พอดีเปิดเจอเลยลองหาอ่านพระสูตรดังกล่าวดู พบว่าเนื้อหาน่าสนใจกว่าที่คาด ไม่เห็นผิดเพี้ยนจากพระธรรมวินัยตรงไหน ก็เป็นการสอนธรรมของพระพุทธศาสนานั่นเอง

ขอยกตัวอย่างสักสามพระสูตรครับ(ตามความเข้าใจ)
1.อาฏานาฏิยสูตร
เป็นพระสูตรที่กล่าวกันว่าเป็นท้าวมหาราชทั้งสี่ผูกถวาย บทส่วนใหญ่กล่าวพรรณนาถึงคุณของพระผู้มีพระภาค หากไม่ยอมรับบทอาฎานาฎิยสูตร ก็เท่ากับไม่ยอมรับในพระคุณทั้งหลายของพระพุทธเจ้า

2.มหาสมัยสูตร
บทนี้ทำนองเดียวกับข้อหนึ่ง ต่างกันตรงกล่าวถึงเทวดาชั้นต่างๆ ซึ่งพระพุทธองค์ก็ตรัสยืนยันในหลายพระสูตรแล้วว่า เหล่าอาทิสมานกาย(กายละเอียด)พวกนี้มีอยู่จริง ถ้าไม่ยอมรับในพระสูตรบทนี้ ก็เท่ากับไม่ยอมรับในญาณทัศนะของพระองค์

3.มหาสติปัฏฐานสูตร
อันนี้ยิ่งเป็นแนวทางปฎิบัติเพื่อบรรลุนิพพาน มีวิธีปฏิบัติคือ กาย เวทนา จิต ธรรม ซึ่งหลักดังกล่าว ผมเคยนำมาใช้พิจารณาตอนป่วย(ตอนปกติก็ทำ)เป็นไข้ขึ้นสูง โดยกำหนดลมหายใจเข้าออก และพิจารณาร่างกายของตน(เรามีความเจ็บไข้เป็นธรรมดา จะล่วงพ้นความเจ็บไข้ไปไม่ได้) ปรากฏว่าหายป่วยได้อย่างน่าอัศจรรย์ นี่แหละคือผลจากการปฏิบัติ

สรุป:คำสอนของท่านพุทธทาสผมไม่เห็นด้วยหลายเรื่อง เพราะพระตถาคตทรงตรัสว่าอย่าเชื่อเพราะฟังตามกันมา 

อยากทราบว่าการแสดงความเห็นต่างแบบนี้ผิดไหมครับ?