พระอาจารย์พุธ ฐานิโย
วัดป่าสาลวัน จ.นครราชสีมา

...

ผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบนี่ ศีล สมาธิ ปัญญาสมบูรณ์แล้ว
สิ่งที่จะพึงเกิดขึ้นในจิตของท่านผู้นั้นก็คือ
หิริ-ความละอายต่อบาป   โอตตัปปะ-ความสะดุ้งกลัวต่อบาป
เขาจะไม่กล้าทำบาปทั้งในที่ลับและในที่แจ้ง

หิริโอตตัปปะสัมปันนา สุกกะธัมมะ สะมาหิโต

หิริ ความละอายต่อบาป  โอตตัปปะ ความสะดุ้งกลัวต่อบาป
ธรรม ๒ ประการนี้เป็นคุณธรรมที่ทำคนให้เป็นเทวดา
กำหนดดูจิตของตัวบ้างซิ...มีหรือยัง

จิตมีหิริหรือยัง  อายต่อบาปหรือยัง
มีโอตตัปปะ กลัวต่อบาปหรือยัง

หรือมันยังคิดว่า บาปไม่ได้ขี่ช้างดูดบุหรี่มาดอกหรือ
หากมันยังคิดอย่างนั้นก็เรียกว่ายังไม่มีหิริโอตตัปปะ
ก็รีบเร่งบำเพ็ญศีล สมาธิ ปัญญา ให้มันหนักๆเข้า

นักปฏิบัติที่มีหิริโอตตัปปะนี้ มันจะสะดุ้งอยู่ตลอดเวลา
แต่ว่าไม่สะดุ้งด้วยความเดือดร้อน สะดุ้งเพราะความสังวรณ์ระวัง
ตั้งใจที่จะละชั่ว ประพฤติดี ทำจิตให้บริสุทธิ์สะอาด
จิตกลายเป็นผู้มีความรู้สึกสำนึกผิดชอบชั่วดี
คนที่มีความรู้สึกสำนึกผิดชอบชั่วดี  มีหรือจะหยุดนิ่ง
มองหาความสุขสบายส่วนตัวอยู่โดยไม่ทำประโยชน์อันใด

การปฏิบัติธรรมนี่ในเมื่อเรามีพลังงานเกิดขึ้น เราจะมีศรัทธา
มีวิริยะ ความพากความเพียร  ความแกล้วกล้าอาจหาญ
กล้าที่จะเสียสละชีวิตเพื่อบูชาข้อวัตรปฏิบัติ ไม่นิ่งนอนใจ
มีสติ ความตั้งใจระลึก รู้สึกผิดชอบชั่วดีอยู่ตลอดเวลา
พยายามขจัดการทำความชั่ว กระทำแต่ความดี