ที่หนูตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาเพียงแค่อยากระบาย และอยากได้คำแนะนำหน่อยค่ะ หนูอายุ15จะ16แล้ว ครอบครัวของหนูมีพี่สาว แม่ และพ่อ
หนูมีปัญหากับพ่อค่ะ ถึงขั้นเกลียดได้เลยแต่หนูทำอะไรไม่ได้เพราะยังไงหนูก็เป็นลูกของเขาใช่มั้ยล่ะคะ
แต่กลับกันหนูคิดว่าเขาไม่เคยมองหนูเป็นลูกเลย เขาชอบพูดจาไม่ดีกับหนูและทุกคนภายในบ้าน ทั้งคำพูดด่าทอเสียๆหายๆกับแม่ และลูกสาวสองคนของเขาคือหนูและพี่สาวของหนู
มันเป็นปมของหนูตั้งแต่เด็กจนโต เท่าที่จำความได้มันก็เป็นแบบนี้ตั้งแต่หนูเกิดแล้ว
ความรุนแรงที่ว่ามันแรงมากกว่าที่ทุกคนอาจจะคิดด้วยซ้ำ
เขาเคยเอารองเท้านักเรียนของหนูตบแม่ของหนู ตอนน้นหนูน่าจะประมาณอ.2ค่ะ หนูทำอะไรไม่ได้นอกจากร้องไห้
เขาเคยเอาเชือกเงื่อนของหนูรัดคอแม่หนูต่อหน้าหนู ตอนนั้นเป็นช่วงประถมค่ะ หนูร้องไห้หนักมากขอให้พ่อหยุด แม่เกือบตายถึงเขาจะยอมปล่อย
ทั้งนั้นเขายังชอบบังคับหนูและพี่สาวของหนู ทั้งบังคับเวลานอนต้องนอนตั้งแต่2ทุ่ม แม้หนูจะมีการบ้านที่ต้องทำแต่หนูก็ต้องนอนณตอนน้นทันที แล้วค่อยแอบตื่นมาทำการบ้าน
บังคับให้หนูอาบน้ำในเวลาที่เขากำหนดถ้าหนูไม่ทำเขาก็จะไม่ยอมนอนและด่าแม่ หนูเลยต้องยอม
บังคับให้หนูอุจจาระทุกวัน หนูรู้ว่ามันเป็นเรื่องที่ควรที่ต้องทำอยู่แล้ว แต่ถ้าวันไหนหนูไม่อุจจาระ เขาก็จะไม่ให้หนูกินข้าวเย็นค่ะ หนูเลยต้องพยายามทำมัน
ไม่รู้สิคะหนูมองว่าเขาไม่ปกติมาตั้งแต่เด็กแล้ว แต่หนูทำอะไรไม่ได้ หนูไม่กล้าบอกใครกล้วคนอื่นเขาจะมองไม่ดี เอาตรงๆคือหนูไม่อยากให้คนอื่นรู้หนูอายค่ะ หนูเลยไม่กล้าระบายกับใคร
แล้วเขาก็ชอบพูดจาส่อถึงร่างกายของหนูด้วยค่ะ ตอนเด็กๆหนูไม่คิดอะไรมาก อต่พอหนูเริ่มโตหนูเลยรู้ว่ามันไม่ปกติ ไอการที่เขาชอบพูดถึงส่วนล่างของหนูหนูไม่เคยโอเค เขาบอกเขาแค่หยอกหนูเกลียดคำว่าหยอกจากปากเขาที่สุด
เขาชอบบอกว่าหนูรักเขาอยู่แล้ว ทั้งที่หนูเกลียดเขามากหนูพูดแบบนี้กับเขาทุกครั้งที่เขาทำแบบนี้กับหนู แต่เขาก็จะทำหน้าตาตลก กวนๆ แล้วบอกว่าหนูรักเขา หนูเป็นลูกเขาหนูรักเขาอยู่แล้ว
หนูไม่เข้าใจว่าเขาต้องการอะไรจากหนู หนูขอร้องให้เขาเลิกพูดแบบนี้กับหนูมาหลายครั้ง บอกให้พูดหยอกหนูไม่ชอบให้หยอกเขาก็บอกว่าเขาจะไม่ทำแล้วแต่เขาก็ยังทำ ยังทำมันมาตลอดจนถึงตอนนี้
แต่เขาก็ยังเป็นคนให้เงินหนูกินข้าว จ่ายค่าเทอม หนูทำอะไรไมได้นอกจากทน แม่บอกให้หนูทน อย่าไปโต้ตอบ
หนูเป็นเด็กที่ไม่แข็งแรงค่ะ ผู้หญิงตัวเล็กๆโดนเพื่อนแกล้งแต่เด็ก หนูรู้สึกว่าตัวเองไม่มีอะไรดีเลยทั้งหน้าตา รูปร่าง แม้แต่เกรดเฉลี่ยของหนูที่ดีมาตลอดไม่นานมานี้ก็มีคนเก่งกว่าหนูแล้วค่ะ หนูเคยคิดว่าอย่างน้อยถึงชีวิตหนูจะแย่ แต่หนูก็เก่ง อต่ตอนนี้มันคงไม่ใช่แล้ว
หนูไม่ชอบเลย หนูไม่อยากอยู่กับอะไรแบบนี้อีกแล้ว
หนูเคยคิดว่าถ้าเขากลับมาดีกับหนู ทำตัวเป็นคนปกติกับหนู หนูอาจจะลืมทุกอย่างที่เคยผ่านมาให้ก็ได้ หนูหวังอย่างนั้น
ช่วยอ่านหน่อยได้ไหมคะ
หนูมีปัญหากับพ่อค่ะ ถึงขั้นเกลียดได้เลยแต่หนูทำอะไรไม่ได้เพราะยังไงหนูก็เป็นลูกของเขาใช่มั้ยล่ะคะ
แต่กลับกันหนูคิดว่าเขาไม่เคยมองหนูเป็นลูกเลย เขาชอบพูดจาไม่ดีกับหนูและทุกคนภายในบ้าน ทั้งคำพูดด่าทอเสียๆหายๆกับแม่ และลูกสาวสองคนของเขาคือหนูและพี่สาวของหนู
มันเป็นปมของหนูตั้งแต่เด็กจนโต เท่าที่จำความได้มันก็เป็นแบบนี้ตั้งแต่หนูเกิดแล้ว
ความรุนแรงที่ว่ามันแรงมากกว่าที่ทุกคนอาจจะคิดด้วยซ้ำ
เขาเคยเอารองเท้านักเรียนของหนูตบแม่ของหนู ตอนน้นหนูน่าจะประมาณอ.2ค่ะ หนูทำอะไรไม่ได้นอกจากร้องไห้
เขาเคยเอาเชือกเงื่อนของหนูรัดคอแม่หนูต่อหน้าหนู ตอนนั้นเป็นช่วงประถมค่ะ หนูร้องไห้หนักมากขอให้พ่อหยุด แม่เกือบตายถึงเขาจะยอมปล่อย
ทั้งนั้นเขายังชอบบังคับหนูและพี่สาวของหนู ทั้งบังคับเวลานอนต้องนอนตั้งแต่2ทุ่ม แม้หนูจะมีการบ้านที่ต้องทำแต่หนูก็ต้องนอนณตอนน้นทันที แล้วค่อยแอบตื่นมาทำการบ้าน
บังคับให้หนูอาบน้ำในเวลาที่เขากำหนดถ้าหนูไม่ทำเขาก็จะไม่ยอมนอนและด่าแม่ หนูเลยต้องยอม
บังคับให้หนูอุจจาระทุกวัน หนูรู้ว่ามันเป็นเรื่องที่ควรที่ต้องทำอยู่แล้ว แต่ถ้าวันไหนหนูไม่อุจจาระ เขาก็จะไม่ให้หนูกินข้าวเย็นค่ะ หนูเลยต้องพยายามทำมัน
ไม่รู้สิคะหนูมองว่าเขาไม่ปกติมาตั้งแต่เด็กแล้ว แต่หนูทำอะไรไม่ได้ หนูไม่กล้าบอกใครกล้วคนอื่นเขาจะมองไม่ดี เอาตรงๆคือหนูไม่อยากให้คนอื่นรู้หนูอายค่ะ หนูเลยไม่กล้าระบายกับใคร
แล้วเขาก็ชอบพูดจาส่อถึงร่างกายของหนูด้วยค่ะ ตอนเด็กๆหนูไม่คิดอะไรมาก อต่พอหนูเริ่มโตหนูเลยรู้ว่ามันไม่ปกติ ไอการที่เขาชอบพูดถึงส่วนล่างของหนูหนูไม่เคยโอเค เขาบอกเขาแค่หยอกหนูเกลียดคำว่าหยอกจากปากเขาที่สุด
เขาชอบบอกว่าหนูรักเขาอยู่แล้ว ทั้งที่หนูเกลียดเขามากหนูพูดแบบนี้กับเขาทุกครั้งที่เขาทำแบบนี้กับหนู แต่เขาก็จะทำหน้าตาตลก กวนๆ แล้วบอกว่าหนูรักเขา หนูเป็นลูกเขาหนูรักเขาอยู่แล้ว
หนูไม่เข้าใจว่าเขาต้องการอะไรจากหนู หนูขอร้องให้เขาเลิกพูดแบบนี้กับหนูมาหลายครั้ง บอกให้พูดหยอกหนูไม่ชอบให้หยอกเขาก็บอกว่าเขาจะไม่ทำแล้วแต่เขาก็ยังทำ ยังทำมันมาตลอดจนถึงตอนนี้
แต่เขาก็ยังเป็นคนให้เงินหนูกินข้าว จ่ายค่าเทอม หนูทำอะไรไมได้นอกจากทน แม่บอกให้หนูทน อย่าไปโต้ตอบ
หนูเป็นเด็กที่ไม่แข็งแรงค่ะ ผู้หญิงตัวเล็กๆโดนเพื่อนแกล้งแต่เด็ก หนูรู้สึกว่าตัวเองไม่มีอะไรดีเลยทั้งหน้าตา รูปร่าง แม้แต่เกรดเฉลี่ยของหนูที่ดีมาตลอดไม่นานมานี้ก็มีคนเก่งกว่าหนูแล้วค่ะ หนูเคยคิดว่าอย่างน้อยถึงชีวิตหนูจะแย่ แต่หนูก็เก่ง อต่ตอนนี้มันคงไม่ใช่แล้ว
หนูไม่ชอบเลย หนูไม่อยากอยู่กับอะไรแบบนี้อีกแล้ว
หนูเคยคิดว่าถ้าเขากลับมาดีกับหนู ทำตัวเป็นคนปกติกับหนู หนูอาจจะลืมทุกอย่างที่เคยผ่านมาให้ก็ได้ หนูหวังอย่างนั้น