เราอ่ะเรียนอยู่ กทม กับแม่ตั้งแต่ม.1-ม.3ละเรามาอยู่กับแม่ตอนม.1แล้วเราจะว่าถ้าจบม.3จะไปต่อม.4สามัญปกติม.456แล้วทีนี้เราว่าม.4แม่จะส่งไปโรงเรียน.....ใช่ไหมแม่ตอบว่าไม่ใช่จะให้กลับบ้านซึ่งเราไม่ชอบที่บ้านเลย1.คือทุกคนเคยกลับบ้านต่างจังหวัดแน่ๆคือมันไม่สะดวกสบายเลยบ้านต่างจังหวัดเราคือมันไม่มีความเป็นส่วนตัวเลยแต่ที่บ้านที่กทมมันเป็นห้องที่เก็บเสียงเงียบๆเวลาแบบผันเสียงเวลาฝึกภาษามันทำคนเดียวได้แบบไม่ต้องอายใครพูดผิดพูดถูกก็ไม่ต้องอายแต่แบบเราไปผันผิดถูกแล้วคนอื่นได้ยินมันไม่ได้
2.เวลาวันหยุดอ่ะย่าชอบพาไปทำงานเช่นตัดอ้อยซึ่งเอาเราไปด้วยทำไมไม่รู้ให้เราไปนั่งให้ร้อนเฉยๆมีหน้าที่แค่เรียงงานเช่นเรียงกองอ้อย
3.ที่เรามาอยู่กับแม่ส่วนนึงคือพ่ออ่ะเริ่มติดเหล้าหนักมาขึ้นคนวันจนเสพติดเหล้าหนักกลางคืนไม่เคยได้นอนสบายบ่นอะไรไม่รู้ทั้งคืน
4.เวลาพ่อแบบไม่มีเงินก็จะมาขอย่าพอไม่ให้ก็ตามเสต็บคือทำร้ายย่าเช่นไม่อยากพูดย่าเจ็บตัวหลาบรอบมากมีแต่เlaดในบางครั้งแต่นานๆทีไม่สบายใจ
5.ต้องหลบพ่อตลอดเวลาเมา
6.คือที่เรียนเองทบทวนตัวเองไม่มีความเป็นส่วนตัวอยากมีที่ผักผ่อนหย่อนใจอยู่กับตัวเอง
7.ความไม่พร้อมทางทรัพย์
แม่บอกส่งเงินให้เดือนละ1000บาทจะบ้าไปเรียนยังไงค่ารถก็30แล้วแน่นอนถ้าเราไปอยู่นู้นก็ต้องให้น้องด้วย30บาทเราเอาไปเรียนวันละ50หรอให้น้องอีก30ก็เป็น80ใช้ยังไงให้ถึงเดือนเลยบอกแม่ไปเขาบอกก็ให้พ่อส่งบ้างสิ่ถอนหายใจเลยเลยบอกไปว่สงั้นไม่ต้องเรียนจบสบายๆวินๆทั้งทางพ่อทางแม่ไม่ต้องมีใครเสียเงินเราก็สบายหัวจะได้ไม่ต้องปวดหัวไม่ต้องเรียนอยู่บ้านเฉยๆ อันนี้จากปากเรานะแต่ในใจอ่ะอยากเรียนจะตายห่าอยู่แล้วเราชอบการเรียนชอบเรียนเป็นชีวิตจิตใจอยู่แล้วแต่อยากเรียนอยู่นี่ไม่อยากกลับบ้านนน