หายไปนาน มัวแต่ไปยืนผัดขนมผักกาดให้รุ่นวัยเยาว์อย่างเราได้คลายความคิดถึง 

เรื่องของเรื่องคือ มีอยู่วันหนึ่งแม่นันเดินจ่ายตลาดตามปกติ ขณะยืนซื้อเป็ดพะโล้ได้พบกับคนดูแลตลาด

"สวัสดีค่ะ ไม่ทราบว่ามีล้อคว่างให้ขายอาหาร/ขนมโบราณๆสักล้อคมั้ยคะ แต่ขอเฉพาะวันเสาร์วันเดียวนะคะ"

แม่นันถามขึ้นแถมมีข้อแม้ เพราะเห็นที่นี่เป็นตลาดเช้า และส่วนใหญ่คนที่มาเดินก็มีเชื้อสายจีนทั้งนั้น 

"ก็ดีนะคะ เพราะที่นี่คนจีนเยอะ ขนมโบราณจีนๆก็หาทานยาก มีล้อคว่างอยู่ค่ะ ลองมาขายดูสิคะ"  คนดูแลตลาดตอบ

ตอนแรกแม่นันคิดว่าจะทำ "อิ่วก้วย" มาขาย เพราะเป็นเมนูที่หาทานยากมากๆในปัจจุบัน

 ทำไปทำมา เอ๊..น่าจะเป็น "ผัดขนมผักกาด" ดีกว่า เพราะยังไงก็ต้องทำทุกอาทิตย์อยู่แล้ว  ถ้าทำ  "อิ่วก้วย" คงห่อไม่ทันแน่ เพราะขั้นตอนเยอะกว่า

จากที่คิดว่า "ลองดึงกลิ่นอายผัดขนมผักกาดขึ้นมาให้หลายๆคนได้หายคิดถึง

เผลอแพร็บเดียวแม่นันมายืนผัดขนมผักกาดเป็นเสาร์ที่ 4 แล้วค่ะ ทำให้มีเรื่องราวมากมายมาให้เขียนบันทึก มาลองอ่านบันทึกแม่นันกันค่ะ 

บันทึก "ชาไช้เถ่าก้วย" ณ ตลาดพัฒนาการ ซอย 68 ทุกเช้าวันเสาร์
เวลาติดปีกจริงๆค่ะ เผลอแพร็บเดียวแม่นันไปยืนผัดขนมผักกาดที่ตลาดพัฒนาการเป็นเสาร์ที่ 4 แล้ว 

เสาร์แรกๆ..จากที่บิดแล้วบิดอีกกว่าจะพาตัวเองลุกขึ้นจากเตียงได้ เสาร์ที่ผ่านมาตีสี่ครึ่งลุกขึ้นอย่างอัตโนมัติเพราะมีมิชชั่นรออยู่ 

ตื่นไวหน่อยออกกำลังกายสบายๆไม่เร่งรีบ 

ไปถึงตลาดตีห้าครึ่ง จัดวางของเสร็จ เสียงตะหลิวกระทบกระทะทันที 

ผัดจานที่หนึ่งสำหรับไหว้ที่ศาลปึงเถ่ากงม่าประจำตลาด 

ผัดกล่องที่สองและสามให้สามีถวายพระที่เดินบิณฑบาตรทุกเช้า 

ช่วงนี้พ่อค้าแม่ค้าจะนำอาหารอร่อยๆของร้านตัวเองออกมาใส่บาตรกัน เป็นภาพที่งดงามมากค่ะ

จากนั้นลูกค้าจะทยอยมากันค่ะ แม่นันเริ่มมีขาประจำแล้วนะคะ มาทุกเสาร์เลย บ้างถือกล่องมาใส่ บ้างถือปิ่นโต บ้างนั่งทานที่ร้าน
ลูกค้าใหม่จะหยุดยืนมอง "ขนมผักกาดหรือคะ อุ๊ยดีจัง หาทานยาก ขอสองกล่องค่ะ"
รุ่นอากงอาม่าก็มาให้ได้ต๊าตึ่งอ่วยกัน (พูดภาษาจีนกัน) ก่อนกลับก็จะอวยพรให้ "เซงลี่ฮ่อ" (ค้าขายดีๆนะ) 

"คัวคัวเกี๊ย" (ค่อยๆเดินนะคะ) แม่นันตอบกลับ

"ผัดขนมผักกาดของคุณจู่ๆก็เด้งขึ้นยั่วน้ำลายบนเฟสผม 

ผมเดินมาจากพัฒนาการซอย 51 นะครับ เพื่อมาซื้อชาไช้เถ่าก้วยของคุณ ถือเป็นการออกกลังกายไปในตัว" ลูกค้าหนุ่มเล่าพร้อมรอยยิ้ม ...

แฟนเพจตามมาหลายคนค่ะ บ้างก็จ้ะเอ๋อย่างบังเอิญ
"คุณนัน มาผัดขนมผักกาดที่นี่เล่ยเหรอ พี่ไม่เห็นหน้าหรอกเพราะคุณนันหันหลัง แต่พี่คุ้นๆหุ่น ต้องเป็นคุณนันแน่นอน" 

คุณกุ้งลูกค้าประจำ บอกว่าไม่ได้มาเดินตลาดพัฒฯนานเลย

แม่ค้าในตลาดที่จำหุ่นแม่นันได้ก็จะเข้ามาทัก พร้อมอุดหนุนกัน ฮ่าฮ่า หุ่นแม่นันก็มีประโยชน์นะคะ

และขอบคุณหลายๆคอมเมนต์ที่เขียนกันเข้ามาให้ชื่นใจนะคะ จากกระทะแรกที่ผัดไหว้ปึงเถ่ากงม่า 

แม่นันก็จะยืนผัดตลอดจน 10-11 โมงน่ะค่ะ ถึงจะได้นั่ง เห็นเสน่ห์ขนมผักกาดรึยังคะ