ปลาดิบตัวที่ 707 ขนย้ายจากญี่ปุ่นขึ้นฝั่งโชซ็อน
แล่ซาชิมิ(สรุปเป็นภาษาอังกฤษ)โดย jeeswag เจ้าเดิม
ลากซาซิมิมาให้ชิม(แปลเป็นไทย)โดยผมเอง
หากรสชาติมันเปลี่ยน(เน่า เพราะเอาซาชิมิไปดำน้ำส่วนหนึ่ง) ก็ขออภัย ณ ที่นี้ด้วย
ถ้าต้องการซาชิมิแบบสดๆ ก็ไปตามที่อยู่ตามลิ้งค์นี้เลย
https://www.reddit.com/r/Kingdom/comments/sbtzbx/kingdom_707_spoilers/?sort=top
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ฝ่ายจ้าว:
หลงฟู่และทัพเฟ่ยซิ่น ต่างพุ่งเข้าใส่กัน หลงฟู่พยายามตีฝ่าไปให้ได้ในขณะที่ซิ่นพยายามหยุดพวกเขาไว้. หลงฟู่แสดงอิทธิฤทธิ์ของตนและบอกให้ทัพเฟ่ยซิ่นหลีกทาง ซิ่นสกัดกั้นเขาไว้ เรียกเขาว่าไอ้ทึ่มที่คิดจะฝ่าพวกเขาไปให้ได้. ซิ่นบอกให้คนอื่นๆ ยกหลงฟู่ให้เป็นหน้าที่เขา. ฮูไป๋และหน่วยของเขาเห็นว่าหน่วยหลงฟู่ถูกหยุดไว้ได้ แม้ฐานบัญชาการทัพหวนฉีจะอยู่ตรงหน้า
ทันทีที่ฮูไป๋เห็นธงเฟ่ย และประกาศกร้าวว่านั้นคือทัพเฟ่ยซิ่นที่เอาชนะเยว่ไป๋กงที่สมรภูมิเกาเฟ่ย. เขาจึงบอกให้หน่วยของตนว่าพวกเขาจะล่อทัพเฟ่ยซิ่นให้เองและให้หน่วยหลงไป๋ตรงหายังหวนฉี.
ซุ่นซุ่ยจู้และทหารของเขาเห็นว่า สองหน่วยที่ได้ส่งออกไปนั้นค่อยเล็กลงเรื่อยๆ. ทหารจึงพูดอย่างประหลาดใจว่า พวกเขากำลังจบสิ้นแล้วหราแล้วซุ่นซุ่ยจู้จึงเอ๋ยว่ายังดอก. ในขณะที่ทัพเฟ่ยซิ่นกำลังจัดการทหารจ้าวอยู่นั้น พวกทหารจ้าวพยายามอย่างถึงที่สุดเพื่อให้ทัพเฟ่ยซิ่นติดพัน ในขณะที่พวกเขาจะปล่อยให้หน้าที่นี้เป็นของหลงฟู่.
 
ทัพเฟ่ยซิ่นก็อยู่ในช่วงที่ยากลำบากเสียแล้ว แม้จะมีข้อได้เปรียบด้านจำนวน เซี่ยงจึงเอ๋ยขึ้นว่าดาบของนางรู้สึกจะหนักขึ้นกว่าปกติ. เซี่ยงเล่ยจึงกล่าวว่าของนางเองก็เกิดแบบนั้นในบางครั้ง มันรู้สึกไม่เต็มใจให้เข้าสู่สภาวะระบำนักบวช. สือไม่อาจปักใจชื่อ และบอกว่าดาบของนางพร้อมตบไปที่มัน(ดาบมันโมโหด้วยแหะ 555+).
หน่วยฮู่ไป๋เบิกทางให้หลงฟู่ แล้วฮู่ไป๋จึงบอกให้เขานำศรีษะของหวนฉีมาแก้แค้นให้ฮู่เจ๋อ. หลงฟู่จึงเอ๋ยว่า เป็นเกียรติยื่งนัก ฮู่ไป๋จึงเอ๋ยว่า เช่นกัน.
หลงฟู่พุ่งฝ่าไปได้แล้วซิ่นจึงตัดสินใจไล่กวดเขา และยกพื้นที่นี้ให้น้าหยวน. เซี่ยงสือจึงถามว่าเขาจะไปทำไม ในเมื่อหวนฉีก็เป็นแค่สวะ แบบนี้ก็ดีแล้วไม่ใช่หรา(สือน่าจะหมายถึงไม่ต้องไปแยแส ปล่อยหลงฟู่ไปหาหวนฉีเลย). เซี่ยงเล่ยจึงเอ๋ยว่า มันก็คับแค้นใจอยู่หรอก แต่จะปล่อยให้เป็นเช่นนั้นมิได้ และยกการไล่หลังกับซิ่น. สือจึงกล่าวว่างั้นนางเองก็ต้องไปเช่นกัน. หลงฟู่ใกล้พอที่จะเห็นหวนฉีแล้ว กานหวังจึงสั่งให้พลธนูระดมยิงไปที่เขา. แม้จะต้องคันศร หน่วยหลงฟู่ก็บุกฝ่าไปได้แล้วหมอหลุน(ขอเปลี่ยนชื่อตาม SIC นะครับ) ก็ส่งตระกูลซูหม่าไปสกัดไว้. กานหวังบอกพวกเขาให้จับเป็นคนนำทัพ เนื่องจากเขาเป็นหนึ่งในคนที่จับเหล่ยถู่. หมอหลุนคิดว่าตอนนี้ไม่ใช่เวลา. หลงฟู่ยังดันฝ่าไปเรื่อยๆ และกล่าวว่าหวนฉีประมาณค่าตนต่ำไป. หวนฉีก็จ้องมองในขณะที่กานหวังเอ๋ยว่านั้นเป็นสิ่งที่พวกเขาควรเป็นคนพูดต่างหาก หมอหลุนขอให้หวนฉีถอยกลับไป
หลงฟู่พยายามตรงไปยังหวนฉี ซิ่นก็ปรากฎตัวขึ้น หลงฟู่จึงตวัดง้าวไปที่เขา ในขณะที่ถามไถ่ไปว่า ไยซิ่นจึงยังมาขวางทางตนอยู่.
ขณะที่ซิ่นกำลังโค่นเขา หลงฟู่จึงตระโกนว่าหากไม่สังหารตน พวกเขาก็จะทำแบบเดียวกับที่ทำกับเหล่ยถู่.
ซิ่นโค้นหลงฟู่ลงได้ ทหารจ้าวพากันศอกสลดและเซี่ยงเล่ยก็เห็นว่า ซิ่นกำลังข่มอารมณ์ตนอยู่
 

-สัปดาห์หน้ามีต่อ
ปล.ก็ต้องขออภัยที่หายหน้าหายตาไปถึง 4 วัน หลังจากที่ตอนใหม่ออกมานะครับ เนื่องด้วยผมติดพันกับงานในเพจส่วนตัวกับขี้เกียจหน่อยนึง