ถ้าจะพูดในส่วนอริยสัจจ์ 4 แล้ว
ต้องพูดได้ดังนี้คือ
อารมณ์เป็นส่วน "ทุกข์สัจจ์"
จิตที่แล่นเข้าไปหลงอารมณ์เป็น "สมุทัยสัจจ์"
จิตที่เข้าไปรู้แจ้งเห็นจริงในอารมณ์ทั้งหลาย
และกระแสจิตที่แล่นอยู่ และสภาพจริงของ
จิตเดิมรู้ได้ เช่นนี้เรียก "มรรคจิต"
ปล่อยวางสภาพของอารมณ์และกระแสจิต
และสภาพจิตอันนี้ปล่อยได้ไม่ยึดถือ
นี่เรียกว่า "นิโรธสัจจ์"
จิตประกอบด้วยคุณธรรม 3 อย่างมี
"สัมปชัญญะ" ความรู้ตัวดี
"อาตาปี" ความเพียรเพ่งพิจารณา
"สติ" ความระลึกได้
เมื่อคุณธรรมเหล่านี้แก้กล้ามีกำลัง
มากขึ้นแล้ว
สัมปชัญญะกล้าเป็นตัว "วิชาวิมุตติ"
สติกล้าเรียก "ญาณ"
อาตาปีกล้าเรียกว่า "วิปัสสนาญาณ"
ตัวปัญญากำหนดรู้ทุกข์สัจจ์ คอยห้าม
ความยินดียินร้ายในอารมณ์ญาณหยั่งรู้สมุทัย
วิชาความรู้แจ้งแทงตลอดแห่งจิตเมื่อรู้
ในอาการเช่นนี้เรียกว่า รู้ถูก...
#พระสุทธิธรรมรังสีคัมภีรเมธาจารย์
(ท่านพ่อลี ธมฺมธโร
https://www.facebook.com/hashtag/พระสุทธิธรรมรังสีคัมภีรเมธาจารย์?refid=8&_ft_=qid.6968286898441449438%3Amf_story_key.2951519128580148105%3Agroup_id.248581681859593%3Atop_level_post_id.4241701235880931%3Acontent_owner_id_new.100014219476776%3Apage_id.248581681859593%3Asrc.22%3Aphoto_id.1140191563131482%3Astory_location.5%3Astory_attachment_style.photo%3Aview_time.1622430723%3Afilter.h_nor%3Atds_flgs.3%3Aott.AX9f1YH_Pwl2dH0u&__m_async_page__&__big_pipe_on__&fb_dtsg_ag=AQw3hleUqpMvYaQtdU6teosy2hhz9BRGxXRc-QscCpw7aCUK%3AAQxr8z3hZCZpGPVlh713_MwzRzAZrLWsjpzwJM6jZCxVYUdn&jazoest=28797