ตามหัวข้อเลยค่ะ เราควรทำอย่างไร มันเป็นแบบนี้มาตั้งแต่เรา4-5ขวบแล้ว จนตอนนี้อายุ15จะ16 เขาก็ยังทำตัวแบบเดิมๆ

เขาในที่นี้เป็นยายกับแม่ของเรานะ

เริ่มแรกเมื่อประมาณ4-5ขวบ  ขอบอกไว้ก่อนว่าที่บ้านเรา(เราอยู่กับแม่และยาย พี่ป้าน้าอาจะอยู่คนละบ้าน แต่เป็นหมู่บ้านเดียวกันแค่คนละซอย)ทั้ง2คน ไม่เห็นจะมีใครพูดเพราะสักคน ไม่มีคะขา ไม่มีจ้า     และในเมื่อเรายังเด็กโครตๆ ผู้ใหญ่เค้าเป็นยังไงเราเห็นเราก็ต้องทำตามเป็นธรรมดา  คำพูดคำจาก็เช่นกัน

อย่างพวกคำขานรับที่ไม่ค่อยเพราะ เช่น "อะไร"  คำนี้แม่จะใช้ขานรับ(หรือตวาด?)เราแทบทุกครั้งเวลาเราเรียกหา หรือไม่ก็ใช้คำว่า "เอ้อ" เวลาเขาอารมณ์ดี

เราก็เด็กไง ก็ขานรับด้วยคำว่า"อะไร" มาตลอดๆ จนวันนึง ยายแกอารมณ์ไม่ดีหรือเพราะมีแขกมาในบ้านนั่นแหละ

ยาย: เรียกชื่อเราเสียงดังเพราะเรานอนอยู่ในห้องนั่งเล่น แกอยู่หน้าร้านกับแขก ผญ คนนึง (บ้านเราเปิดร้านของชำ)
เรา: อะไร! (เราก็เสียงดังกลับ)

   เท่านั้นแหละ จู่ๆแกก็เดินเข้ามาหาด้วยความโมโห ดึงตัวเราขึ้นมาจากโซฟาและพ่นสาระพัดสัตว์รอบโลกใส่เรา จำได้ไม่หมด แต่ฝังใจจริงๆคือคำว่า E ดOก ทอง ลงท้ายด้วยการตบหน้าเรา และชี้หน้าบอก "อย่าให้GUได้ยินเมิงพูดแบบนี้อีกนะ! ให้พูดว่าจ๋า! เข้าใจมั้ย พูดซิ!!!"

เราก็พูดทั้งน้ำตานองหน้าว่า จ๋า  ..

เหตุการณ์วันนั้นแกทำต่อหน้าแขกเลยนะ เพราะแขกเค้าก็ตามมาเห็นพอดี และไม่มีการทักท้วงใดๆ จนเราก็หนีเข้าห้องนอนไป..

แต่ด้วยความที่ทั้งบ้านก็ไม่มีใครพูดมีหางเสียงกับเราเลยไงมันเลยกระดากปากที่จะพูดจ๊ะจ๋าคะขา (อย่าว่าแต่หางเสียงเลยแค่คำว่า ขอบคุณ,ขอโทษ ก็ไม่มี ตอนนี้อายุ15เรายังไม่เคยได้ยินคำว่าขอโทษออกจากปากพวกแกทั้ง2)

ยังมีอีกหลายครั้งนับไม่ถ้วนที่เขาตวาดเราด้วยคำหยาบและใช้สาระพัดสิ่งของตีเรา (ส่วนใหญ่คือยายนะ ที่ชอบรุนแรงกับเราทั้งคำพูดและการกระทำ)

เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย เราเดาอารมณ์แกไม่ถูกจริงๆ อะไรไม่ถูกใจก็ด่า อย่างเช่นเมื่อตอนเด็กเหมือนกัน เราทานข้าวอยู่ที่โต๊ะ ยายแกเดินมาและถามว่า "ไหน กินอะไร"  นี่ก็เป็นเด็กขี้หวงไง เลย "อื้อ!" ไปทีนึง แกก็ตีหลังเราดังปึ๊ก! แล้วด่าว่า "E เxี้ย นี่ GUขอกินคำนึง" จากนั้นแกตักไปคำแล้วก็เดินไปบ่นอุบอิบไป..

เรากลับมาคิดย้อนดู เราก็รู้ว่าเราผิด แต่สอนดีๆไม่ได้หรือไงทำไมเอะอะต้องใช้แต่ความรุนแรง ทำดีๆแบบพ่อแม่บ้านอื่นเขาไม่เป็นหรือไง  ไม่แปลกใจทำไมเราถึงโตมาเป็นคนแข็งกระด้าง (ยังดีที่เราโตมาเป็นคนตัวสูง ยายแกเลยไม่กล้าลงไม้ลงมือเท่าตอนเด็กๆ ทำได้แค่ตวาด ทำประชดประชันเรา)

จำเป็นมั้ยที่ต้องลงไม้ลงมือกับเด็ก ตัวเองก็ไม่เคยจะเป็นแบบอย่างที่ดีแล้วยังจะทำมาสอนกันอีก

สบายหน่อยตอนนี้เราโตเราก็เริ่มสนิทกับแม่มากขึ้น (แม่จะไม่ร้ายเท่ายาย เขาจะโกรธง่ายหายเร็ว แต่ติดที่ว่าตวาดบ่อยไปหน่อย)

คนแก่อ่ะ จะพูดกับแกยังไงดีหรือปล่อยๆไปเลย  

#ตั้งกะเด็กจนโตเลยกลายเป็นคนอ่อนไหวกับคำพูดไปเลย ใครพูดนิดพูดหน่อยก็แอบช้ำใจ
#ยังไม่นับเรื่องราวของครูอนุบาลยันมัธยม ที่มักจะใช้คำพูดไม่ดี เหน็บแนมเสียดสี นร. เพราะความสนุกปาก