ตอนที่ผ่าน ๆ มา = [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ตอนที่ 1 = https://ppantip.com/topic/36826773

ตอนที่ 2 = https://ppantip.com/topic/36840648

ตอนที่ 3 = https://ppantip.com/topic/36854431

ตอนที่ 4 = https://ppantip.com/topic/36870573

ตอนที่ 5 = https://ppantip.com/topic/36887882/

ตอนที่ 6 = https://ppantip.com/topic/36901653

ตอนที่ 7 = https://ppantip.com/topic/36918484



เมืองเดนเวอร์ รัฐโคโลราโด สหรัฐอเมริกา

แอ๊ดดี้และติ๊ก เดินทางมาถึงสองวันหลังจากที่ได้ปรึกษากันและตัดสินใจว่าต้องรีบเดินทางเพื่อค้นหาข้อมูลผู้เคยทำสัญญาปีศาจให้ได้มากที่สุดโดยด่วน โชคดีที่แอ๊ดดี้มีพี่น้องต่างพ่ออยู่ที่นี่ ทั้งสองคนจึงไม่ต้องไปหาที่พักที่อื่น น้องสาวของแอ๊ดดี้ชื่อ ทาร่า แอน วิลคินสัน กับครอบครัวของเธอมีบ้านหลังใหญ่ อยู่กันหลายคนและมีห้องว่างเตรียมไว้รับแขกที่จะมาค้างคืนด้วย เมื่อเธอไปรับคนทั้งสองซึ่งคนหนึ่งคือพี่ชายอีกคนหนึ่งคือพี่สะใภ้มาถึงบ้านแล้ว ทุกอย่างก็พร้อมสำหรับการทำงานหาข้อมูล ในห้องนั้นมีคอมพิวเตอร์พร้อมใช้งานด้วยการสื่อสารระบบอินเตอร์เน็ตได้ทันที

ทาร่า แอน ฟังเรื่องที่พี่ชายเล่าให้ฟังแล้วก็ตกใจ

"โอมายก้อชช..." เธออุทานเป็นภาษาเพี้ยนๆตามสไตล์คนบ๊องๆ คือแทนที่จะออกเสียงสะกดด้วยตัว D ไม่ออก ไพล่ไปออกเสียงเป็น SH "ยูเสี่ยงมากเลยนะโบร...ถ้าแก้ไขไม่ได้ จิตวิญญาณของยูก็ต้องเป็นของปีศาจไปชั่วนิรันดร์"

"yeah..." แอ๊ดดี้พยักหน้ารับ "มันช่วยไม่ได้ ทาร่า แต่มันก็ช่วยให้พี่ได้ทุกสิ่งทุกอย่างตามที่ต้องการ"

"ยูมีเวลาเหลือไม่มาก เราต้องรีบหาข้อมูลกันแล้วหละ มาเริ่มกันเลย!"

พูดจบ น้องสาวต่างพ่อของแอ๊ดดี้ก็เข้าประจำที่โต๊ะคอมพิวเตอร์ เปิดเครื่อง ครู่เดียวก็เปิดโปรแกรมอินเตอร์เน็ตเอ็กซพลอเรอร์ออนไลน์ค้นหาข้อมูลทันที

เวลาผ่านไปราวครึ่งชั่วโมง...

"มีคนหลายคนที่เคยทำสัญญากับปีศาจจริงๆ" ทาร่าแอน หันมาพูดกับแอ๊ดดี้และติ๊ก หน้าตาแสดงความวิตกกังวล "แต่ยังไม่เห็นว่ามีใครเคยยกเลิกสัญญาได้สักคน นี่ไอหามาได้ 9 คนแล้ว"

"ลองหาอีกสักคน เอาให้ครบสิบเสียเถอะ ทาร่าแอน" ติ๊กช่วยกระตุ้นน้องสะใภ้

"อ่อ...ไร้ท์, เดียร์..." น้องสาวฝรั่งของแอ๊ดดี้ยิ้ม ทำท่าทะมัดทะแมงขึงขังตั้งใจฮึดสู้ขึ้นมาอีกรอบ แล้วหมุนเก้าอี้กลับไปหาหน้าจอมอนิเตอร์อีกครั้ง เริ่มค้นหาข้อมูลต่อโดยพยายามเปลี่ยนคำค้นหาให้แตกต่างกันเพื่อให้ได้ข้อมูลใหม่ๆเพิ่มเติม

ชั่วครู่ใหญ่ๆ ประมาณหุงข้าวหม้อใหญ่เสร็จ ทาร่าแอนก็ร้องขึ้นมาพร้อมกับดีดนิ้วมือข้างขวาดังเป๊าะ

"บิงโก !!" แล้วหันมาหาพี่ชายพี่สะใภ้อีกครั้ง "มัคนหนึ่ง เป็นคนที่มีประวัติยาวนานมากที่สุดด้วย เมื่อเปรียบเทียบกับทุกๆคนที่ได้ค้นหาเจอมาก่อนหน้านี้"

"เขาเป็นใคร ? อยู่ที่ไหน ?" แอ๊ดดี้ถามทันทีไม่รอช้า

"ทีโอฟิลุสแห่งเอดานา บาทหลวงท่านหนึ่ง ในช่วงศตวรรษที่ 6"  

"ฮ้า !!!" แอ๊ดดี้อ้าปากค้างหลังจากร้องออกมาอย่างทึ่งเป็นล้นพ้น "บาทหลวงเนี่ยนะ ? เคยทำสัญญากับปีศาจ ??? !!!"

"เย็พพ !!" ทาร่าแอนตอบยืนยันแบบกวนๆ "บาทหลวงก็ทำผิดได้ มีกิเลสตัณหาเหมือนกันนะพี่ !!"

"อืม..." ผู้เป็นพี่ต่างพ่อพยักหน้า "โอเค...แล้ว ทำไม เขาถึงต้องทำสัญญากับปีศาจ ? และหลังจากทำไปแล้ว เขายกเลิกสัญญานั้นได้ยังไง ?"

"สรุปให้ฟังนะ...ทีโอฟิลุส เป็นบาทหลวงแห่งอาดานา คิลี ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของประเทศตุรกีในปัจจุบัน ท่านได้รับเลือกให้เป็นบิชอปด้วยการโหวด คะแนนเสียงเป็นเอกฉันท์ แต่เพราะท่านเป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตน ไม่มักใหญ่ใฝ่สูง ท่านจึงสละตำแหน่งไป หลังจากนั้น มีชายคนหนึ่งถูกเลือกมาดำรงตำแหน่งเป็นบิชอปคนใหม่แทนที่ท่าน แต่ไม่คาดคิดเลย บิชอปคนใหม่กลับถอดถอนตำแหน่งรองบิชอปของท่านอย่างไม่เป็นธรรม ทำให้ท่านเสียใจว่าอุตส่าห์ทำตัวอ่อนน้อมถ่อมตนอย่างมากมาย แต่กลับทำดีไม่ได้ดี ท่านจึงติดต่อกับนักเวทยมนต์ดำ ช่วยให้ติดต่อกับซาตานเพื่อทำสัญญาปีศาจ และลงนามสัญญานั้นด้วยเลือดของเขาเอง ข้อแลกเปลี่ยนคือ ให้ท่านหันหลังให้พระเจ้าเสีย ! ละทิ้งพระเยซูคริสต์ และพระแม่มารี ท่านก็ยอมทำตามนั้น ต่อมาปีศาจก็ช่วยทำให้ท่านหวนกลับไปดำรงตำแหน่งเป็นบิชอปอีกครั้ง, 1 ปีต่อมา ทีโอฟิลุสเริ่มหวาดกลัวว่าปีศาจจะมาเอาดวงวิญญาณของท่านไป ท่านจึงสำนึกผิด และได้อธิษฐานวิงวอนต่อพระแม่มารี เพื่อขออภัยโทษ และอดอาหารถึง 40 วัน !!"

"อดอาหารตั้ง 40 วัน !! โอยย....ตาย..." แอ๊ดดี้ร้องคราง "อยู่ได้ยังไงตั้ง 40 วัน ??" ถามแล้วทำหน้านิ่วคิ้วและหน้าผากย่นเพราะความฉงน

"ไม่รู้สิ! ข้อมูลบันทึกประวัติบอกมาอย่างนั้น"

"แล้ว หลังจากนั้น อะไรเกิดขึ้นกับเขาบ้าง ?"

"บอกแล้ว พี่ต้องไม่เชื่อแน่ๆ !!"

"วายน่อต ??"

"เขาเจอ พระแม่มารี !!!"

"หา....??" แอ๊ดดี้อุทานลากเสียงยาว "นางมารี ผู้ให้กำเนิด จีซัส ไคร้สต์ น่ะเหรอ ??"

"เยี่ยย..."

แอ๊ดดี้เอามือกุมคาง ทำท่าครุ่นคิดหนัก "ถ้าอย่างนั้น ก็แปลว่า นางมีความศักดิ์สิทธิ์ อย่างนั้นหรือ ?"

"ก็ต้องเป็นอย่างนั้น..." ทาร่าแอนตอบเชิงสนับสนุนความเชื่อ "พี่ไม่อยากเชื่อ ใช่ไหมล่ะ ? เพราะพี่เป็นโพรเทสตเท่นท์, น็อท แคทธลิ่ค!"

"ใช่...เธอพูดถูก ทาร่าแอน"

"ไม่ยุติธรรมเลย !" น้องสาวแอ๊ดดี้ทำปากบึน

"อะไร...ที่เธอว่า ไม่ยุติธรรม ?" คนพี่ฉงน

"ก็พวกของพี่น่ะสิ!!" เธอกล่าวหมายถึงชาวโปรเตสแตนท์ "แมรี่ เป็นมารดาจีซัสไคร้สต์ แต่ไม่นับถือพระนางกันเลย ทั้งๆที่มีปรากฏการณ์อัศจรรย์เกิดขึ้นมากมายที่เกี่ยวข้องกับพระนาง ในขณะที่ชาวแคธลิ่คกราบไหว้เคารพกัน ขอพรกัน"

"โอ้มายก๊อชช.." ผู้พี่อุทานเลียนแบบน้องสาว "มาเรื่องนี้อีกแล้ว...ทาร่าแอน.." แล้วส่ายหน้าด้วยความอิดหนาระอาใจ เนื่องจากเคยถกเถียงกันเรื่องการนับถือคริสต์ต่างนิกายกันมาแล้ว

"โอ้ว์....เดียรโบร..." เธอส่งเสียงเหมือนเป็นผู้ชนะ "เมื่อก่อน เราเคยถกเถียงกันมาแล้ว และพี่น่ะ ยังไงก็ไม่ยอมเชื่อ แต่คราวนี้ พี่ไม่เชื่อไม่ได้แล้ว!!"

"..." อึ้งอย่างเดียวคือทั้งหมดที่แอ๊ดดี้ทำได้ในตอนนี้

"ไอพูดถูกไหมล่ะ ? ถ้าพี่ไม่ยอมเชื่อ ก็เป็นอันว่า ไม่มีทางช่วยพี่แล้ว! เพราะคุณพ่อทีโอฟิลุส ผู้ซึ่งได้รับสมญานามว่า 'ทีโอฟิลุสผู้สำนึกผิด' ได้พระแม่มารี ช่วยเหลือให้รอดพ้นจากซาตาน ฉีกสัญญาปีศาจนั้นได้!"

"เฮ้อ....." เขาถอนหายใจ  "คงต้องจำยอมเชื่อ ถ้างั้น"

"ไม่ได้ !!" น้องสาวเอ็ดตะโรพี่ชายทันควัน เหมือนได้ทีขี่แพะไล่ " พี่จะ 'จำยอม' ไม่ได้! พี่ต้อง 'เต็มใจที่จะเชื่อ' มิฉะนั้น พระนางไม่ช่วยพี่แน่ !!"

"พี่แอ๊ดดี้ เชื่อน้องทาร่าเถอะค่ะ" ติ๊กช่วยขะยั้นขะยออีกคน หลังจากฟังมานาน

"โอเคๆๆ" แอ๊ดดี้ตัดบท แล้วถามถึงเรื่องราวของบาทหลวงทีโอฟิลุสต่อ " เล่าต่อเถอะ ทาร่าแอน.."

น้องสาวมองหน้าพี่ชาย ยิ้มอย่างผู้ชนะ แล้วเล่าต่อ

"แมรี่ ปรากฏตัวให้คุณพ่อทีโอฟิลุสเห็น และกล่าวตำหนิท่าน ท่านจึงร้องขออภัยโทษ พระนางสัญญาว่าจะทำการ 'ไกล่เกลี่ย' กับพระเจ้าให้ท่าน แล้วก็หายตัวไป หลังจากนั้น ท่านอดอาหารต่อไปอีก 30 วัน แมรี่ปรากฏกายต่อหน้าท่านอีกครั้งและบอกว่า ท่านได้รับการอภัยโทษแล้ว"

"ง่ายดายเสียเหลือเกิน!!" แอ๊ดดี้กล่าวด้วยความทึ่ง

"คงเป็นเพราะความตั้งใจจริง และความสำนึกผิดจริงของท่านน่ะค่ะ พี่แอ๊ดดี้" ติ๊กให้ความเห็น "เพราะท่านยอมอดอาหารเป็นเดือนๆ ถ้าใจไม่เด็ด ไม่เข้มแข็งเพียงพอ และไม่ศรัทธาอย่างจริงใจ ท่านก็คงจะไม่รอดพ้นเงื้อมมือปีศาจไปได้หรอก"

"ว้อท ดิด ยูว์ เสย์ ? ฮันนิ ?" ทาร่าแอน หันมาถาม

"โอ้ว์...ไอเซด.." ติ๊กแปลคำพูดที่ตนพูดกับพี่ชายเมื่อครู่นี้ให้เธอฟัง

"อ่าฮะ!" เธอพยักหน้าหงึก แล้วกล่าวต่อ "อย่างไรก็ตาม ซาตาน ยังไม่เต็มใจที่จะปลดปล่อยท่านให้เป็นอิสระ สามวันต่อมา ท่านตื่นขึ้นมาแล้วพบว่า บนหน้าอกของท่าน มีคำสาปแช่งของปีศาจปรากฏอยู่ ท่านจึงนำใบสัญญาซึ่งทำกับซาตานไปให้บิชอปที่โบสถ์ และสารภาพทุกสิ่งทุกอย่างที่ท่านได้ทำลงไป  บิชอปจึงทำลายใบสัญญานั้น สุดท้าย เมื่อคุณพ่อทีโอฟิลุสสิ้นอายุไข ท่านก็ถูกปลดปล่อยจากข้อผูกมัดในสัญญาทั้งหมด"

แอ๊ดดี้นิ่งเงียบ หลังจากที่ได้ฟังเรื่องราวนั้นจบ

"เดียร์โบร..." น้องสาวร้องเรียกเขาให้ตื่นจากความเงียบงัน  "พี่ต้องเป็นแคธลิ่คแล้ว ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป"

"มันต้องใช้เวลาเป็นปี เพื่อศึกษาอบรม ก่อนเข้าพิธีในโบสถ์ พี่ไม่มีเวลาแล้วนะ ทาร่าแอน..." เขาจ้องหน้าน้องสาว แววตาแสดงความหนักอกหนักใจอย่างเห็นได้ชัด

"อืม..." คนเป็นน้องเอานิ้วมือข้างขวาเคาะขมับสองสามทีแล้วหยุด เปลี่ยนเป็นท่าชี้นิ้วชี้นิ้วเดียวขึ้นข้างบนเหมือนว่านึกอะไรออก "ไอ่ฟ ก๊อต แอ่น ไอเดีย!"

"ทำไงเหรอจ๊ะ ทาร่าแอน ?" ติ๊กเอ่ยถาม รู้สึกตื่นเต้นกระหายใคร่รู้

"พวกเรา พากันไปสวดภาวนาอ้อนวอนแมรี่ ขอร้องให้พระนางช่วยแอ๊ดดี้"

"ไปที่ไหนกันดีล่ะ ? โบสถ์มีตั้งมากมาย" แอดดี้ถามด้วยความข้องใจ

"ไอคิดว่า โบสถ์ทั่วๆไป อาจจะไม่ศักดิ์สิทธิ์พอ มันต้องเป็นสถานที่ๆสำคัญมากๆ โดดเด่น มีรูปปั้นแมรี่ขนาดใหญ่ๆ เป็นที่ๆผู้คนเดินทางไปสักการะบูชาขอพรกันมากๆ"

"ที่ไหนล่ะ ?" ทั้งแอ๊ดดี้และติ๊กถามพร้อมกัน

"ไอคิดว่า ที่นี่ดีที่สุด เหมาะสมที่สุด!" พูดจบ ทาร่าแอนก็หมุนเก้าอี้หันเข้าหาคอมพิวเตอร์อีกครั้ง พิมพ์ดีดดังก๊อกแก๊กๆครู่หนึ่งก็กดแป้น ENTER

แล้วเธอก็ผายมือให้สองคนดูภาพสถานที่ๆ เธอกล่าวถึง ซึ่งปรากฏบนจอมอนิเตอร์

"รูปปั้นพระแม่มารีผู้บริสุทธิ์ ซึ่งสูงที่สุดในโลก อยู่ในเมืองฮาสโคโว่ บัลแกเรีย !!"

"งั้นเราเตรียมตัวไปกันเลย !!" แอ๊ดดี้หันมาพูดกับติ๊ก แล้วหันกลับมาถามน้องสาว "เธอจะไปด้วยกันกับเราไหม ทาร่าแอน ?"

"ชัวร์ !! วายน่อท ??" เธอตอบทันที

ติ๊กยิ้มแล้วพูดกับน้องสาวแอ๊ดดี้

"ทาร่าแอน...จะบอกอะไรให้จ้ะ มีคำพูดหนึ่งซึ่งคนไทยพูดกัน คือ คนเดียวหัวหาย สองคนเพื่อนตาย สามคน กลับบ้านได้!"

" เย่...!! ถ้าอย่างนั้น ทาร่าแอน ก็ยิ่งต้องไป !!"

ทั้งสามคน จึงเตรียมการบินสู่ประเทศบัลแกเรียโดยไม่รอช้า...




สองวันต่อมา ที่เมืองฮาสโคโว่ ประเทศบัลแกเรีย

หนึ่งชาย และสองหญิง พากันเดินทางมาจนถึงหน้ารูปปั้นพระแม่ผู้บริสุทธิ์  หลังจากที่ได้เข้าเช็คอิน ณ โรงแรมที่ใกล้ที่สุดเรียบร้อยแล้ว

ทั้งสามคน ยืนแหงนคอตั้งบ่ามองดูรูปปั้นพระแม่ซึ่งสูงถึง 14 เมตร ลำพังเฉพาะรูปปั้นพระแม่ก็สูงมากพออยู่แล้ว และยิ่งสูงจากพื้นดินมากขึ้นไปอีก เพราะพระนางยืนอยู่บนแท่นหินซึ่งมีสองชั้น ความสูงรวมกันทั้งสองชั้นคือ 17 เมตร ภายในแท่นส่วนล่างเป็นโบสถ์สำหรับสวดมนต์นมัสการ โดยสร้างให้มีรูปแบบมีแท่นบูชาอย่างสมัยโบราณ รวมความสูงทั้งรูปปั้นและแท่นประทับยืนคือ 31 เมตร...

"พวกเรา...เข้าไปในโบสถ์ซึ่งอยู่ข้างในกันไหม ?" ทาร่าแอนเอ่ยชวน

"พี่คิดว่า ภายในโบสถ์ ต้องมีคนเป็นจำนวนมากแน่ๆ เพราะฉะนั้น พี่จะอธิษฐานหน้ารูปพระแม่นี่แหละ !"

"พี่แอ๊ดดี้ พี่ต้องอธิษฐานขอ 'มอบกายและใจ' ให้แก่พระนางเสียก่อนนะคะ เพราะพี่ไม่ได้เป็นคาทอลิค ไม่เคยเคารพกราบไหว้พระนางมาก่อน" ติ๊กกล่าวเตือนก่อนที่เขาจะสาวเท้าก้าวตรงไปข้างหน้า

เขาชะงักกึก หันหน้ามาตอบ "โอเคจ้ะที่รัก" แล้วหันหน้ากลับ เดินตรงไปจนถึงระยะประชิดแท่นประทับยืน แล้วจึงคุกเข่าลง ก้มกราบสามหนแล้วนั่งตัวตรง หลับตาพนมมือกล่าวคำอธิษฐาน

"ข้าแต่พระแม่มารีผู้บริสุทธิ์ พระมารดาแห่งพระคริสต์ผู้ทรงนำความรอดมาสู่มวลมนุษย์ ข้าพระองค์ไม่เคยกราบไหว้เคารพนบนอบบูชาสักการะพระองค์มาก่อน ไม่เคยศรัทธาในพระองค์มาก่อน เพราะข้าพระองค์ได้เข้าไปร่วมศรัทธาในหมู่ชนชาวโปรเตสแตนท์ บัดนี้ข้าพระองค์ขอมอบกายและวิญญาณแด่พระองค์ เหมือนดังข้าพระองค์เคยมอบกายและวิญญาณแด่พระคริสต์มาก่อนนั้น ขอพระองค์ทรงโปรดรับข้าพระองค์ไว้ ข้าพระองค์ขออาศัยพระองค์เป็นที่พึ่งช่วยให้หลุดพ้นจากมารร้ายผู้จะนำวิญญาณของข้าพระองค์ไปในอีกไม่กี่วันข้างหน้านี้ ..."

(มีต่อ)