คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 3
วิธีแก้ความอาฆาต
ปัญหา ถ้าเกิดความอาฆาตขึ้นในจิตใจเรา ทำให้เราคิดมุ่งร้ายหมายแก้แค้นต่อบุคคลบางคน ซึ่งได้ล่วงเกินเราก่อน
ควรจะแก้ไขอย่างไร?
พุทธดำรัสตอบ
“......ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย
ความอาฆาตพึงเกิดขึ้นในบุคคลใด
พึงเจริญเมตตาในบุคคลนั้น ๑
ความอาฆาตพึงเกิดขึ้นในบุคคลใด
พึงเจริญกรุณาในบุคคลนั้น ๑
ความอาฆาตพึงเกิดขึ้นในบุคคลใด
พึงเจริญอุเบกขาในบุคคลนั้น ๑
ความอาฆาตพึงเกิดขึ้นในบุคคลใด
พึงถึงการไม่นึกไม่ใฝ่ใจในบุคคลนั้น ๑
ความอาฆาตพึงเกิดขึ้นในบุคคลใด
พึงนึกถึงความเป็นผู้มีกรรมเป็นของของตน
ให้มั่นในบุคคลนั้นว่า
ท่านผู้นี้ เป็นผู้มีกรรมเป็นของของตน
เป็นทายาทแห่งกรรม มีกรรมเป็นกำเนิด
มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ มีกรรมเป็นที่พึ่ง
จักทำกรรมใดไว้ ดีก็ตาม ชั่วก็ตาม
จักเป็นผู้รับผลของกรรมนั้นดังนี้ ๑
พึงระงับความอาฆาต
ในบุคคลนั้นด้วยประการฉะนี้ ”
อาฆาตวินัยสูตร ที่ ๑ ป. อํ. (๑๖๑)
ตบ. ๒๒ : ๒๐๗ ตท. ๒๒ : ๑๘๙
ตอ. G.S. III : ๑๓๗
ปัญหา ถ้าเกิดความอาฆาตขึ้นในจิตใจเรา ทำให้เราคิดมุ่งร้ายหมายแก้แค้นต่อบุคคลบางคน ซึ่งได้ล่วงเกินเราก่อน
ควรจะแก้ไขอย่างไร?
พุทธดำรัสตอบ
“......ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย
ความอาฆาตพึงเกิดขึ้นในบุคคลใด
พึงเจริญเมตตาในบุคคลนั้น ๑
ความอาฆาตพึงเกิดขึ้นในบุคคลใด
พึงเจริญกรุณาในบุคคลนั้น ๑
ความอาฆาตพึงเกิดขึ้นในบุคคลใด
พึงเจริญอุเบกขาในบุคคลนั้น ๑
ความอาฆาตพึงเกิดขึ้นในบุคคลใด
พึงถึงการไม่นึกไม่ใฝ่ใจในบุคคลนั้น ๑
ความอาฆาตพึงเกิดขึ้นในบุคคลใด
พึงนึกถึงความเป็นผู้มีกรรมเป็นของของตน
ให้มั่นในบุคคลนั้นว่า
ท่านผู้นี้ เป็นผู้มีกรรมเป็นของของตน
เป็นทายาทแห่งกรรม มีกรรมเป็นกำเนิด
มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ มีกรรมเป็นที่พึ่ง
จักทำกรรมใดไว้ ดีก็ตาม ชั่วก็ตาม
จักเป็นผู้รับผลของกรรมนั้นดังนี้ ๑
พึงระงับความอาฆาต
ในบุคคลนั้นด้วยประการฉะนี้ ”
อาฆาตวินัยสูตร ที่ ๑ ป. อํ. (๑๖๑)
ตบ. ๒๒ : ๒๐๗ ตท. ๒๒ : ๑๘๙
ตอ. G.S. III : ๑๓๗
แสดงความคิดเห็น
พี่คะ หนูล้มเหลว
ความเมตตา พร้อมจะพลิกเป็นราคะ
ราคะพร้อมจะพลิกเป็นโทสะ
หนูไม่คิดว่าจะเคียดแค้นใครได้มากเท่านี้ เราเป็นคนอภัยคนมาตลอด ทำไมครั้งนี้อภัยไม่ลง ธรรมะช่วยให้สงบได้เป็นพักๆ แต่ยิ่งนานวัน ก็ได้ยินแต่เสียง สาปแช่ง ให้เค้า..ชิป...อยู่ภายในใจ ยิ่งนานวันยิ่งเจ็บปวด ยิ่งนานวันยิ่งห่างไกลคำว่าอภัย ทั้งๆที่เคยบอกกับเค้าว่า จะอโหสิให้
ไฟกองใหญ่ที่สุ่มในอกนั้น มันก่อตัวและใหญ่ขึ้นทุกๆวัน ทั้งๆที่เขาก็ไม่ได้มาทำอะไรให้เราแล้ว มีความสุขไปแล้ว เคยถามตัวเอง.. ไม่มีเขา ชีวิตเราก็ดี ไม่ได้เดือดร้อนอะไร ดีซะอีก แล้วทำไมเราต้องโกรธ ต้อง เคียดแค้นขนาดนี้
เราในตอนนี้ เจ็บปวดถึงขั้น อยากฆ่าพวกเขาให้ตาย และจะฆ่าจริงๆถ้าเจอ เริ่มจะไม่แคร์แล้วว่าจะเป็นสัตว์นรก ขอแค่ได้ จองเวรจองกรรม มัน ขอให้พวกมัน..ชิป.. ขอให้เจ็บปวด เหมือนที่เราเป็น
วันนี้เราก็อยากจะโพสประจานพวกเขาในเฟสบุ๊กบ้าง แต่ หิริโอตะปะยังทำงานอยู่ คุ้มไหม ที่จะแก้แค้น คุ้มไหมที่ต้องตกนรกเพราะคนๆเดียว ความเจ็บปวดอยู่ที่ใจ ต้องรักษาที่ใจเรา แต่ทำไม ไม่ว่าจะนานแค่ไหน ถึงดับไฟโทสะไม่ได้ ยิ่งนานวันยิ่งพยาบาท จริงๆเขาก็ไม่ได้มาทำอะไรให้เราแล้วนะ เพราะเราหมดประโยชน์กับเขาแล้ว
พยายาม เจริญเมตตา พยายามอภัย แต่ ปี กว่าที่ทำมา ทุกอย่าง ล้มเหลว นานวันจะยิ่งเห็นแต่ความเลวของตัวเอง กับ ไฟพยาบาท
พี่คะหนูเสียใจ ที่หนูโง่ .. โง่จนไม่สามารถเดินตามคำสอนของพระพุทธเจ้าได้ หนูอยากเป็นคนดี ไม่อยากจมอยุ่กับไฟโทสะและพยาบาท
ถ้าโจรตัดอภัยวะเรา เราก็ควรเมตตา ไม่คิดพยาบาท แค่ฟังก็เจ็บปวดแทนแล้ว ท่านทำได้ยังไง
หนูเสียใจจริงๆ ปีกว่า หนูไม่สามารถเข้าถึงพระธรรมได้เลย อยากให้พวกเขาเจ็บปวดเหมือนที่หนูเป็น จริงๆ หนู อยู่กับมันมา 2 ปีกว่าแล้ว T T
เสียใจจริงๆคะ ทั้งโง่ ทั้งเลว ทำไมทุกคนดีหมดมีแต่เราที่เป็นคนเลว