บอกตรงๆ ว่าไม่เคยทำสมาธิด้วยการนั่งได้เลยครับ 
ที่เคยทำได้บ้าง ก็ไม่น่าจะใช้สมาธิที่มีคุณภาพ

แต่เดินพอได้ แล้วก็สวดมนต์บ้าง
แต่ 6 เดือนมานี้ เดินออกกำลังเกือบจะทุกวัน มีวิ่งสลับบ้าง วันละ 30-40 นาที
ใช้วิธีนับลมหายใจ เข้า-ออก นับ ไปเรื่อยจนถึง 1-100 

ที่ผมเข้าใจจากที่ผ่านมาคือ

- ทำอะไรได้ก็ตาม วันต่อมา ลืมมันให้หมด อย่าไปดีใจว่ามันเคยดีแค่ไหน
- ช่วงหลังๆ นี้ เริ่ม หายใจเข้ารู้ลมกระทบ นับเลข หายใจออกรู้ลมกระทบ นับเลข
แล้วก็เห็นเลยว่า หายใจถี่มากๆ (วิ่งอยู่) ขนาดไหน ช่องว่างตรงกลาง ยังหนีไปคิดได้
- อยู่ดีๆ มันก็เข้าใจเองว่า หายใจเข้าให้รู้ว่าเข้า ยาวให้รู้ว่ายาว สั้นให้รู้ว่าสั้น มันคืออะไร 
- คีย์เวอร์ด เหล่านี้ ต้องลงมือทำ ถึงจะเข้าใจ อ่านให้ตาย ฟังกี่พันเทป ก็ไม่ได้เรื่อง
- ที่ หลวงปู่หลวงพ่อตำราทั้งหลายสอนว่า รู้ (ลม) ให้แค่รู้ อย่าไปบังคับลม ทำไม มันคืออะไร 
ตอบ...เพราะเวลาที่เราบังคับลม จิตเราไปจ่ออยู่ที่การบังคับลม ไม่ได้อยู่ที่ลมกระทบ มันอยากดี อยากรู้ชัดๆ จิตมันไปทำอาการอื่น ที่ไม่ใช่รู้ลม
ผมเข้าใจว่ามันคือนิวรณ์ (ตัวขัดขวางสมาธิ) 
- มันก็น่าจะเรื่องเดียวกันกับที่ หลวงพ่อ (ท่านอาจารย์ของผม) สอนในคลิปบ่อยๆ ว่า ให้ทำตัวเป็นผู้ดู อยู่กระโดดลงไปเล่นเอง

กำลังจะะหาเวลาไปกราบท่านเจ้าคุณฯ (พระอาจารย์ของผม) จะเอาไปเล่าถวายท่าน 
เลยเอามาเขียนซ้อม บันทึกไว้ก่อน กันลืมครับ

น่าจะมีประโยชน์กับสมาชิกบ้างไม่มากก็น้อยครับ สำหรับมือใหม่