาม เข็มขัดสนาม ทุกวันนี้ยังมีคนเรียกอยู่ แต่มีดสนามค่อนข้างเป็นภาษาเก่าที่มีแต่คนรุ่นเก่าที่ยังใช้หรือฟังแล้วเข้าใจ

ในสมัยก่อนโน้นตั้งแต่ผมยังเป็นเด็กๆหัดเล่นมีดใหม่ๆ วงการมีดยังไม่ได้ใหญ่โตกว้างขวางเหมือนสมัยนี้ มีดสนามที่พอจะได้เห็นกันก็หนีไม่พ้นพวกมีดทหารมีดทางยุทธวิธีต่างๆ ที่นักเดินทางมักจะพกติดตัว บางทีก็ไม่ได้สนใจว่ามันจะทำงานแค็มป์ได้ดีไหมเห็นมันเท่ดีก็เลยพกเข้าไปอย่างนั้นแหละ

พวกดาบปลายปืนแบบต่างๆก็ถูกจัดเป็นมีดสนามใช้งานในป่าด้วยเหมือนกัน ซึ่งถ้าว่ากันตามความเป็นจริงแล้วมันทำงานได้ดีไม่เท่ามีดอีโต้ซักเล่ม หรือมีดวิกตอรี่น็อกซ์ก็ยังใช้ประโยชน์ได้ดีกว่า

นอกนั้นก็เป็นมีดแบบพื้นๆที่พอจะหากันได้ เช่นมีดคา-บาร์ ยูเอสเอ็มซี , มีดออนตาริโอ มาเชเต้ , มีดออนตาริโอ แบบยังชีพของนักบิน , มีดทำเองของไทยๆ , มีดโบวี่ตชด. , มีดแม่บ้านพระรามหก , มีดช่างทองโพธิ์สุวรรณ , มีดพับหลายๆใบ , แม้แต่มีดพับบั๊ก 110 ก็น่าจะเรียกว่ามีดสนามได้เหมือนกัน

ผมเองไม่เคยเดินป่าจริงๆจังๆ แต่เคยใช้ชีวิตริมไร่ชายทุ่งอยู่บ้าง และชอบใช้มีดสนามหรือมีดแค็มป์ในการทำสิ่งต่างๆภายในบ้านซึ่งบ้านผมก็สภาพคล้ายๆป่าคือมีต้นไม้ล้อมรอบทั้งสี่ทิศ มีทางเดินใต้ต้นไม้ ทำงาน นั่งพัก และกินใต้ต้นไม้ อยู่รุกขมูลเป็นคนป่าหรือคนเถื่อนอย่างสมบูรณ์แบบ

อุปกรณ์เดินป่าที่เคยใช้งานหรือสะสมไว้ ก็หายไป ผุพังเสื่อมสภาพไปตามกาลเวลาหรือขายไปเพื่อยังอัตตภาพให้เป็นไปได้อีกชั่วขณะ

วัยเด็กหรือวัยเยาว์อยู่ห่างเราออกไปทุกที ทั้งในมุมมองของรูปธรรมและนามธรรม ด้วยอายุที่เพิ่มมากขึ้นจนไม่อยากนับหรือสุขภาพที่ถดถอยลง สิ่งที่เคยทำหรืออยากทำในสมัยก่อนกลายเป็นเรื่องที่ยากเย็นแสนเข็ญในการทำขึ้นมาหรือเพียงแค่จะนึกถึงก็เลือนลางเต็มที

อาจจะมีเรื่องอย่างอื่นหรือภาระต่างๆให้วันนึงๆผ่านไปกับความวุ่นวาย เริ่มวันอย่างเร่งรีบ ใช้ชีวิตผ่านเวลาอย่างหนักหน่วงและจบลงในแต่ละวันด้วยความเหนื่อยล้า

เรื่องราวเล็กๆน้อยๆที่คนอื่นเห็นแล้วไม่เข้าใจว่าเราทำไปทำไม ถ้าพิจารณาแล้วไม่ได้เบียดเบียนเบียนใคร ถ้าทำแล้วเพิ่มรอยยิ้มที่มุมปากได้ซักนิดก็ยังเป็นสิ่งที่น่าทำ รสชาติของความหลังเข้มข้นเสมอ ไม่มีสิ่งใดทนทานเท่ากับสิ่งที่เราอยากจะลืม ทางออกของทุกสถานที่หรือทุกปัญหาล้วนแต่อยู่ไกล

บางสิ่งบางอย่างหายไปแล้ว แต่บางสิ่งบางอย่างก็ยังคงอยู่ แต่ก็รอเวลาจะเลือนหายไปอีกเหมือนกัน ใช้ชีวิตเป็นสุขกับทุกจังหวะของมัน ยิ้มให้กับเรื่องดีๆที่เรานึกได้ในวันนี้ ดีใจและขอบคุณที่มันผ่านเข้ามาอีกครั้งในความทรงจำที่ลางเลือน

ยิ้มให้กับทุกเรื่องของชีวิตไม่ว่ามันจะดีหรือร้าย ยิ้มให้ตัวเองยิ้มให้คนข้างๆ แผ่เมตตาให้ตัวเอง แผ่เมตตาให้บุคคลอันเป็นที่รัก แผ่เมตตาให้บุคคลอันเป็นเวร แผ่เมตตาให้บุคคลอันเป็นกลางๆ ทำบุญให้มากทำบาปให้น้อย ชาติหน้ารอเราอยู่เหมือนวันพรุ่งนี้ที่รอคอยวันนี้

อือ ชักเริ่มเพ้ออีกแล้ว เป็นมากๆเข้าอาจจะต้องใช้แพทย์สนามอีกอย่างซะละมั้ง เอิ้ก เอิ้ก