ผมอยากทำคือการเพิ่มวิชาเรียนให้กับเด็กในโรงเรียน ชื่อวิชา "ชีวิตและจิตใจ"คิดมานานแร้วเปนปีปีแต่ผมไม่ใช่นักวิชาการมันจึงยาก ผมจึงเริ่มจากจุดเล็กๆโดยการลองสร้างเพจที่มีเนิ้อหาด้านการ ใช้ชีวิต ให้เป็นคนดีมีความสุข โดยไปค้นหาบทความแนวคิดตะวันตกมาปรับแปรงให้เข้ากับคนตะวันออกแร้วค่อยๆเขียนบทความมั่ง ผสมเริ่องธรรมมะบ้างไม่หนักเกินจนเกินไป วิชชาชีวิตและจิตใจนี้คงว่าด้วยเรื่อง การใช้ชีวิตเรียบง่ายพอเพียงไม่ตามกระแสจนเกินไป ทำอย่างไรให้ชีวิตมันง่ายไม่วุ่นวายซับซ้อน
ส่วนเริ่องจิตใจนี้ คงจะประมานว่าการควบคุมอารมณ์รุ้จัก อารมณ์ต่างๆมีผลต่อร่างกายยังไง เช่น รู้สึกใจหาย คำว่าใจหายมันแสดงอาการเช่นไร ตกใจเป็นแบบไหน ความเหงา ความทุกข์ ความสุข อิดฉาริษยา โมโห ร่างกายเรารู้สึกเช่นไร อาการแสดงออกยังไงเสียใจทำไมบางคนร้องไห้ทำไมบางคนเก็บอาการได้ควบคุมอารมณ์อยู่ เพื่อให้รู้เท่าทันอารมณ์มิหลงไปกับอารมณ์ต่างจนติดกับและออกไม่ได้ แร้วก็ทุกข์ ถ้าผิดพลาดอย่างไรขอคำชี้แนะด้วยครับ ฝากเพจนี้ด้วยครับ
https://m.facebook.com/noanti/ เรื่องดีดีมีอยู่นะครับ
ถ้ามีหนังสือเรียนวิชาชีวิตและจิตใจสอนแต่เด็กจะดีรึเปล่า
ส่วนเริ่องจิตใจนี้ คงจะประมานว่าการควบคุมอารมณ์รุ้จัก อารมณ์ต่างๆมีผลต่อร่างกายยังไง เช่น รู้สึกใจหาย คำว่าใจหายมันแสดงอาการเช่นไร ตกใจเป็นแบบไหน ความเหงา ความทุกข์ ความสุข อิดฉาริษยา โมโห ร่างกายเรารู้สึกเช่นไร อาการแสดงออกยังไงเสียใจทำไมบางคนร้องไห้ทำไมบางคนเก็บอาการได้ควบคุมอารมณ์อยู่ เพื่อให้รู้เท่าทันอารมณ์มิหลงไปกับอารมณ์ต่างจนติดกับและออกไม่ได้ แร้วก็ทุกข์ ถ้าผิดพลาดอย่างไรขอคำชี้แนะด้วยครับ ฝากเพจนี้ด้วยครับ https://m.facebook.com/noanti/ เรื่องดีดีมีอยู่นะครับ