เราเป็นคนที่เป็นทั้งไมเกรน เครียดง่าย เราตั้งใจลดความอ้วนมากๆๆๆๆๆๆ เราทำมา5เดือน แต่หลังๆเรารู้สึกไม่แฮปปี้กับมันเลย รู้สึกหมกมุ่น ทั้งๆที่พยายามหันมาดูแลตัวเอง 

แรกๆเราทั้งคุมอาหาร ทั้งออกกำลังกาย คือแฮปปี้มากๆ 
พอมาหลังๆ เราเริ่มชินกับการใช้ชีวิตแบบนั้น กินเป็นเวลา นอนเป็นเวลา ออกกำลังกายเป็นเวลา 

พอเปิดเทอม เราไม่มีเวลาเหลือเลย เช้าเรียน เย็นทำงาน ค่ำทำการบ้าน เริ่มกินข้าวไม่ตรงเวลา อดอาหารบ่อยมากๆ ด้วยที่เราเรียนสายอาชีพ แต่ละวันจะมีเวลาว่างไม่ตรงกัน ติดขนมไปแทน ไม่มีเวลาทำอาหาร บางวันกินมื้อเที่ยงมื้อเดียว ขนมปัง2แผ่น แล้วก็เรียนเสร็จ อาบน้ำนอน ตื่นมาออกกำลังกายแต่เช้า วูบ ไม่มีเเรง เมื่อวานไม่กินข้าว สรุปรักษาตัวไปอีก2วัน วนๆแบบนี้ 

เราจัดสรรเวลาได้ แต่ก็ถึงช่วงสอบพอดี555 แบบมันสายไปแล้วววว พอช่วงสอบคือเครียดมากๆ ด้วยเพราะสอบออนไลน์ เรียนในคราสไม่ทัน ไม่รู้เรื่องก็อ่านๆๆ ไม่หลับไม่นอน ไม่กินข้าว แต่มันหิวนะ แต่ก็อด ในใจคือกูได้ผอมแน่ๆ 

แต่ในทางกลับกันเลย เราอดอาหารเกือบ1เดือน กินแต่ขนมขยะ กินไม่ถึง700-800แคลต่อวัน (แต่ไม่ทักวัน)
พอทุกอย่างเสร็จ เราตบะแตกหนักมากๆ อยากกินนู้นนี้ตลอดเวลา ตบะแตกเป็นอาทิตย์ เริ่มใหม่ไม่ได้เลย ร่างกายคือเรียกร่องอาหารตลอดเวลา กลายเป็นอ้วนขึ้น จากที่ลดไปได้หลายกิโลที่ผ่านมา 

เราเคยเจอปัญหานี้เมื่อเดือนแรกที่เราอดแป้ง เรางดคาร์บไป1อาทิตย์ และเราตบะแตกทันทีหลังอดแป้ง กินแป้งทุกอย่าง ขนมปัง ข้าว อะไรที่เป็นแป้งเราอยากกินหมด จนเราไม่กล้าอดอะไรอีกเลย แบบกินเท่าที่ร่างกายจำเป็น 

ตอนนี้คือเรากลับมาคุมได้แล้ว แต่มันหลุดเป็นมื้อๆ ไม่ได้หลุดทั้งวัน แต่คือเครียดมากๆ กลัวโยโย่ ตอนนี้คือตบะแตกแบบนี้มาหลังจากสอบ เกือบ2อาทิตย์แล้ว พยายามคุมสติตลอด และมันไม่หนักเท่าเมื่อก่อน แต่มันก็ยังคงกินแคลเยอะเกิน และไม่ได้ออกกำลังกายเลย เพราะเตรียมไปฉีดวัคซีน 

สาเหตุที่เราตั้งกระทู้คือ เราเพอ่งคิดและอยากจะยึดมั่นและหนักเเน่ยที่จะลดแบบจริงจังอีกรอบ ตอนที่เราอดอาหารในตอนเรียนหนักๆ จริงๆเราก็แอบอยากให้ร่างกายกินน้อยๆ และแน่นอนมันอันตรายมากๆ เราจะรีบนอน รีบตื่น เพื่อไม่ให้ตัวเองหิว คือตอนนั้นทำไปเพราะสถานการณ์เอื้ออำนวย แต่พอไม่ต้องเรียน ตื่นมาหิว หิวก็กิน กินเสร็จไม่ได้เรียน ก็กินต่อ 

1. ใจเราไม่หนักแน่นพอ 
2. เราคุมสติไม่ได้ 
3. เราตามใจปาก 

เรากลัวที่ผ่านมาจะเสียเปล่า เราลดมาได้ครึ่งหนึ่งของเป้าหมาย เราไม่อยากเริ่มนับมันใหม่ เรารู้ว่าเราผิดแล้ว และเราไม่รู้จะแก้มันยังไง เรากลัวโยโย่ เรากลัวจะอ้วนขึ้น ตอนนี้แทบจะไม่กล้าส่องกระจก 

เราไม่ว่าน้าาา ถ้าใครจะด่าหรือซ้ำเติม เพราะรู้ว่าทำผิดมากๆ รอบนี้เราศึกษามาแล้วว่าสิ่งที่ไม่ควรทำคือการอดอาหาร แต่แบบก็ทำมันไปแล้ว555 

ตอนนี้เรากลัวโยโย่ และเราตั้งใจจะเริ่มมันอีกรอบหลังจากฉีดวัคซีนและร่างกายพร้อม 

พี่ๆว่ามันยังทันใช่ไหม เรากลัวโยโย่มากๆ เราไม่โอเคทุกครั้งที่เลื่อนไปดูรูปตัวเองตอนอ้วนๆ และเราก็แฮปปี้มากเวลามีคนทักว่าผอมลง คือไม่อยากกลับไปจุดเดิม 

ตักเตือนได้นะคะ พร้อมจะยอมรับและแก้ไข 
เรานี้จะจริงจัง เราอยากทำมันใหม่เป็นของขสัญเกิดให้ตัวเองสักปี