ตอน 4 นี่ถึงกับเมากางเกงว่ายน้ำกันเลยทีเดียวนะคะ

กระทู้นี้อาจจะมีเนื้อหาจิ้นวายบ้างนิดๆหน่อยๆ
ถ้าไม่อยากอ่านอะไรแนวๆนั้น แนะนำว่ากดปิดกระทู้ไปจะดีกว่านะคะ

---

วันนี้อากาศเริ่มอุ่นขึ้นบ้างแล้ว โควเลยจัดโปรแกรมฝึกว่ายน้ำในสระให้สมาชิกชมรมว่ายน้ำ
โดยใช้ตารางการฝึกอันเก่าของรินนั่นเอง
เรย์ถามถึงตัวย่อที่เขียนในกระดาษ มาโคโตะเลยอธิบายว่าแต่ละอันหมายถึงอะไร
ท่าฟรีสไตล์เป็นท่าที่ว่ายได้เร็วที่สุด นักว่ายน้ำเลยนิยมใช้กันมากที่สุด
ส่วนท่าผีเสื้อไม่ค่อยมีคนใช้เท่าไหร่นัก



ระหว่างที่หนุ่มเรย์วอร์มอัพร่างกายในชุดว่ายน้ำ speedo สีเหลืองสด (กะเอาดีทางกางเกงขาเว้าสูงแล้วใช่มั๊ยคะ?)
ฮารุกะกำลังสนใจตารางฝึกว่ายน้ำของรินอยู่

เรย์บอกว่าที่ผ่านมาได้ศึกษาทฤษฎีการว่ายน้ำมาหมดแล้ว คราวนี้ไม่พลาดแน่!



ฮีบบบ



แปะ (โถ..พ่อคุณ)

นางิสะเลยบอกว่า งั้นเรามาเริ่มตั้งแต่พื้นฐานกันเลยดีกว่านะ

ระหว่างนั้นโควถามฮารุกะว่า ฮารุกะว่ายน้ำเพื่ออะไร
เหตุผลของรินน่ะ คือการได้เป็นนักว่ายน้ำโอลิมปิก เพราะฉะนั้นจึงได้ไปเรียนต่อเฉพาะทางที่ออสเตรเลีย
และโควรู้สึกว่า เวลาที่รินได้ว่ายน้ำกับพวกฮารุกะ จะทำให้รินเข้าใกล้ความฝันนั้นมากขึ้น



ที่โรงเรียนซาเมะซึกะ
คุณรุ่นน้องนิโทริชมการฝึกซ้อมของรินว่าทำได้ดีมาก และก็ประทับใจการว่ายน้ำของฮารุกะตอนที่มาฝึกร่วมกันด้วย
รินยัวะจัด บอกว่าพวกนั้นก็แค่ว่ายเล่นๆยังไม่เคยฝึกจริงจังอะไรเลย
ว่าแล้วรินก็ออกไปซ้อมวิ่งต่อ พลางคิดว่า ท่าทีของฮารุกะตอนแข่งว่ายน้ำทำให้ชัยชนะของรินไม่มีความหมายเลย
นั่นยังไม่นับว่าเป็นการแข่งที่แท้จริงหรอก


วันถัดมา นางิสะเริ่มพูดถึงยูนิฟอร์มของชมรมว่ายน้ำ
เรย์เริ่มขัด อย่าบอกนะว่าจะเอามาสคอตอิวาโทบิจังไปใส่ในชุดด้วย
ฮารุกะเลยเริ่มสเก็ตซ์ภาพอิวาโทบิจังออกมาอย่างงาม จนเรย์อดชมไม่ได้...ช..ช่างงดงาม

แต่ก็โดนขัดด้วยตารางการฝึกอันใหม่ของโควจัง
ภายใน 1 อาทิตย์ ต้องทำให้เรย์ว่ายน้ำ(แบบเป็นผู้เป็นคน)ให้ได้



เริ่มที่นางิสะจะสอนท่ากบให้
เรย์ : Breast stroke สินะครับ
นางิสะชมว่าเรียนรู้มาดีมาก
เมื่อเริ่มฝึกปฏิบัติ นางิสะปล่อยมือออก เรย์ก็ว่ายน้ำได้ฟอร์มถูกต้องสวยงาม........แต่ช่วยว่ายไปข้างหน้าด้วยสิเฟ้ย!!!

วันถัดมา มาโคโตะสอนท่ากรรเชียงให้ แต่ก็ไม่ได้เรื่องเหมือนเดิม
"มันผิดพลาดตรงไหนกันนะ?" หนุ่มเรย์ข้องใจเป็นอย่างมาก



เหลืออีก 5 วัน แต่วันนี้ฝนตก ทุกคนเลยมารวมตัวกันที่บ้านฮารุกะ เพื่อประชุมว่าทำไมเรย์ถึงว่ายน้ำไม่ได้
ฮารุกะ : เพราะน้ำเกลียดนายแน่ๆเลย
ทั้ง 4 คนก็เริ่มเม้าท์มอยว่าทำไมเรย์ว่ายน้ำไม่ได้
จนเรย์ขัดขึ้นมาว่า พอได้แล้ว วิธีการสอนต่างหากที่มีปัญหา ถ้ามีโค้ชล่ะก็ ผมว่ายได้อยู่แล้ว

ชมรมว่ายน้ำเลยเรียกโค้ชซาซาเบะมาคุยที่บ้าน
แต่โค้ชปฏิเสธ บอกว่าทำไมฉันต้องมาสอนเด็กที่ว่ายไม่เป็นจนจมน้ำเหมือนก้อนหินนี่ด้วย



เรย์ : "ผมยังลอยได้อยู่บ้าง เพราะฉะนั้นไม่ใช่ก้อนหินนะครับ เรือดำน้ำต่างหาก"

....แหม..



เหลืออีก 4 วัน
เรย์บอกว่า รู้เหตุผลที่ว่ายน้ำไม่ได้แล้ว นั่นคือ ไอ้นี่ไงล่ะ!



(โอย..มุมกล้องไม่ต้องเน้นขนาดนั้นก็ได้ค่ะ จะกระแทกหน้าอยู่แล้ว )

เพราะกางเกงว่ายน้ำที่ยืมมาจากนางิสะมันไม่เข้ากับรูปร่างของผมน่ะสิ ฮ่าๆๆๆๆๆ
เพราะฉะนั้น วันพรุ่งนี้จะไปซื้อชุดว่ายน้ำใหม่กัน