ไม่ใช่ลูกรักเจ้านายก็งี้แหละ!

เราแค่มาบ่นๆอ่ะนะ เครียดมากเลย ไม่อยากไปทำงานเลย อยากลาออกวันละ100ร้อย เราพิสูจน์ความอดทนของตัวเองมา3ปีแล้ว ก็ไม่ดีขึ้น ตอนนี้หาสอบงานใหม่รัวๆ

เราไม่ได้รับความเป็นธรรมเลยในที่ทำงาน
งานใหนที่ไม่มีคนทำหรือเด็กในสังกัดของหัวหน้าไม่อยากทำ
หัวหน้าก็จะส่งงานมาให้เราตลอดเลย

ตัวอย่าง เวลาสำนักงานใหญ่ขอบุคลากรให้ไปช่วยงาน ทั้งงานที่เป็นงานจริง และงานเทศกาล งานสันทนาการ
หัวหน้าจะส่งเราไปตลอด ซึ่งปกติมันจะต้องวนๆกันไปในหน่วยงาน แต่เด็กในสังกัดหัวหน้าไม่อยากไปไง หัวหน้าก็ให้เราไปตลอดเลย โดยจะอ้างว่าเป็นคำสั่งหัวหน้าใหญ่ทุกที

หรืออีกตัวอย่าง เช่นเวลาหัวหน้าใหญ่ตามงานของพวกเด็กๆ ถ้าใครเป็นเด็กในสังกัดหัวหน้าก็สบาย หัวหน้าช่วยจะอธิบาย แก้ต่างให้ ต่อให้งานนั้นเสร็จหรือไม่เสร็จ แต่ถ้าคนใหนไม่ใช่เด็กในสังกัดหัวหน้า เวลาหัวหน้าใหญ่ตามงานก็จะรายงานในด้านลบ โดยที่หัวหน้าไม่ฟังเหตุและผลเลย 

และตัวอย่างสุดท้าย เรารู้สึกว่ามันเลวร้ายมากคือหัวหน้าเคยพูดกับเราว่า อยู่ที่นี่เธอก็เป็นได้แค่นี้แหล่ะ หัวหน้าใหญ่เขาไม่ดันเธอหรอก วันนึงเรามีโอกาสได้คุยกับหัวหน้าใหญ่เรื่องความก้าวหน้า เขาบอกว่า ไปหางานอื่นเถอะถ้าจะmove on ไปเลย เราไม่ว่า  แล้วหลังจากนั้น เราก็หาสมัครสอบงานอื่นเรื่อยๆ และใช้วันลาไปสอบ และบอกหัวหน้าไปตรงๆว่าไปสอบงานใหม่  หลังจากนั้นวิธีขั้นตอนการลางานของเราต้องเพิ่มขั้นตอน เงื่อนไขขึ้นเยอะมาก ในขณะที่คนอื่นลาปกติ หรือแทบไม่ต้องคีย์ลาในระบบ แค่ลาปากเปล่าก็พอแล้ว เรารู้สึกเหมือนโดนแกล้ง ไม่ได้รับความเป็นธรรมเลย ปากเขาบอกว่า ไปเลย ไปสอบที่อื่นเลย แต่พอเราลาไปสอบเหมือนดึงเราไว้

จริงๆถ้าลงรายละเอียดก็มีอีกเยอะมากมาย ยังไม่รวมเรื่องยิบย่อย แค่นี้ก็เยอะแล้ว แบบถ้าเราทำดี ทำดีให้ตายแค่ใหนมันก็เสมอตัว แต่ถ้าเกิดพลาดขึ้นมานิดเดียวคือตายไปเลย มาบ่นๆก่อนนอน ตอนนี้ยิ่งอยู่ ยิ่งเหมือนถังขยะ อะไรก็โยนมาทางนี้ จะลาออกไปทำงานโรงงานพลางๆแล้วเนี่ยะ เครียดมาก ไม่มีไฟในการทำงาน อยู่ไปวันๆ ไอเดียต่างๆไม่อยากคิดมาพัฒนางานเลยเพราะคิดว่ายังไงมันก็ได้เท่านี้ เฮ้อออ นอนดีกว่า บ่นเยอะละ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่