น่าจะประมาณซัก 15 ปีที่แล้ว หลังเลิกเรียนเพื่อนผมชวนผมไปเที่ยวบ้าน แล้วมันก็บอกว่า.....เดี๋ยวเมริงไปบ้านกรูว จะได้ดูของดี
     ผมก็กะว่า หญิง.........
พอถึงบ้านเจอหญิงจริงๆ อายุ 80 กว่าๆ สรุปคือยายมัน กำลังตำอะไรก็ไม่รู้น่าจะเป็นพริกแกง แดงๆฉุน  ข้างๆมีกระทะทอดปลานิล น้ำมันท่วมตัวปลาเลย
......ซักพักก็มีตาแก่ๆคนนึงเดินถอดเสื้อออกมาจากห้องไม้เก่าๆ ใต้ถุนเป็นน้ำคล่ำประมาณนั้น แกสักยันต์เต็มตัวเลย เห็นแล้วบอกเลยว่ารอยสักไม่สวยงามเหมือนสมัยนี้ มันดูไม่เป็นระเบียบ แต่บอกไม่ถูกนะ....ดูขลังมากๆ

ไอ้อุ๋ย..........ตาโชว์ของดีให้เพื่อนอุ๋ยดูหน่อย
ตาไอ้อุ๋ย......บอกเพื่อนด้วย อย่าทักนะ
เพื่อนผม......นี่เมิงเห็นตากรูวทำอะไรห้ามตกใจ และอย่าพูดคำว่าร้อนนะ เตือนก่อน
ผม.............ไรวะ

แล้วตาไอ้อุ๋ยเดินไปที่กระทะทอดปลา น้ำมันนี่เดือดปุดๆๆเลย แกก็เอามือล้วงลงไปในน้ำมัน ผมก็กะลังจะร้อง เฮ้ย...
ไอ้อุ๋ย........จุ๊ๆๆๆอย่าทัก
แล้วแกก็เอามือไปแช่น้ำมันอยู่อย่างงั้น แล้วก็บอก....อุ๋ยไปหยิบจานให้ตาหน่อย.....ช่วงระหว่างที่ไอ้อุ๋ยเดินไปหยิบจานแบบว่าไม่รีบเลยอ่ะนะ
ตามันก็ยังเอามือแช่อยู่แบบนั้น น่าจะประมาณซักครึ่งนาที ....แกก็เอามือเปล่าๆช้อนปลาออกมาจากกระทะแล้วเอาใส่จาน

บอกเลยครับผมสำรวจมือแก แดงมาก แต่ไม่พองไม่มีอะไรทั้งสิ้น อึ้งๆๆๆมั้ย........แต่ผมก็ยังไม่ค่อยเชื่อ..........ยังไม่จบ... ทีนี้ตาอีกคน แต่เป็นน้องชายของตาไอ้อุ๋ย แกเดินออกมาจากเพลิงไม้ข้างๆผมก็จำชื่อแกไม่ได้แล้ว สักเหมียนกานเลย ดูจากลักษณะของยันต์แล้ว น่าจะมาจากอาจารย์คนเดียวกัน

แกไม่พูดอะไรกัน มองผม แล้วก็มองหน้ากัน....ยิ้มให้กันแบบ กรุ้มกริมๆ (แกคงเห็นผมอึ้ง)
แล้วแกสองคนก็เดินไปคนละทาง ....คือแกไปหยิบอีดาบมาคนละเล่ม ขาววาบ มองดูคมดาบนี่บางเฉียบ ไม่ต้องเหลา
ตั๊บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ตั๊บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  ผมอึ้งอีกแล้ว แกทั้งสองคนฟันใส่กันแบบไม่ยั้งเลย (คืออายุแกเยอะอะนะแรงก็ไม่ค่อยมีหรอก แต่แกเงื้อมีดสูงๆไงแล้วก็ทิ้งคมดาบไปที่หลังของอีกคน แรงไม่แรงไม่รู้ แต่มันดังตั่บๆๆๆๆๆๆๆ บางทีมีเฉือนด้วยนะ )
..........ผมอึ้งอีกแล้ว มันไม่เข้า มันเหมือนคุณเอามีดทื่อๆไปเฉือนหนังหมูอย่างงั้นเลย
หลังจากผมอึ้งซักพัก ผมก็ขอดูดาบของแก สรุปคมจริงๆไม่ได้โม้  ....บ้านแกอยู่พระประแดง

.........แล้วแกก็ยังเล่าให้ฟังถึงนักเลงคนนึง ที่เป็นระดับตำนานของคนสมัยนั้น แกชื่อตาแดงดาบใหญ่
นิสัยของตาแดงนี่คือ เวลามีงานวัด แกจะนั้งเรื่อข้ามแม่น้ำเจ้าพระยา เพื่อไปหานักเลงอีกฝั่ง คือแกโรคจิตครับ เห็นใครดาบใหญ่กว่าไม่ได้ จะเข้าไปท้าสู้ แล้วก็ไปยึดดาบของเขามา แล้วทุกครั้งที่แกกลับมา แกก็จะมีดาบใหญ่ขึ้นทุกครั้ง และที่สำคัญ แกไม่เคยเลือดตกยางออกเลย เป็นที่รู้กันในหมู่นักเลงฝั่งพระประแดง แกเก๋าโคตรๆๆที่สุด ..ผมก็ถามว่า....อ้าวตา แล้วตาแดงอยู่ไหนหล่ะ แกเสียยัง ....โอ้ย..มันตายไปแล้ว เดินไม่ได้ หลังเสีย ดาบมันใหญ่เกิน แล้วเราก็ขำกัน ฮา.....หนังเหนียว แต่แบกดาบไม่ได้ บ๊ะเจ้า
.......สรุป แกคงอยากโชว์ของ ไอ้ผมก็อ่ะนะ รู้เลย มีจริงๆด้วยของแบบนี้ อืม....