บทที่ ๑

ตอนที่ ๑ พระเจ้าเลนเต้

๕.อันเมืองจีนเป็นสุขมานานช้า
แล้วก็กลายเป็นว่าเกิดการศึก
เมื่อรบกันพอใจจนหายคึก
ก็ระลึกสามัคคีพอมีสุข

ราชวงศ์ฮั่นตั้งแต่ จิวบู๊อ๋อง
ได้ครอบครองแผ่นดินไว้ให้สนุก
เจ็ดร้อยปีผ่านไปไม่มีทุกข์
จนถึงยุคพระเจ้าฮั่นโกโจ

๖.เวลาผ่านเลยไปถึงชั้นหลาน
ฮั่นกองบู๊ นั้นเอาถ่านสร้างวงศ์โก้
ครองแผ่นดินต่อกันไปให้ใหญ่โต
เกือบครบโหลจึงมาถึง ฮั่นเต้

แต่ไม่มีราชบุตรมาสืบต่อ
ก็เลยขอลูกคนอื่นมาทำเท่
ครั้งสิ้นชีพตามกรรมไปไม่โลเล
ให้เลนเต้ลูกเลี้ยงขึ้นครองเมือง

๗.เลนเต้นั้นมีบุตรกับ โฮเฮา
หองจูเปียน ไม่เหงาจนมีเรื่อง
อองบีหยิน นางสนมถูกแค้นเคือง
โฮเฮาเฟื่องหาเหตุจนถึงตาย

หองจูเหียบ ลูกชายเพิ่งเก้าขวบ
ตังไทฮอ ย่าเลยรวบเลี้ยงไว้ง่าย
ฝากเลนเต้มอบบัลลังก์ก่อนพี่ชาย
ความวุ่นวายจึงเกิดขึ้นเป็นลำดับ

๘.เลนเต้นั้นเป็นฮ่องเต้ที่โง่เขลา
ปัญญาเบาประพฤติผิดเพี้ยนตำรับ
ไม่ใส่ใจราชกการนานเหลือรับ
ปล่อยขันทีกำกับเรื่องแผ่นดิน

ชอบขูดรีดขายตำแหน่งแทบทุกชั้น
ไม่หวาดหวั่นได้อะไรเอาทั้งสิ้น
นายไม่สนเลยได้ช่องจ้องโกงกิน
ทั้งธานินทร์เดือดร้อนทั่วหน้ากัน