ประสบการณ์ลดน้ำหนักจากเด็กอ้วนมาเป็นนักกล้าม

กระทู้สนทนา
สวัสดีครับเพื่อนๆพี่ๆน้องที่มาเขียนกระทู้นี้ก็เป็นครั้งแรก ผมอยากจะแชร์ประสบการณ์ลดน้ำหนักของผม ยิ้ม
ก่อนอื่นเลยผมขอเล่าถึงความเป้นมาของผมก่อนเลยคือตั้งแต่เด็กๆนี่ผมเป้นเด็กที่ผอมค่อนข้างผอมเลย แม่กับยายผมอยากให้อ้วนเลยไปยกให้เป็นลูกหลวงโตพ่อ(ตามความเชื่อส่วนบุคคลนะครับ) ขอให้อ้วนๆซึ่งมันอาจจะไม่เกี่ยว5555 หลังจากนั้นประมาณอนุบาลได้ยายกับแม่ผมมีอะไรนี้ก็สรรหาให้กินทุกอย่าง เพื่อที่จะให้ผมอ้วนๆซึ่งมันได้ผลนะ คือแบบตกเย็นนี่ก่อเตาถ่านทอดไข่นกกระทากินกันล่ะ ผมกับพี่สาวสองคนซึ่งทำให้ผมกับพี่สาวนี่เรียกได้ว่าอุดมกันไปเลย5555 เดิมที่บ้านเปิดร้านอาหารด้วยเรื่องอาหารการกินเรียกได้ว่าจัดเต็มกันเลยที่เดียว  รู้สึกว่าเริ่มอ้วนตั้งแต่ประมาณสักป.2ได้ครับช่วงนั้นอาการภูมิกำเริบด้วย(เป้นกรรมพันธุ์) เลือดกำเดาไหลบ่อยหายใจไม่ออก แม่กับป๊าเลยพาไปหาหมอกินยาอยู่ประมาณหนึ่งปีเป้นเพราะยาที่มีสารสเตอรอยหรือไม่รู้นะครับ 555
แต่ผมน่าจะมาจากพฤติกกรรมการกินซะมากกว่า หลังจากนั้นก็ไม่ได้ไปหาแต่ก็เป็นหายๆ ณ.ตอนนั้นผมรู้สึกตัวเองอ้วนมาตลอดหลังจากมีคนล้อทุกๆวัน
จนผมเหมือนความเคยชินไปล่ะจนไม่รู้สึกอะไร เลยกินตามที่ตัวเองอยากวันไหนไม่ได้กินนี่นอนไม่หลับ ถึงขนาดนอนดิ้นกันเลยเพราะแม่ห้ามกินเพราะอ้วนสุดๆ ตอนนั้นเด็กๆอยู่ก็กำลังน่ารักกลมๆ 55555  มีแต่คนมากอดเด็กอยู่เลยไม่ค่อยรู้สึกหรอกครับว่าคนอ้วนมันน่าเกลียด แต่มาสักป.6ผมรู้สึกว่าอ้วนเกินไปเริ่มไม่ชอบตัวเอง ที่ใครๆก็เรียกไอ้อ้วนร็สึกเจ็บๆแบบบอกไม่ถูก (ลืมบอกครับแม่ส่งผมไปเรียนต่างจังหวัดตั้งแต่ป.4เป็นเด็กประจำ) ผมเคยบอกกับตัวเองหลายรอบล่ะว่าจะลดน้ำหนักแต่ด้วยความเป็นเด็กแหละครับ ไม่รู้วิธีและไม่ได้จริงจังอะไรมากเลยไม่ลดเลย จนมาขึ้นม.1ผมก็ยังอ้วนอยู่(เห็นรูปล่ะอย่าตกใจ5555)

ซึ่งผมก็อ้วนแบบนี้และอ้วนหนักกว่าเดิมเข้าไปอีกจนถึงม.3  ตอนนั้นหนักมากเกือบร้อยนะครับ95กิโลได้ ตัวจะแตก

ตอนนั้นชอบคนคนนึงอยู่แหละครับเลยรู้สึกอยากจะลดจริงจังมากๆ อารมตอนนั้นแบบรูปร่างอย่างใครจะมาชอบร้องไห้
ก็เลยเริ่มจากการเล่นกีฬาเดิมเป็นคนชอบเล่นบอลอยู่แล้วครับ แต่ก็ไม่มีวี่แววว่าจะลดสักนิดพอดีตอนนั้นเพื่อนผมจะไปสอบนายร้อยเลยอยากไปสอบด้วย
ตอนนั้นม.3เทอม2ได้ล่ะครับ ก็เริ่มจากการวิ่งรอบสนามบอลนี่และครับ สองรอบก็หอบ-แล้วต่อด้วยเล่นบอล วิทพื้นอะไรไปเรื่อยคือวิทพื้นก็ไม่ได้แรกอ่นะ ดึงข้อนี่คือไม่มีทางขึ้น ส่วนเรื่องอาหารการกินนี้เช้ากลางวันนี่จัดเต็มครับคือแบบ 2-3 จานพูนๆ 55555 ตอนเย็นก็พยายามอดบ้างครับแต่บ้างวันก็ไม่ไหว
ส่วนตัวผมเป็นคนไม่ค่อยชอบกินขนมจุกจิกนะครับ ส่วนใหญ่จะเน้นข้าว ทำอย่างนี้จนจะจบเทอมอ่ะครับแต่ก็ลดมาสัก  5โลได้แต่ก็ไม่ค่อยรู้สึกลดเท่าไหร่
จนปิดเทอมขึ้น ม.4ช่วงนั้นปิดประมาณเดือนกว่าๆ กลับไปอยู่บ้านก็ได้ช่วงเวลาแห่งการจริงจังแหละครับทีนี้ คือผมตั้งปนิทานไว้เลยนะครับว่ายังไงครั้งนี้ต้องทำให้ได้ต้องมีการเปลี่ยนแปลง แรงพลักดันของผมมีอยุ่สองอย่างคือ แอบชอบกับเพื่อนชอบด่าว่าไอ้อ้วน คือแบบไม่ชอบคำนี้มากๆ มาครับมาเริ่มเป็นส่วนในการลดน้ำหนักของผม มาเริ่มวันเเรกกันหลังจากกลับมาอยู่บ้าน คือผมจะไปออกกำลังกายที่เทศบาลเพราะมีฟิตเนส แต่ตอนนั้นไม่มีความรุ้อะไรเลย เลยได้แต่วื่งบนลู่วื่งอย่างเดียว วันแรกเริ่มจากการวิ่งเรื่องอาหารนี้ผมเริ่มจากการลดอาหารลงและเย็นไม่กิน แบบวันแรกก็มีหลุดๆแหละครับวันแรกนิ55555
พอมาวันที่2 ผมก็จะไปวิ่งเหมือนแต่ดันลู่วิ่งเสียคือแบบคนวิ่งเยอะและ พังที่ล่ะเครื่อง ละเครื่อง ล่ะวันนั้นคือพังทุกตัวครับอ้าวงานเข้าแล้วจะวิ่งยังไง
เพราะตอนนั้นบ่ายกว่าๆแดดนี่เปรี้ยงเลยจะออกไปวิ่งก็กระไลอยู่ บังเอิญมีลุงคนนึงแกเล่นเวทอยู่แกคงเห็นว่าผมจะมาวิ่งแต่มันเสียหมด แกเลยชวนผมเล่นเวทมันซะเลยตอนนั้นก็กว่าๆกลัวๆ แต่มาถึงนี่ผมเล่นอกก่อนเลยห้าสิบโลครับ ตอนนั้นคือไม่รู้นะครับเห็นลุงแกยกนี่พริ้วเลยแหม่ ไอ้เราก็โหสบายชิวๆพอยกเท่านั้นแหละลิ้นปี่แทบแตก55555  ลุงแกชื่อเฮียคิ้วลุงแกขายกล้วยปิ้งอายุแกนี่ 60 กว่าๆแล้วนะผมจำไม่ค่อยได้ แต่คือแบบโหหกสิบกว่า คือแบบมีซิคแพคมีกล้ามอกสุกติ่งกระดิ่งแมวอ่ วันนั้นก็ผ่านไปด้วยดีด้วยอาการระบม หลังจากนั้นเดือนกว่าก็เล่นเวทไปเรื่อยแหละครับโดยมีเฮียคิ้วคอยสอน เรียกได้ว่าเป็นอาจานคนแรกของผม หลังจากวันที่สองคือผมหักดิบเลยครับ แบบว่าเช้ากินข้าวทัพพีเดียวเน้นกับเยอะ และบ้างวันกลางวันผมไม่กินข้าวกินกล้วยแทนเย็นผมไม่กินอะไรเลยนะครับทนเอา หลังจากกินข้าวเสดผมจะกินน้ำหนึ่งขวดคือ1.5 ลิตร (คือพยามกินให้หมดๆเพราะไปอ่านเจอมาว่ากินน้ำช่วยในการลดความอ้วน) เรื่องฉี่ไม่ต้องพูดถึงครับทั้งวันจริงๆผมล่ะเบื่อเลยอยากจะอยู่ห้องน้ำทั้งวัน55555 จนเวลาผ่านมาเดือนกว่าๆได้ผลครับตอนนั้นเหลือ 80โลต้นๆดีใจครับมากครับแต่ก็ไม่ค่อย เปลี่ยนแปลงมากเท่าไหร่แต่ดูว่าลดลงแต่ยังไม่มาก ส่วนเรื่องกล้ามเนื้อผมก็ยังไม่ค่อยมีเพราะไขมันค่อยๆเปลี่ยนเป้นกล้ามเนื้อ
ตอนนี่คือเปิดซัมเมอร์แล้วครับกลับไปเรียนตอนนั้นขึ้นม.4 เพื่อนก็ทักบ้างแต่ไม่ค่อยเยอะครับ รูปนี่คือตอนช่วงซัมเมอร์ ม.4

ช่วงที่ผมไปเรียนตามสเต็ปเดิมครับลดลงมาแล้วใครจะอยากอ้วนอีกมีแต่อยากลดอีก แล้วยิ่งมีเพื่อนทักกำลังใจมาส่วนตัวผม แรงผักดันที่ดีที่สุดคือ"คำดูถูกคำด่าต่างๆนาๆ "  มันยิ่งเตือนใจให้มีแรงกระตุ้นตัวเอง(แบบค่อยดูกูนะ) ช่วงซัมเมอร์นี่ผมกินข้าวเช้าทัพพีเดียวแบบน้อยมากกับก็นิดเดียวพออยู่ท้อง
ส่วนกลางวันผมกินบ้างไม่กินบ้างถ้าหิวก็จะกินไม่หิวก็ไม่กิน เย็นงดครับไม่กินเลยหรือถ้าหิวนี้กินนมครับ น้ำผมก็กินแบบเดิมหลังอาหารทุกมื้อ
และหลังเลิกเรียนผมและเพื่อนจะมีกิจกรรมต่างๆคือเล่นบอลบ้างว่ายน้ำบ้าง เรียนซัมเมอร์อยู่หนึ่งเดือนก็ปิดซัมเมอร์ครับ รอเปิดเทอมจริงปิดประมาณอีกเกือบเดือน ผมกลับมาอยู่บ้านเช่นเดิมตอนนี้เรียกได้ว่าการออกกำลังกายเป้นกิจวัติประจำของผมไปแล้ว เสพติดเลยว่าได้กลับมาครั้งนี้ผมลดอาหารลงอีกคือกินข้าวเช้าตามปกติ แต่กลางวันไม่กินครับกินกล้วยแทน เย็นไม่กินเลยครับช่วงนี้กินน้ำกินนมเยอะมากๆ ผมมายืดช่วงนี้แหละครับจาก170กว่ามา180เลยครับ
ผมโชคดีอย่างคือได้ใหญ่เลยเล่นเวทไปได้เปรียบ และการออกกำลังกายคือก็เน้นเวทและครับตอนนั้นไม่รู้ว่าตัวเองชอบการเล่นเวทไปตั้งแต่เมื่อไหร่
คือเวลาเล่นแล้วมีความสุขเพราะมันทำให้ผมน้ำหนักลงด้วยมั่ง แต่ตอนั้นไม่ได้อยากมีกล้ามมากมายแค่อยากผอมไม่อยากอ้วน(ก็ไปอ่านมาเจออีกแหละครับว่าการลดน้ำหนักด้วยเวทมันจะทำเนื้อไม่ลาย) เพราะส่วนใหญ่คนที่อ้วนเนื้อจะแตกวิธีนี้เป้นวิธีที่เหมาะต่อคนอ้วนครับ ควรคำนึงเลยเนื้อลาย
แบบมีความรู้มานิดนึงแต่ก็โคตรจะงูๆปลาๆ ช่วงนี้ผมเล่นบอลและวิ่งด้วยนะครับมันเลยทำให้ลงไว้มากและประกอบกับการอดอหารหลายเดือน(ขอบอกว่าเป็นวิธ๊ที่ผิดอย่าทำแต่ครั้งแรกๆของใครหลายคนที่ยังไม่มีความรู้ก็แบบผมนี่แหละ) พอถึงตอนเปิดเทอมน้ำหนักผมประมาณ75โลได้ครับถือว่าผอมล่ะ






ช่วงนั้นทำแบบเดิมมาเรื่อยครับครับจนลดลงไปสุดๆแล้วเหลือ68  แบบผมใส่กางเกงเอว38-40 คือใส่ไม่ได้ล่ะแบบหลวมโคก คือต้องซื้อใหม่เหลือ32
ตอนนั้นภูมิใจสุดๆครับคือความตั้งใจเรามันสำเร็จแล้ว มีคนทักทุกคนครับเพื่อนผมนี่ทักทุกคนว่าไปทำอะไรมา คนที่เคยเรียกไอ้อ้วนนี่แบบติดยาป่าวว่ะ
55555  ผอมแบบคนล่ะคน แบบผมนานๆกลับบ้านที่เพราะอยู่เด็กประจำกลับไปนี่ แม่ทักว่าติดยาหรอนั้นแม่ทักตอนอยู่บ้านนี่ไม่มีหรือเพราะอยู่ด้วยกันทุกวันจนไม่เห้นการเปลี่ยนแปลง ปกตินี่แม่จะห้ามผมนะห้ามกินโน่นนี่นั้นแต่ตอนนี้คือแบบยัดเยียดให้ผมกินทุกอย่าง5555  (บ่นไปทีนึงแหม่ทีตอนจะกินไม่ให้กินพอตอนนี้ไม่กินจะให้กินอยู่นั้นแหละ) มาต่อครับพอหนัก68 ใช่จะจบนะครับและใช่จะดีผมเริ่มมีอาการหน้ามืดง่ายเหนื่อยง่ายขึ้นเพราะไม่ค่อยกินข้าว จนไปหาข้อมูลไปเรื่อยเกี่ยวกับพวกเวทแหละครับจน กลับมาเรื่มหัดกินข้าวเย็นต้องใช้คำว่าหันครับเพราะกินแล้วอ้วกออกมาเพราะกระเพราะห่างหายจากการกินข้าวไปนาน แรกๆก็ฟื้นกินครับเพราะยังไงก็ต้องกินเพราะอดมันไม่ดี (ย้ำนะครับอย่าลดความอ้วนด้วยวิธีการอดอาหาร) หลังจากนั้นก็ค่อยๆกินได้ครับจนกลับมากินข้าวเป็นปกติแต่ไม่ได้กิน แบบเหมือนเมื่อก่อนที่กินที่2-3จาน แต่กินแค่พออิ่มคือจานเดียวแล้วกินน้ำตาม ลองฝึกดูนะครับสำหรับคนที่กินข้าวหลายๆจานและคนเริ่มทำใหม่ๆ กินเสดนั่งพักสักแปปอย่าด่วนกินจานสองให้อาหารมันลงไปกระเพราะซะก่อนแล้วตามด้วยน้ำแล้วจะอิ่มเองครับ ต้องลองดูครับ
แล้วอาการเหล่านั้นของผมก็หายไป จนน้ำหนักกลับมาที่75กิโลกรัม ผมว่ากำลังดีเลยครับ แต่ก็นะความต้องการไม่สิ้นสุดอยากหุ่นดีครับคืออยากมีซิกแพค


แต่คือไม่มีที่เล่นเวทครับก็ไม่ใช่ปัญหาของผมอยู่หอก็วิทพื้นเช้าเย็น ดึงข้อ วิ่ง เตะบอล ว่ายน้ำ และมีโอกาสคือปิดเทอมก็จะได้กลับบ้าน
ปิดเทอมทีนึงก็ประมาณเดือนกว่าๆก็ได้มีเวลาเล่นแค่นี้แหละที่ได้เล่นแบบเต็มๆ ก็จะมาเล่นทุกๆปิดเทอม
.................................................จบแล้วครับประการณ์ลดน้ำหนักของผม.................................................................
ขอย้ำนะครับหรับคนที่จะลดความอ้วนสิ่งที่ไม่ควรทำและสิ่งที่ต้องทำ
1.ห้ามอดอาหาร ควรที่จะกินให้น้อยลงลดปริณมาณลงจะดีที่สุด และงดกินพวกของทอด ขนมนมเนยต่างๆ น้ำอัดลม เครื่องดื่มแอลกอฮอร์
2.อันนี้แนะนำให้เล่นเวทไปด้วยเพราะว่าหนังที่ขยายออกตอนที่เราอ้วนและตอนที่เราผอมมันจะเข้ารูปจะไม่ยั่วจะช่วยให้กระชับ
3.กำหนดสิ่งที่เราต้องการ(เป้าหมาย)ครับอันนี้สำคัญต่อการลด
4.ห้ามท้อห้ามถอยห้ามขี้เกียจ (หอไอเฟลไม่ได้เสร็จในวันเดียวนะครับ)
5.วินัยต่อการกินและการออกกำลังกาย คือปัจจัยต่อการลดน้ำหนัก (ไม่มีอะไรอยากเกินควาตั้งใจครับสู้ๆ)

ขอคุณนะครับที่เข้ามาอ่านผมหวังว่าจะเป็นประโยชน์ไม่มากก็น้อยแก่ผุ้ที่อ่านหรืออาจจะเป็นแรงบันดาลใจให้ใครหลายๆคน
แต่สุดท้ายไม่ท้ายสุดครับ เด่วผมมีประสบการณ์การเล่นกล้ามอีกครับ ซึ่งตอนนี้เล่นอยู่ รอติดตามกันนะครับ มีทั้งตารางเล่นและโปรแกรมอาหาร ปัจจุบันมาทางสายนักกล้ามล่ะฮ่ะ 55555



และสุดท้ายนะครับถ้าผิดพลาดประการใดข้ออภัยมาณ. ที่นี้ด้วยนะครับเพี้ยนเพลีย
สามารถสอบถามหรือติดตามได้นะครับ   https://www.facebook.com/pspeerawat.puntati   iG : peerawat.p
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่