ปลาดิบตัวที่ 705 ขนย้ายจากญี่ปุ่นขึ้นฝั่งโชซ็อน
แล่ซาชิมิ(สรุปเป็นภาษาอังกฤษ)โดย jeeswag เจ้าเดิม
ลากซาซิมิมาให้ชิม(แปลเป็นไทย)โดยผมเอง
หากรสชาติมันเปลี่ยน(เน่า เพราะเอาซาชิมิไปดำน้ำส่วนหนึ่ง) ก็ขออภัย ณ ที่นี้ด้วย
ถ้าต้องการซาชิมิแบบสดๆ ก็ไปตามที่อยู่ตามลิ้งค์นี้
https://www.reddit.com/.../rvbp9f/chapter_705_spoilers/
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ฝ่ายฉิน:
เปิดตอนมาด้วยกับหม่าหลงทำอาหารให้กับเหล่าหัวหน้าของหวนฉี. พวกเขาต่างเพลิดเพลินไปกับอาหารที่หม่าหลงทำในขณะที่เฝ้าดูทัพหวังเจี้ยนยึดป้อมตรงหน้าพวกเขา.

ทัพเฟ่ยซิ่นยังได้รับคำสั่งให้เตรียมตัวอยู่แนวหลัง ในขณะที่ซิ่นสงสัยว่าจะไม่เป็นไรกับทัพหวังเจี้ยนที่จะไม่เข้าไปมีส่วนร่วมด้วยหรา. เซี่ยงเล่ยและสือ ได้กลิ่นอาหารของพวกแม่ทัพหวนฉี.
หวังเจี้ยนให้ทัพหวนฉี, เฟ่ยซิ่น, เล่อหัว และบี้ คอยกันแนวหลังของพวกเขาในขณะที่กำลังบุกเอิ้นเหยา.
น้ายวนจึงถามเตียวว่าเธอคิดยังไง ถ้าพวกเขาถูกบอกให้รอเรียกทีหลังเหมือนตอนบุกปิงหยาง เตียวจึงกล่าวเธอไม่คิดว่าจะเป็นแบบนั้น. ซิ่นจึงถามว่าจะไม่เป็นไรรึ เพราะมันเหมือนเป็นการสูญเสียกองทัพรวมไปหนึ่งนะ.
เตียวจึงตอบกลับไปว่าหวังเจี้ยนอาจต้องการคงไว้ซึ่งคนเจ็บเท่าที่จะเป็นไปได้.
แล้วน้ายวนจึงถามว่า งั้นเราต้องเคลื่อนไปยังอุดรแดนไกลจริงหรือเนี่ย. เตียวจึงตอบว่าใช่ และเพลานี้เหมาะแก่การที่หานตานจักส่งกำลังเสริมมาแล้วมันจักกลายเป็นสงครามที่ยากเย็นแสนเข็น.

แล้วซิ่นจึงถามขึ้นว่า หากหวังเจี้ยนระมัดระวังเช่นนี้เพราะความเคลือบแคลงสงสัยใช่หรือไม่ เตียวจึงตอบว่าอาจใช่. จากนั้นเขาจึงถามอีกว่าหากหวังเจี้ยนแคลงใจจริง ไฉนเขาไม่ส่งทัพหวนฉี ไปยึดป้อมแทนกันล่ะ.เตียวกล่าวว่าเขาอาจทราบอยู่แล้วว่าทัพหวนฉี ไม่เชี่ยวชาญในการยึดปราการเมื่อเทียบกับทัพอื่นๆ และแม้ว่าพวกเขาจะหอล้อมเมืองทรงแปลกๆก็ตาม หากทัพหวนฉีเป็นผู้เดียวที่ยึดเอิ้นเหยาได้ พวกเขาอาจสูญกำลังพลไปมากมิใช่น้อย.

จากนั้นซิ่นจึงถามว่างั้นในยุทธการปิดล้อม หวังเจี้ยนก็ชำนาญการเป็นพิเศษสินะ แล้วเตียวจึงตอบว่าเขาน่าจะมั่นใจสูงว่าพวกเขาจะได้รับน้อยที่สุดโดยวิธีนี้. ซื่นจึงกล่าวว่า เขาจะเฝ้ามองว่าพวกเขาจักทำได้ดีเพียงใด.
เถียนหลี่เว่ยสั่งให้หน่วยที่ 6 และ 7 ขอตน ปีนกำแพงฝั่งทักษิน. เซิ่นหวังแลเห็นความมุมานะของเถียวหลี่เว่ยและบอกให้นายร้อยของตนมากับเขาเนื่องจากกำแพงฝั่งทักษินอาจเปิดออกในไม่ช้า. 

ทัพเฟ่ยซิ่นที่กำลังเฝ้ามองก็ถึ่งกับจำนวนบันไดและรี้พลที่กำลังปีนขึ้นไป. ทันทีที่ทหารของเถียนหลี่เว่ยไปถึงยังยอดและแทงเข้าไปที่ทหารของจ้าวที่กำลังสกัดกั้น พวกเขาพยายามยึดจุดนั้นแล้วดันไปข้างหน้า. อย่างไรก็ตาม ทหารจ้าวก็โดดออกและดึงทหารฉินไปกับพวกเขาก่อนจะตาย. ฐานของเถียนหลี่เว่ยเห็นว่าหากพวกทหารจ้าวจะกระโดดออกมาหากบาดเจ็บสาหัส. เป็นกลวิธีที่รู้จักกันดีซึ่งทหารจะโจมตีดุจผีร้ายและลากศัตรูลงมาตายตกตามกันไปพร้อมกับพวกเขา. ประโยชน์อีกอย่างของกลวิธีนี้คือมันทำให้ง่ายต่อการตั้งรับ เพราะถ้าหากเขาตาย ณ ริมกำแพง จักทำให้ลำบากแก่กองหลังถัดไปมาแทนที่หากศพยังกองอยู่ตรงนั้น. การพาตัวเองออกจากจุดนั้นทำให้กองหลังถัดไปเข้ามาแทนที่และป้องกันปราการได้ง่ายขึ้น. ซึ่งซุ่นซุ่ยจู้เป็นผู้คุมกลศึกนี้บนกำแพงเอิ้นเหยา.

เถียนหลี่เว่ยเข้าใจดีว่ามันเป็นกลยุทธ์ที่มีประสิทธิภาพเป็นอย่างมาก แต่การจะกระทำมันได้นั้น เหล่าทหารต้องเตรียมใจพร้อมที่จะสังเวยตนด้วย และพบว่ามีบางอย่างผิดปกติ และตั้งคำถามไปยังทหารจ้าวถึงวิธีสู้ของพวกเขา.

ข้อความบรรยายกล่าวไว้ว่าเช่นเดียวกับที่เถียนหลี่เว่ยคิด เหล่าทหารที่ต่อสู้อยู่กับฉิน ณ ขณะนี้ ล้วนเป็นผู้ผู้ที่ที่สูญเสียคนในครอบครัวให้กับหวนฉีในการศึกครั้งก่อนซึ่งถวายตัวให้กับหลี่มู่ และนั้นจึงบอกได้เป็นเหตุว่าใดซุ่นซุ่ยจู้จึงใช้กลยุทธ์นี้ได้.
ซุ่นซุ่ยจู้คิดว่าหากทัพหวนฉีฝ่ายปีนขึ้นมาละก็ มันจะเป็นเพลิงกาฬที่ร้อนระอุกว่านี้แน่ๆ แต่นี้ก็ดีพอแล้ว และทัพหวังเจี้ยนนั้นจะเข้ามาแทนการแก้แค้นแก่คนนับแสน ที่พ่ายให้กับหวนฉี

ฐานของหวังเจี้ยนสังเกตุเห็นว่า ทัพเถียนหลี่เว่ยยังไม่สามารถสร้างฐานที่มั่นบนกำแพงได้ตอนนี้. ทัพหวังเจี้ยน เผชิญกับผลพวงที่ตามมาจากการกระทำของหวนฉี และหลี่มู่ยังได้วางอีกทัพมอบหมายในการป้องกันเอิ้นเหยา.

ถวารจึงเปิดออกและซากทัพครั้งยังอยู่กับหูเฉ่อก็ออกมา. ทหารม้าเหล่านี้เปรียบได้ดังหอกของหูเฉ่อ. ทัพเถียนหลี่เว่ยพยายามใช้โอกาสนี้ผ่านประตูที่เปิด แต่พวกเขาก็ปิดมันในทันที และทัพของหวังเจี้ยนเห็นว่า พวกเขาไม่เจตนาที่จะกลับลำแล้ว. หวังเจี้ยนถึงกับยืนขึ้นและเอ่ยว่า "ท่าไม่ดีแล้ว".
สองขุนพลและรี้พลของพวกเขาออกมาดันผ่านช่องว่างระหว่างทัพหวังเจี้ยนที่ถูกทิ้งให้ตกตะลึงและไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ และตามคำสั่งของซุ่นซุ่ยจู้ได้ดำเนินการโจมตีเถียนหลี่เว่ยซึ่งถูกทิ้งให้อยู่ในความดูแลของกองทัพ หวังเจี้ยนบนกำแพง

ไม่มีการแจ้งว่าไม่พัก แต่คาดว่าจะมีการหยุดตีพิมพ์ลงนิตยสารสัปดาร์หน้า(หยุดรวมเล่ม ไม่ก็พักเพื่อหาข้อมูลแน่นอน ฟันธง!!!)