เราทำงานที่ธนาคารแห่งหนึ่ง ย่านเพลินจิต ช่วงสิ้นปีจะมีงานเข้ามาเยอะมาก ทั้งปลอดจำนอง เบิกเงินกู้ ต่างๆนานา
ฝ่ายก็จะขอหากไม่มีธุระจำเป็นอยากให้อยู่ช่วยกัน
เราอยู่ทีมเดียวกัน ซึ่งในทีมมีกันอยู่ 4 คน
เวลาพวกเราลาพักร้อนจะจับคู่กันรับมอบอำนาจแบบนี้ค่ะ ขอใช้ตัวย่อคะ
M+E และ W+P และหัวหน้า
เพื่อนร่วมงานคนนี้ระดับเจ้าหน้าที่อาวุโส ตัวย่อ P เค้าได้รับมอบอำนาจจาก W
เรื่องก็มีอยู่ว่า
เหตุการณ์เกิดขึ้นวันนี้สดๆ โกรธมาก ตั้งแต่บ่ายโมง ถึงตอนนี้ ยังไม่หาย
เรื่องนี้มันมีต้นตอจากเมื่อวาน 28/12/60 เราเคลียงานหมดของเราแล้ว คิดว่าอยากลาพักร้อน 1 วัน คือ 29/12/60 จึงเดินไปขอหัวหน้าว่า
E : พี่งานจบแล้วสิ้นปี มีอีกปีหน้า ขอลาได้ไหม พรุ่งนี้?
หัวหน้า : (หัวเราะ)
P : ไม่ได้ ถ้าพรุ่งนี้ลาแล้วใครจะทำของ W ถ้ามีงานเข้ามา (น้ำเสียงกระเซ้าเย้าแหย)
E : ไม่มีหรอก เป็นไปไม่ได้เพราะถ้าปลอดจำนองเค้าต้องส่งมาวันนี้ 28/12 วันสุดท้ายถึงปลอดได้ หรือถ้ามีคงเป็นงานขอปีหน้าซึ่งรอได้
P : เฮ้ยไม่ได้ พรุ่งนี้พี่จะลา มอบอำนาจให้เรานะ (พูดเล่นพูดจริง แต่ในใจเราคิดว่าคงทำไม่ได้หรอกน่าเกลียด รับมอบอำนาจจะลาได้ไง และนางก็พูดแบบนี้มาหลายรอบแต่ก็ไม่ได้ลา)
E : ลาได้ไง รับมอบอำนาจจาก W ต้อง Standby ดิ ไม่รู้อ่ะ ไม่รับ
สรุปใจความได้ว่า หัวหน้าบอกไม่ได้ไม่ให้ลา
เช้า 29/12 เวลาเข้าทำงาน 8:30 เราขึ้นมาที่ชั้นช้า พอมาถึงนั่งปุ๊บ
P : นึกว่าลาซะแล้ว
E : มีความรับผิดชอบเว้ยย
พี่ที่ทำงานคนอื่นเดินมาบอก เมื่อเช้า P ถามถึงแต่เช้าเลยนึกว่า E ลา ถามว่าไม่มาแอบคีย์ลาพักร้อนรึเปล่า เราก็ไม่ได้ เอะใจอะไร
เที่ยง 29/12 ก่อนออกไปกินข้าว
P : เอ้ย E เด่วลานะ มอบอำนาจให้เรา
E : ไม่ (เสียงสูง) คิดในใจพูดเล่นอีกแหละ
ส่วนเราเดินออกไปกินข้าว ไม่สนใจ
ระหว่างกินข้าว ลูกค้ารายนึงไม่ใช่ พอร์ตของเรา เป็นของ W ซึ่ง W มอบอำนาจให้ P (เรียกว่า ทางนิตินัย เหอๆๆ)
ส่วนพฤตินัย พอร์ตงานของ W จะถูกกระจาย ให้ P, M, E
ลูกค้ารายนึงโทรเข้ามา (เราตั้งโอนสายจากเบอร์โต๊ะเข้ามือถือ)
ลูกค้า : การปลอดจำนองมีปัญหา ลูกค้าทำเช็คมาไม่พอ คุยกะใครได้บ้าง
E : เอออ คุยกะหัวหน้าได้ไหมคะ พอดีไม่ทราบว่าใครดู ยังไม่ถึงที่ทำงานเลยคะ
และเจ้าหน้าที่ในธนาคารด้วยกันก็โทรมา บลาๆๆ
กลับมาที่โต๊ะ แท๊น แทน ท๊านนนนนน !!!
กระดาษโน็ตสีชมพู พร้อม ข้อความ ปะอยู่ ที่หน้ากระดาษคีย์ลาพักร้อนครึ่งวัน 29/12/60
" E เซ็นแล้วฝากวางไว้ที่โต๊ะหัวหน้าด้วย"
ส่วนตัวเรานั้น shock!!
พร้อมกับควานหา เอกสารการแบ่งพอร์ต บริษัทที่กำลังมีปัญหาอยู่นั้นไซร้ ของใครกัน
ของ P จ้าาาา
E : ปรี๊ดแตก หนูไม่โอเค ไม่โอเค ทำแบบนี้ได้ไง
ข้อมูลทุกอย่างวิ่งเข้ามาในหัว มือสั่น ปากสั่น
- เมื่อวาน muang เพิ่งสอน tu อยู่ถ้างานมีปัญหาจะทำอย่างไง ลาไม่ได้นะ
- muang ทำแบบนี้ได้ไง เห็น tu เป็นน้องใช่ไหม ข่มได้ข่ม เอาเปรียบ
- แล้ว muang รับมอบจากคนอื่นมามามอบให้ tu อีกหรอ มันถูกต้องใช่ไหม ?
- ที่จะลาพูดจริงใช่ไหม แล้วทำไมไม่เอามายื่นให้ tu ตอนเช้า จะมัดมือชกหรือยังไง??
เราจึงจัดการพิมพ์เข้าไปในไลน์กรุ๊ป ซึ่งไม่มีหัวหน้าอยู่ ดังนี้
- ดูนางตอบ นี่คือสิ่งที่นางตอบดูสิ อยากจะขอความช่วยเหลือจากคนอื่นพูดจาแบบนี้หรือ??
- คุณโมโหอะไรไม่ทราบ คนที่ต้องโมโหคือฉัน
- คนที่เบื่อต้องเป็น tu
-
ทำงานต่อไป
พร้อมเดินไปบ่นให้หัวหน้าฟัง 3 รอบ
ถ้า P ตอบกลับในไลน์ใช้คำพูดที่ดีกว่านี้ เราจะไม่โกรธเค้าเลยซักนิด ขอความช่วยเหลือ ขอความเห็นใจจากคนอื่น เค้าพูดจาแบบนี้หรอ
คุณมีทั้ง วุฒิภาวะ อายุ ที่มากกว่าเรา ไม่รู้จักใช้คำพูด กับเพื่อนร่วมงาน
ระบายจัดหนัก! ส่งท้าย วันทำงานสิ้นปี กับเพื่อนร่วมงานห่วยๆ
ฝ่ายก็จะขอหากไม่มีธุระจำเป็นอยากให้อยู่ช่วยกัน
เราอยู่ทีมเดียวกัน ซึ่งในทีมมีกันอยู่ 4 คน
เวลาพวกเราลาพักร้อนจะจับคู่กันรับมอบอำนาจแบบนี้ค่ะ ขอใช้ตัวย่อคะ
M+E และ W+P และหัวหน้า
เพื่อนร่วมงานคนนี้ระดับเจ้าหน้าที่อาวุโส ตัวย่อ P เค้าได้รับมอบอำนาจจาก W
เรื่องก็มีอยู่ว่า
เหตุการณ์เกิดขึ้นวันนี้สดๆ โกรธมาก ตั้งแต่บ่ายโมง ถึงตอนนี้ ยังไม่หาย
เรื่องนี้มันมีต้นตอจากเมื่อวาน 28/12/60 เราเคลียงานหมดของเราแล้ว คิดว่าอยากลาพักร้อน 1 วัน คือ 29/12/60 จึงเดินไปขอหัวหน้าว่า
E : พี่งานจบแล้วสิ้นปี มีอีกปีหน้า ขอลาได้ไหม พรุ่งนี้?
หัวหน้า : (หัวเราะ)
P : ไม่ได้ ถ้าพรุ่งนี้ลาแล้วใครจะทำของ W ถ้ามีงานเข้ามา (น้ำเสียงกระเซ้าเย้าแหย)
E : ไม่มีหรอก เป็นไปไม่ได้เพราะถ้าปลอดจำนองเค้าต้องส่งมาวันนี้ 28/12 วันสุดท้ายถึงปลอดได้ หรือถ้ามีคงเป็นงานขอปีหน้าซึ่งรอได้
P : เฮ้ยไม่ได้ พรุ่งนี้พี่จะลา มอบอำนาจให้เรานะ (พูดเล่นพูดจริง แต่ในใจเราคิดว่าคงทำไม่ได้หรอกน่าเกลียด รับมอบอำนาจจะลาได้ไง และนางก็พูดแบบนี้มาหลายรอบแต่ก็ไม่ได้ลา)
E : ลาได้ไง รับมอบอำนาจจาก W ต้อง Standby ดิ ไม่รู้อ่ะ ไม่รับ
สรุปใจความได้ว่า หัวหน้าบอกไม่ได้ไม่ให้ลา
เช้า 29/12 เวลาเข้าทำงาน 8:30 เราขึ้นมาที่ชั้นช้า พอมาถึงนั่งปุ๊บ
P : นึกว่าลาซะแล้ว
E : มีความรับผิดชอบเว้ยย
พี่ที่ทำงานคนอื่นเดินมาบอก เมื่อเช้า P ถามถึงแต่เช้าเลยนึกว่า E ลา ถามว่าไม่มาแอบคีย์ลาพักร้อนรึเปล่า เราก็ไม่ได้ เอะใจอะไร
เที่ยง 29/12 ก่อนออกไปกินข้าว
P : เอ้ย E เด่วลานะ มอบอำนาจให้เรา
E : ไม่ (เสียงสูง) คิดในใจพูดเล่นอีกแหละ
ส่วนเราเดินออกไปกินข้าว ไม่สนใจ
ระหว่างกินข้าว ลูกค้ารายนึงไม่ใช่ พอร์ตของเรา เป็นของ W ซึ่ง W มอบอำนาจให้ P (เรียกว่า ทางนิตินัย เหอๆๆ)
ส่วนพฤตินัย พอร์ตงานของ W จะถูกกระจาย ให้ P, M, E
ลูกค้ารายนึงโทรเข้ามา (เราตั้งโอนสายจากเบอร์โต๊ะเข้ามือถือ)
ลูกค้า : การปลอดจำนองมีปัญหา ลูกค้าทำเช็คมาไม่พอ คุยกะใครได้บ้าง
E : เอออ คุยกะหัวหน้าได้ไหมคะ พอดีไม่ทราบว่าใครดู ยังไม่ถึงที่ทำงานเลยคะ
และเจ้าหน้าที่ในธนาคารด้วยกันก็โทรมา บลาๆๆ
กลับมาที่โต๊ะ แท๊น แทน ท๊านนนนนน !!!
กระดาษโน็ตสีชมพู พร้อม ข้อความ ปะอยู่ ที่หน้ากระดาษคีย์ลาพักร้อนครึ่งวัน 29/12/60
" E เซ็นแล้วฝากวางไว้ที่โต๊ะหัวหน้าด้วย"
ส่วนตัวเรานั้น shock!!
พร้อมกับควานหา เอกสารการแบ่งพอร์ต บริษัทที่กำลังมีปัญหาอยู่นั้นไซร้ ของใครกัน
ของ P จ้าาาา
E : ปรี๊ดแตก หนูไม่โอเค ไม่โอเค ทำแบบนี้ได้ไง
ข้อมูลทุกอย่างวิ่งเข้ามาในหัว มือสั่น ปากสั่น
- เมื่อวาน muang เพิ่งสอน tu อยู่ถ้างานมีปัญหาจะทำอย่างไง ลาไม่ได้นะ
- muang ทำแบบนี้ได้ไง เห็น tu เป็นน้องใช่ไหม ข่มได้ข่ม เอาเปรียบ
- แล้ว muang รับมอบจากคนอื่นมามามอบให้ tu อีกหรอ มันถูกต้องใช่ไหม ?
- ที่จะลาพูดจริงใช่ไหม แล้วทำไมไม่เอามายื่นให้ tu ตอนเช้า จะมัดมือชกหรือยังไง??
เราจึงจัดการพิมพ์เข้าไปในไลน์กรุ๊ป ซึ่งไม่มีหัวหน้าอยู่ ดังนี้
- ดูนางตอบ นี่คือสิ่งที่นางตอบดูสิ อยากจะขอความช่วยเหลือจากคนอื่นพูดจาแบบนี้หรือ??
- คุณโมโหอะไรไม่ทราบ คนที่ต้องโมโหคือฉัน
- คนที่เบื่อต้องเป็น tu
-
ทำงานต่อไป
พร้อมเดินไปบ่นให้หัวหน้าฟัง 3 รอบ
ถ้า P ตอบกลับในไลน์ใช้คำพูดที่ดีกว่านี้ เราจะไม่โกรธเค้าเลยซักนิด ขอความช่วยเหลือ ขอความเห็นใจจากคนอื่น เค้าพูดจาแบบนี้หรอ
คุณมีทั้ง วุฒิภาวะ อายุ ที่มากกว่าเรา ไม่รู้จักใช้คำพูด กับเพื่อนร่วมงาน