สวัสดีค่ะ วันนี้ได้ฤกษ์ทำกระทู้อาหารกับเค้าบ้างซักที

วันนี้ขอเสนอ เมนูที่คุ้นเคยสมัยเด็กๆ เป็นเมนูที่อาหงิ่น (คุณย่า) ทำให้กิน แต่อาหงิ่นจากไปหลายปีแล้ว เมนูนี้ก็ถูกลืมๆไป
เพราะไม่มีใครทำเป็น
แต่เนื่องจากว่า ช่วงสารทจีนนั้น เราเป็นคนไปซื้อผลไม้มาไหว้เจ้า เราไปเจอส้มโอลูกใหญ่มากกกกกก กะว่าเปลือกมันหนาแน่ๆ เลยคิดถึงเมนูนี้ขึ้นมาค่ะ

ท้าวความซักนิด อาหงิ่น (คุณย่า หรือ อาม่า ) ของเรา เป็นกุ๊กฝีมือเลิศ นางเป็นคนจีนกวางตุ้ง พื้นฐานทางบ้านยากจน
แต่มีฝีมือการทำอาหารชั้นเลิศ
ไม่ว่าอะไรอาหงิ่นก็สามารถเอามาทำอาหารให้อร่อยได้ ไม่ว่าจะเป็นผักเหลือๆ ที่แม่ค้าคัดทิ้งตามตลาด หรือหัวปลาที่แม่ค้าเค้าเฉือนทิ้ง  
อาหงิ่นก็ไปขอมา (เค้าทิ้งแหละ ขายไม่ได้ อาหงิ่นไม่มีเงินซื้อผักสวยๆอาหารดีๆ กินไง เลยไปขอเศษผัก เศษเนื้อ พวกนั้นมาทำอาหารเลี้ยงครอบครัว)

ผักเหลือๆในวันนั้นที่อาหงิ่นเอามาบรรจงปรุงอาหารเลี้ยงลุงกับป๊าของเรามาจนโต จนป๊าลืมตาอ้าปากได้มีกิจการ โรงงานเป็นของตัวเอง
เลี้ยงดูอาหงิ่นได้อย่างสุขสบาย อาหงิ่นก็ไม่เคยลืมความยากลำบากสมัยสาวๆ ยังคงทำอาหารด้วยวัตถุดิบแบบนั้นให้พวกเรากินเสมอๆ
(นี่ๆ เดี๋ยวนะ ของพวกนั้นไม่ได้เน่านะคะ มันแค่ไม่สวยเอง 5555) ใช่ว่าเราจะกินแต่ของแบบนั้นซะที่ไหน ปกติก็กินของดีๆนี่แหละค่ะยกเว้นเวลาอาหงิ่นเป็นคนไปจ่ายตลาด นางก็จะติดนิสัยซื้อของแบบนั้นมากิน บางทีนางเห็นก็อดไม่ได้อะเนอะ มะระลูกเหลืองๆสุกๆเนี่ยะ ชอบนัก เอามาผัดกะปิหมูสามชั้น เมนูนี้ก็เริ่ดอยู่นะคะ ไว้จะลองทำ

ม่ะ เข้าเรื่อง ... ไปตลาดดอนหวายค่ะ ไปเจอส้มโอลูกใหญ่มาก ตาโต ร้องกรี๊ดๆๆ เลย บอกพี่สะใภ้ว่า ... นี่ๆ ส้มโอใหญ่ขนาดนี้ เปลือกมันจะขนาดไหน เดี๋ยวคอยดูฝีมือน้อง จะทำ โป๊วลกเผ่ ให้กิน (เราไม่รู้หรอก ว่ามันแปลว่าอะไร 5555 เกิดมาก็ได้ยินอาหงิ่นเรียกเมนูนี้แบบนี้แหละ)

ณ ร้านส้มโอ ...

เรา : ป้าคะ ส้มโอลูกใหญ่สุด 2 ลูกค่ะ  ราคาลูกละ 160 บาท

แม่ค้า : หนู เอาลูกย่อมๆลงมาหน่อยมั้ยคะ ลูกใหญ่เปลือกมันหนานะคะ เอาลูกเล็กหน่อยเนื้อเยอะค่ะ

เรา : เอ่อออ ป้าคะ นั่นแหละที่หนูต้องการ หนูจะเอาไปทำอาหารค่ะ

แม่ค้า : ห๋าาาา .... คุณจะเอาไปทำอะไรทานคะ พร้อมกวักมือเรียกแม่ค้าแถวนั้นมามุงเรา (เชรดดดด)

เรา : หนูจะเอาเปลือกไปทำอาหารอะค่ะป้า (เดี๋ยวพวกยูวจะมามุงชั้นทามม๊ายยยยยย)

แม่ค้า : อ่อ ได้ๆ เอางี้ ป้าคิดหนูลูกละ 100 พอค่ะ ป้าเกิดมาไม่เคยเห็นคนซื้อส้มโอจะกินเปลือก

เรา : ยิ้มเจื่อน แหงะ คอยดูฝีมืออิชั้นก่อนเถอะค่ะ


หลังไหว้เจ้าเสร็จก็จัดการผ่าพิสูจน์ ส้มโอยักษ์ของเราค่า
  
เปลือกหนาขนาดนี้เลย วะฮ่ะฮ่าาาา

จัดการปอกเปลือกเขียวๆออก จนเหลือแต่เนื้อขาวๆนะคะ

พอได้แล้ว ยังค่ะ ยังกินไม่ได้ ต้องเอาไปผ่านกระบวนการก่อนนะ
เอาเปลือกส้มโอไปล้างน้ำ แล้วขยำแรงๆ เค้นเอาส่วนขมๆออกก่อนนะคะ ในรูปนี่ เปลือกไม่สวย เราเลยทิ้งไป ปอกใหม่อีกลูกมาแทนค่ะ แต่ลืมถ่ายรูป
บีบๆเค้นๆไปซักพักก็แช่น้ำไว้ค่ะ ทำซ้ำแบบนี้วันละ 2-3 ครั้ง
บีบน้ำเก่าออกแล้วแช่ใหม่ หลายๆที เราทำซ้ำแบบนี้ประมาณ 3-4 วันค่ะ (ณ วันที่ทำก็ยังแอบขมอยู่เลย คงเป็นที่เปลือกหนามาก อาจต้องแช่นานกว่านี้)

พอได้แล้วก็เอามาหั่นเป็นชิ้นเล็กๆค่ะ
ต่อมา หมูสามชั้น มากน้อยตามชอบ
ล้าง หั่นเป็นชิ้นเล็กๆ แล้วหมัก ตามชอบ เราหมักด้วยซีอิ๊วขาวอย่างเดียวค่ะ
เอาหมูมาผัดซักพัก
พอใกล้จะสุกใส่เปลือกส้มโอลงไป แง้ เจ๊แม่ตวัดตะหลิวใส่ลูก ถ่ายไม่ได้เลย แม่บอกถ่ายทำไมเนี่ยะ เกะกะ 555 สรุปให้ลูกทำหรือจะทำเองเจ๊ ?
เติมน้ำเปล่า ถ้ามีน้ำซุปกระดูกก็ใส่อันนั้นแหละนะคะ เราไม่มีก็น้ำเปล่าโลด น้ำต้องใส่เยอะหน่อยนะคะ ส้มโอดูดน้ำหายไปหมดเลย
เติมเครื่องปรุงค่า เราใส่แค่น้ำปลากับเต้าเจี้ยวค่ะ (เท่าที่จำได้เวลาแอบดูอาหงิ่นทำกับข้าวนะคะ บ้านเราไม่กินหวาน อาหารที่บ้านไม่ใส่น้ำตาลค่ะ ถ้าใครชอบอยากใส่ก็ตามสะดวก)
ปรุงจนพอใจแล้วก็หาฝามาปิด อบไว้ค่ะ ค่อนข้างนาน 15-20 นาทีเลยค่ะ นี่ไงถึงต้องใส่น้ำเยอะ
(ฝาปิดหล่อนเล็กไปไหน หม้อมีร้อยกว่าใบหล่อนหาได้ดีที่สุดแค่นี้?)
เสร็จแล้ว ตักใส่จานเลยค่าาาา

รสชาติเหมือนที่อาหงิ่นทำให้ทานเลยค่ะ แต่ว่าเปลือกส้มโอขมไปนิด 5555 (เสียงป๊าตะโกนมาว่าไม่นิดเลยลูก ป๊านึกว่ากินมะระ) กร๊ากกก
รสชาติใช้ได้แล้ว แต่ต้องสู้ต่อไปเรื่องทำยังไงไม่ให้เปลือกส้มโอขม

จริงๆก่อนหน้านี้ลองทำมาแล้ว 1 ครั้ง คราวนั้นเปลือกไม่ขมเลย แต่แม่เรามั่วสูตรมาก เราบอกใส่เต้าเจี้ยว แม่บอกใส่ซีอิ๊วดำ
เราบอก อย่าใส่นะแม่ มันเหม็น แม่ไม่ฟัง ราดซีอิ๊วดำลงไป หืออออ กลิ่นหึ่งเลย เราบอกว่า เป็นไงลูกบอกไม่ฟัง แม่ไม่เคยช่วยอาหงิ่นทำเมนูนี้นะ
ลูกแอบดูบ่อยลูกจำได้ 5555

เป็นไงคะ เมนูของบ้านเรา 5555 อร่อยเหอะ อยากให้ลอง ใครเอาไปลองทำ หลังไมค์มาบอกเค้าด้วยน้าาา