"เจริญอสุภะเพื่อละราคะ
เจริญเมตตาเพื่อละโทสะ  
เจริญปัญญาเพื่อละโมหะ"

อีกพระสูตร

"พึงเจริญอสุภะเพื่อละราคะ
พึงเจริญเมตตาเพื่อละพยาบาท
พึงเจริญอานาปานสติเพื่อตัดวิตก
พึงเจริญอนิจจสัญญาเพื่อเพิกถอนอัสมิมานะ"

ทำไมพระสูตรหลังนี้จึงมีความเยอะกว่า พระสูตรแรกครับ