-โลกนี้คือสภาวธรรม
"โลกนี้ คือกายกับใจ 
สถานการณ์ และสิ่งแวดล้อมทั้งหลาย 
ที่เรารู้ด้วยตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ นั้น...
คือโลก โลกทั้งหลายนี่พระพุทธองค์ทรง
บัญญัติศัพท์ เรียกว่า...สภาวธรรม 
สภาวธรรม  เป็นสิ่งที่เกิดเอง เป็นเอง  
เกิดเอง ดับเอง  หมายถึงความคิดที่มันปรุงแต่ง  
มันเกิดขึ้นเอง...ดับไปเอง  
บางที เราก็ตั้งใจคิด 
บางที เราไม่ได้ตั้งใจคิด มันก็คิดอยู่...ไม่หยุด 
ทางปฏิบัติ ก็กำหนดสติตามรู้มันไป 
มันจะคิดอย่างไร  คิดดี  คิดชั่ว  
คิดเรื่องโลก เรื่องธรรม  ปล่อย...ให้มันคิดไป  
แต่เราเอาสติ ตัวเดียว
แล้วในที่สุด...ธรรมชาติของจิต  
ถ้ามีสิ่งรู้  สติ...มีสิ่งระลึก มันจะเพิ่มพลังงาน
มากขึ้นๆ 
เพราะฉะนั้น...
การปฏิบัติสมาธิ  คือการทำจิตให้มีสิ่งรู้...
สติ มีสิ่งระลึกจะเป็นอะไร ก็ได้
จิต เรานึกถึงอะไร ให้มีสติ...
นึกถึงลูก ให้มีสติ  
นึกถึงครอบครัว ให้มีสติ 
นึกถึงงาน ให้มีสติ  
เอาสติ...ตัวเดียวเท่านั้น  ทีนี้ สิ่งรู้ของจิต 
คือสภาวธรรมที่มันจะแสดงความไม่เที่ยง 
เป็นทุกข์  เป็นอนัตตา ให้เรารู้ 
ต่อเมื่อสติสัมปชัญญะ ของเรามั่นคง 
มันก็กลายเป็นปัญญา  มันจะมองดูอะไรทุกสิ่ง ทุกอย่าง ที่มีในจักรวาลนี้...เป็นธรรมทั้งหมด"
----------------------------------------------------------------------หลวงพ่อพุธ  ฐานิโย  วัดป่าสาลวัน.