อ้างอิงจากที่ปรากฏในพระไตรปิฏก.....
[547] สัจจะ 4 มีการแทงตลอดด้วยญาณเดียวด้วยอาการเท่าไร ฯ

1  สิ่งใดไม่เที่ยง สิ่งนั้นเป็นทุกข์
2  สิ่งใดไม่เที่ยงและเป็นทุกข์ สิ่งนั้นเป็นอนัตตา
3  สิ่งใดไม่เที่ยง เป็นทุกข์และเป็นอนัตตา สิ่งนั้นเป็นของแท้
4  สิ่งใดไม่เที่ยง เป็นทุกข์เป็นอนัตตาและเป็นของแท้ สิ่งนั้นเป็นของจริง 

    สิ่งใดไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตาเป็นของแท้และเป็นของจริง สิ่งนั้นท่านสงเคราะห์เป็นหนึ่ง
สิ่งใดท่านสงเคราะห์เป็นหนึ่งสิ่งนั้นเป็นหนึ่ง บุคคลย่อมแทงตลอดสัจจะหนึ่งด้วยญาณเดียว
เพราะเหตุนั้น สัจจะ 4 จึงมีการแทงตลอดด้วยญาณเดียว ฯ.....

(หรือความรู้ในเรื่องไตรลักษณ์นั่นเอง)

แต่ที่อยากถามคือคำกล่าวที่ว่า
(ไม่สามัญแก่ธรรมที่เป็นอสังขตะ คือวิสังขาร ซึ่งมีเฉพาะลักษณะที่สาม คืออนัตตาอย่างเดียว ไม่มีลักษณะสองอย่างต้น)

นี่เป็นสัจจะแบบไหน อย่างไร ต้องแทงตลอดด้วยญาณเท่าไหร่?

เฮาใค่ฮู้
จะอู้หื้อ.....