เคยอ่านเจอในพระไตรปิฎกคล้ายๆแบบนี้

ขันธ์ ๕ เป็นอนิจจัง
หลวงพ่อฤๅษี วัดท่าซุง

"..การนึกถึงพระพุทธเจ้าเป็นของดี
นึกถึงพระพุทธเจ้าจงอย่านึกถึงแต่
ความดีที่พระองค์ทรงปฏิบัติอย่างเดียว
จงพากันนึกถึงขันธ์ ๕ ขององค์สมเด็จ
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าไปด้วย

ที่พระองค์ทรงบำเพ็ญบารมีมานาน
เพื่อจะรวบรวมปัญญาความรู้ของ
องค์สมเด็จพระพิชิตมารมาสอนพวกเราว่า
ถึงที่สุดแล้วสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ก็ไม่สามารถจะรักษาขันธ์ ๕ ให้ทรงอยู่
ในที่สุดองค์สมเด็จพระบรมครูก็ต้อง
เสด็จดับขันธ์สู่ปรินิพพาน

มองดูขันธ์ ๕ ขององค์สมเด็จพระพิชิตมาร
เป็นอนิจจัง หาความเที่ยงไม่ได้
ทุกขัง ถ้ายึดมันก็เป็นทุกข์
อนัตตา ในที่สุดก็สลาย
ก็องค์สมเด็จพระจอมไตรทรงเป็นอัจฉริยมนุษย์
ขันธ์ ๕ ของพระองค์ท่านยังพังได้ แล้วก็ของเราล่ะ
มันจะอยู่ได้ยังไง มันจะเป็นเราเป็นของเราได้ยังไง
นี่คิดไว้อย่างนี้ โดยใช้ปัญญาพิจารณา.."