**กระทู้นี้มีเนื้อหาจิ้น Y อย่างแน่นอน เตือนแล้วนะคะ**

---

ณ หอพักซาเมะสึกะ
นิโทริขอบคุณรินสำหรับหนึ่งปีที่ผ่านมา
รินเก็บข้าวของ บอกนิโทริ ไม่เห็นต้องพูดอะไรขนาดนั้นเลย นี่แค่ย้ายห้องตามปกติของปีการศึกษาใหม่เท่านั้น



รินลูบหัว บอกถึงฉันไม่อยู่ก็เก็บห้องให้สะอาดด้วย   _{ค่ะ ขุ่นแม่}
อ้อ แล้วก็ฝากดูแล 'เจ้านั่น' ด้วย


^
เจ้านั่นที่ว่า
โมโมทาโร่ตกลงเข้าชมรมว่ายน้ำเรียบร้อยแล้ว และปีนี้ได้เป็นรูมเมทใหม่ของนิโทริ
โมโมะวิ่งเข้ามาทักทายอย่างร่าเริง พร้อมถามนิโทริว่า ผมขออยู่ข้างบนได้มั้ยฮะ? (เตียงบน)

ส่วนรินเปิดประตูห้องใหม่เข้ามา ก็พบกับรูมเมทคนใหม่...



โซสึเกะ : ริน นายอยากอยู่ข้างล่างใช่มะ? (เตียงล่าง)
ริน : .....นายก็อยากอยู่ข้างล่างเหมือนกันเหรอ?

เมื่อตกลงกันไม่ได้ ก็เลยต้องเป่ายิ้งฉุบกัน ระหว่างที่รินกำลังขยับตัวจะออกท่า ก็มีกระดาษปลิวออกมา



เป็นใบปลิวงานกีฬาสีของโรงเรียนอิวาโทบิที่โกส่งมาให้ริน และงานก็มีขึ้นวันนี้
แต่รินบอกว่าไม่มีเวลาไป
โซสึเกะบอกว่าไปมั่งก็ได้นะ โกท่าทางจะเหงา แล้วก็บ่นให้ฟังว่าถูกรินเย็นชาใส่



โมโมะเปิดประตูผ่างเข้ามาถามว่า เมื่อกี้พูดอะไรถึงโกจังเหรอฮะ
เลยโดนรินล็อคคอลากไปฝึกซ้อมที่สระว่ายน้ำ


ฝั่งงานกีฬาโรงเรียนอิวาโทบิ
วันนี้มีแข่งวิ่งผลัดระหว่างชมรมต่าง ๆ
เป็นโอกาสดีที่จะโชว์ฟอร์มให้ทุกคนเห็น เพื่อเป็นการโปรโมทชมรมด้วย



ชมรมว่ายน้ำประจำที่จุดสตาร์ทในชุดว่ายน้ำ โดยใช้คิกบอร์ดแทนไม้ส่งผลัด



ผลัดแรกคือฮารุ ฮารุเข้าประจำที่ด้วยสายตามุ่งมั่น
เมื่อเสียงนกหวีดเริ่มการแข่งขันดังขึ้น ฮารุก็พุ่งแหวกว่ายสายลมออกไป
---สายลมนั้นก็มีชีวิตไม่ต่างกัน เมื่อเธอพุ่งตัวไปข้างหน้า มันก็จะเริ่มเผยคมเขี้ยวแล้วพุ่งโจมตีเข้าใส่..
แต่นั่นไม่มีอะไรน่ากลัว จงอย่าต้านกระแสแห่งลม
เมื่อเธอใช้ปลายนิ้วแหวกว่ายไปข้างหน้ามันก็จะเผยทางออกให้เห็น
จากนั้นก็แค่พุ่งตัวไปตามช่องว่างนั้น.....----
ทุกคนตะลึงกับท่วงท่าอันสง่างามของฮารุ แต่ว่า..



ช้ามาก ๆ



มาโคโตะยืนรอที่ผลัดสอง ส่งเสียงเรียกชื่อฮารุ



มาโคโตะวิ่งเร็วมาก จากที่สุดท้ายไล่ตามขึ้นมาเรื่อยๆ จนตอนนี้อยู่ที่สาม

ต่อไปเป็นนางิสะ



นางิรับคิกบอร์ดพลาด แต่ก็กระโดดไล่ตามรับไว้ได้
จากความผิดพลาดทำให้ตอนนี้หล่นมาอยู่ที่สุดท้ายเหมือนเดิม แต่นางิสะก็วิ่งตามได้เร็วมากๆ

ผลัดสุดท้ายเป็นของเรย์



เรย์ยืนคำนวณทิศทางลมและความสูงของนางิะ เพื่อจะได้รับไม้ผลัดได้อย่างสมบูรณ์แบบ
(แว่นสองอัน 555555)

ด้วยความที่เป็นนักกรีฑาเก่า ดังนั้นเชื่อมือเรย์ได้เลย
เรย์ค่อยๆ วิ่งไล่ขึ้นมาเรื่อย ๆ



และก็เข้าเส้นชัยได้เป็นที่ 1



ชมรมว่ายน้ำตั้งแถวรอรับสมาชิกที่จะมาเข้าใหม่
แต่ก็ยังไร้วี่แววเหมือนเดิม จนโกกรีดร้องว่า ทำม๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
เรย์บอกว่า ถึงจะโชว์ฟอร์มด้วยการวิ่งแข่ง แต่นี่มันก็ชมรมว่ายน้ำนี่นา

มาโคโตะบอกว่า พวกเราก็พยายามกันได้ดีแล้วล่ะ และจากวันนี้ไป...



สระน้ำของพวกเราก็ใช้ได้แล้วด้วย!

มาโคโตะทำหน้าที่กัปตันชมรมอธิบายว่าให้พวกเราเริ่มฝึกซ้อมสำหรับการแข่งทัวร์นาเม้นต์ระดับจังหวัดกันดีกว่า
ตอนนี้น้ำยังเย็นเล็กน้อย เพราะฉะนั้นให้วอร์มอัพร่างกายให้พร้อมก่อนด้วย



ฮารุย่องจะโดดลงน้ำแต่มาโคโตะคว้าไว้
มาโคโตะพูดถึงประเภทของการแข่งที่จะลงสมัคร นอกจากแข่งเดี่ยวแล้วทุกคนก็อยากให้มีการแข่งว่ายผลัดด้วย
มาโกะหันไปถามฮารุว่า มีความเห็นอะไรบ้าง?



ฮารุ : ฉันจะว่ายแค่ฟรีสไตล์กับว่ายผลัดเท่านั้น
ทุกคนดีใจที่ฮารุชอบการว่ายผลัดขึ้นมาแล้ว



มาโกะบอกว่า ปีนี้เป็นปีสุดท้ายที่จะได้แข่งแล้ว มาโกะก็อยากลงแข่งของฟรีสไตล์ด้วย
ฮารุหันมามองด้วยความแปลกใจ

นางิสะพูดว่า ถ้างั้นฉันก็อยากลองของท่าผีเสื้อดูบ้าง
เรย์ยังยืนวันว่า ฉันจะว่ายแต่ผีเสื้อเท่านั้น

โกบอกว่า เรย์ฝึกซ้อมทุกวันมาตั้งเยอะแล้ว น่าจะว่ายท่าอื่นๆได้แล้วนะ
เรย์ก็เลยลองแสดงฝีมือให้ทุกคนดู



แต่ก็ยังว่ายแบบดำน้ำเหมือนเดิม



ฮารุบอกเรย์ นายไม่ต้องพยายามว่ายท่าอื่นก็ได้ ตราบใดที่มีท่าถนัดของตัวเองแล้ว นั่นก็เพียงพอแล้วไม่ใช่เหรอ?



ในห้องสมุด เรย์มาหาหนังสือทฤษฎีการว่ายน้ำ
เรย์ครุ่นคิดถึงคำพูดของฮารุ แต่ก็สงสัยว่าแบบนั้นมันดีแล้วจริงๆเหรอ
ถ้าสมมุติมีรุ่นน้องเข้ามาใหม่ เรย์จะพูดได้เต็มปากรึเปล่า ว่าตนเป็นรุ่นพี่ชมรมว่ายน้ำ
ตอนนั้นเอง รุ่นพี่เซระเดินเข้ามาทักเรย์ ชมถึงการแข่งวิ่งเมื่อวันก่อน
เมื่อรุ่นพี่เห็นเรย์ลังเลถึงการว่ายน้ำ ก็เลยบอกว่า นายอยากกลับมาเข้าชมรมกรีฑาเมื่อไหร่ก็ได้นะ



ฝั่งฮารุก็กำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่เหมือนกัน โกเดินเข้ามาถาม
ฮารุถามโกเกี่ยวกับโซสึเกะ
โกเล่าให้ฟังว่า โซสึเกะได้โควต้าว่ายน้ำของมหาลัยเรียบร้อยแล้ว ปีนี้โซสึเกะเลยอยากกลับมาว่ายน้ำที่บ้านเกิด
แล้วบอกว่า ถ้าฮารุแสดงผลงานได้ดีก็จะมีแมวมองของมหาลัยมาทาบทามได้เหมือนกัน
แต่ฮารุบอกว่า ฉันจะว่ายก็เพราะฉันอยากว่ายเท่านั้น

เรย์ก็ฟังการสนทนานั้นอยู่ด้วย พลางคิดถึงการว่ายน้ำของตนเอง




พวกนางิจะไปต่อกันที่บ้านฮารุ นางิสะชวนเรย์ด้วย
แต่เรย์ขอตัวบอกว่ามีธุระ

วันต่อมา


เรย์นั่งสัปหงกในห้องเรียน เลยโดนนางิสะแกล้งไปหน่อยนึง

หลังเลิกเรียน
นางิสะพยายามชวนเรย์ไปเที่ยวที่นู่นที่นี่ แต่ก็โดนเรย์ปฏิเสธตลอด บอกว่ามีธุระต้องจัดการ
แล้วเรย์ก็แอบหลับในห้องเรียนบ่อยๆด้วย



ผ่านไปหลายวัน นางิสะทนไม่ไหวเลยมาบอกกับพวกฮารุว่าเรย์แปลกๆไป
ขนาดนางิสะไปหาที่บ้านวันอาทิตย์ก็ไม่อยู่บ้าน

โกนึกอะไรขึ้นได้




ว่าวันก่อน โกก็เห็นเรย์ไปเลือกเค้กอยู่ในห้าง ท่าทางจริงจัง



เมื่อไปปรึกษาโค้ชซาซาเบะ
โค้ชก็บอกว่า สงสัยจะมีแฟนละม้างงงงง

มาโกะก็เป็นห่วง ว่าถ้ามีแฟนอาจจะทำให้ขาดการฝึกซ้อมที่ชมรมไปได้



โกบอก ถ้างั้นปล่อยให้เป็นหน้าที่ฉันเอง!