อธิบดีผู้พิพากษาภาคไปตรวจราชการที่ศาลจังหวัดแห่งหนึ่งปรากฎว่า ผู้พิพากษาหัวหน้าศาลของศาลนั้นไปปฎิบัติราชการต่างประเทศ 1 เดือน และผู้พิพากษาของศาลนั้นถูกย้ายไปปฏิบัติราชการที่ศาลอื่น เหลือเพียงนายยอดผู้พิพากของศาลนั้นเพียงคนเดียวปที่ฎิบัติราชการอยู่ อธิบดีผู้พิพากษาภาคจึงสั่งให้นายเยี่ยมผู้พิพากพากหัวหน้าศาลจังหวัดอื่นในภาคเดียวกันไปเป็นผู้พิพากษาหัวหน้าศาลชั่วคราวแต่นายเยี่ยมไม่ยินยอม. ภายหลังปรากฏว่านายอยู่ได้สำนวนคดีอาญาเรื่องหนึ่งซึ่งโทษอย่าสูงงไม่เกิน3ปี มาจากนายยอดซึ่งทำคำพิพากษายังไม่เสร็จมาตรวจสำนวนและพิพากษายกฟ้อง วินิจฉัยว่าคำพิพากษานั้นชอบหรือไม่
ช่วยตอบโจทย์พระธรรมนูญศาลยุติธรรมด้วยค่ะ